Trabzon'da kömür şirketlerinin bulunduğu yer, merkeze bağlayan Çağlayan beldesi. Burada, önemli bir sektör olan ve Trabzon ekonomisine önemli katkı sağlayan bu şirketler, devlete vergi veriyorlar. Trabzon'un çeşitli limanlarına Rusya'dan getirdikleri kömür madenini indirme işlemlerine de çok önemli miktarda döviz katkısı yapıyorlar.
Bu kömür şirketlerine her yıl ise dava açılıyor.
Özellikle de yılsonuna getiriliyor.
Kömürler çevre kirliliği yapıyor. Doğru yapıyor. Yapmıyor kimse demiyor. Onun için bu kömür şirketleri ' toz kömür' işine daha fazla eğilim göstermeye başladılar.
Çağlayan'da bulunan kömür şirketlerinden 6'sına İcra geldi. Gelen icranın miktarı bu şirketler için de o kadar önemli bir meblağ da değil.
Ama işin ucunda başka enteresanlık var.
Davayı açanlar kim?
Davayı takip edenler kim?
Bunlar hayali isim mi?
Bu icradan kesilen paralar kimin cebine inecek acaba?
Ülkemizde yasalar çok acayip. Kazanan ne hak oluyor ne vatandaş. Kazanan 'işi' bilen ' kılıç kuşananların.
Yani. Hukuksal yoldan para kazanmanın yolunu böylece öğrenmiş olduk.
Şimdi Karadeniz'de çok sayıda böyle tesisler var, limanlar var. Çevre kirliliğini öne sürerek 'kes cezayı'..
O zaman kardeşim, 'Alın limanları veya böyle şirketleri şehrin 50 km dışına getiriniz. Var mı imkânınız. Yok. O zaman iş çıkarmayın.'
Bu insanlar buralara yatırım yapmışlar insan yatırımı yapmışlar. Yatırımcıları buralardan kaçırtmak isteyen zihniyeti değişmeyen o kafalardır. Hemde cebine cukka indirilerek yapılan zihniyettir. Çünkü bu zihniyet hiç emek sarf ederek kazamamıştır. Bunlar özde değil sözdedirler.