Geçmişin vazgeçilmez tahta beşikleri ve beşikçilik mesleği artık son zamanlarını yaşıyor.
Usta ellerde şekil bulan tahta beşikler kaybolmaya yüz tutmuş meslekler arasına girmeye hazırlanırken, Görele’nin Şahinyuva köyünde tahta bebek beşiği yapan 65 yaşındaki Sakıp Kavil mesleğin son temsilcileri arasında yer alıyor. bu mesleğin kendisine babadan kaldığını söyledi.
Teknolojinin ilerlemesi ile birçok aile çocuklarını büyütmek için daha modern beşikler seçtiğini belirten Kavil, “Tahta beşikler eskiye nazaran daha az rağbet görmesine rağmen, faydasını bilenler bu beşikleri tercih ediyor. Bu beşikler çocuklar için daha sağlıklı. Ayrıca bir kültür unsuru oluşturan tahta beşiklerin modern teknolojiye yenik düşmemesi için yeni ustalar yetiştirilmesi gerekiyor ama maalesef yok. Baba mesleği olan bu beşikciliği neredeyse 55 yıldır yapıp, satıyorum. Bu bir meslek değil sanattır” dedi.
Ahşap beşik yapımında ağaç kullanımının önemli olduğunu da anlatan Kavil, “Ağaçlar bir metre boyunda dört köşe olarak biçiliyor. Bir beşik için on üç parça biçilmiş ağaç kullanıyoruz. Genelde kızılağaç tercih ediyoruz. Beşiğin en alt kısmında bulunan ayaklar ise tahtanın kolay eğilebilmesi için genç ceviz ağacından seçiliyor. Ağacı daha rahat bükebilmemiz için kaynar su döküyoruz ve ağacın kırılmasını engelliyoruz. Eskiden haftada üç, dört beşik yapıyorduk şimdi ise bu kadar beşiği ancak, yılda yapıyorum. Yaptığımız beşikleri 650 ila 700 liradan satıyoruz. Ayrıca küçük kız çocuklarının oynaması ve hediyelik için, maket beşikler de 200 ila 250 liradan satıyoruz” dedi.
Kavil, bir zamanlar bu beşiklerin, ”bebeğin beşiği çamdan/ yuvarlandı düştü damdan/ bey babası gelir Şam’dan” sözleriyle türkülere de konu olduğunu söyledi .