Trabzon'da F.U., kocasının mezarına yandaki mezara defnedilen kişinin yakını tarafından zarar verildiği gerekçesiyle tazminat davası açtı
Yerel mahkeme F.U.’ya 270 TL maddi, 10 bin TL manevi tazminat ödenmesine hükmetti. Yargıtay, yerel mahkemenin kararını “Tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir” gerekçesiyle bozdu.
Olay 2008 yılında Trabzon’da yaşandı. Ölen kocasının mezarına giden F.U., yandaki mezarın sahibiyle tartıştı. F.U., bu tartışmanın ardından kısa bir süre şehir dışına çıktı. F.U., şehir dışından dönünce ilk olarak eşinin mezarını ziyaret etti. Eşinin mezarının tahrip edildiğini gören F.U., bir süre önce tartıştığı H.Ö. hakkında tazminat davası açtı. F.U., 23 bin TL maddi ve manevi tazminat ödenmesini talep etti. H.Ö. suçlamaları reddetti. Davanın kısmen kabulüne karar veren mahkeme, “Ölülerin manevi hatırasına saldırı niteliğinde eylemin oluştuğu” gerekçesiyle davalı H.Ö.’nün davacı F.U.’ya 270 TL maddi, 10 bin TL manevi tazminat ödemesine karar verdi. Bu karar F.U. tarafından temyiz edildi.
TUTAR YENİDEN BELİRLENECEK
Temyiz istemini görüşen Yargıtay 4. Hukuk Dairesi, yerel mahkemenin kararını bozdu. Kararda, “Hüküm altına alınan manevi tazminat miktarı fazladır. Daha alt düzeyde tazminata hükmolunmak üzere kararın bozulması gerekmiştir” denildi. Yerel mahkemenin ilk kararında direnmesi üzerine dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun gündemine geldi. Genel Kurul, yerel mahkemenin direnme kararını uygun bulmadı. Böylece 4. Hukuk Dairesi’nin kararı kesinleşmiş oldu. Yerel mahkeme, bu karar uyarınca yeni bir tazminat oranı belirleyecek.