Dolmuşçuluktan teknik adamlığa ve şampiyonluğa

Spor Toto 3. Lig 2. Grup'ta şampiyon olarak Spor Toto 2. Lig'e yükselen Düzyurtspor'da, teknik sorumlu Ömer Ortakudaş, dolmuş şoförlüğü yaparken birkaç arkadaşıyla bir araya gelip kapanmaktan kurtardığı takımıyla zor koşullarda önemli başarılar elde etti.

Trabzon'un merkeze bağlı 2 bin nüfuslu Düzyurt köyü, kentin büyükşehir olmasıyla mahalle statüsü kazandı.

Profesyonel ligde sezona 127 takım arasında tek köy takımı olarak başlayan Düzyurtspor, Spor Toto 3. Lig 2. Grup'ta 65 puan ile şampiyon oldu ve Spor Toto 2. Lig'e yükseldi.

Trabzon'da 1986 yılında kurulan Düzyurtspor, 2003 yılında maddi imkansızlıklar nedeniyle kapanma noktasına gelince dolmuş şoförlüğü yapan Ömer Ortakudaş, daha önce futbol oynadığı takımını kurtarmak için arkadaşlarıyla harekete geçti.

Arkadaşlarının da maddi desteğiyle cezasını ödediği kulübü kayyumdan devralan Ortakudaş, böylece kulübün kapanmamasını önledi.

Teknik sorumlu Ömer Ortakudaş, bu dönemde forması, çorabı dahi olmayan kulüpte köydeki çocuklardan bir takım oluşturdu.

Kendisi de ilk yıllarda hem futbol oynadı hem de takımın çalıştırıcılığını yaptı.

Trabzon 2. Amatör Lig'de top koşturmaya başlayan Düzyurtspor, Ortakudaş yönetiminde 11 yılda Trabzon 1. Amatör Lig ve Bölgesel Amatör Lig'in ardından Spor Toto 3. Lig'e yükseldi.

Rakiplerine göre çok daha küçük bütçelerle takım oluşturan Düzyurtspor, Spor Toto 3. Lig'deki ilk yılında Spor Toto 2.Lig'e çıkma başarısı gösterdi.

Köyde geçimini kamyonculukla sağlayan kişilerin verdiği destekle ayakta durması nedeniyle "kamyoncuların takımı" olarak da adlandırılan Düzyurtspor, daha önce dolmuş şoförlüğü yapan Ortakudaş ile 5 şampiyonluk yaşayıp büyük bir başarıya imza attı.

İLK YILLARDA ARABAMLA SPORCULARI ANTRENMANA GETİRDİM

Ortakudaş, Düzyurtspor'da daha önce forma giydiğini belirterek, "Kulübün kapanmasına gönlüm razı olmadı.

Kayyum'dan kulübu kurtardık. İlk yıllarda arabamla sporcuları antrenmanlara getirirdim. Kulübün topu, malzemesi arabanın arkasındaydı.

3-4 yılımız böyle geçti. Daha sonra birkaç değerli ağabeyimiz bize ekonomik destek vermeye başladı.

Bölgesel Amatör Lig'e çıktıktan sonra da köydeki kamyoncuların oluşturduğu Birlik Nakliyat'tan da destek alarak bugünlere geldik" dedi.

Antrenörlüğe başladığı dönemde dolmuş şoförlüğü yaptığını ifade eden Ortakudaş, "Bir süre sonra futbol ile dolmuş şoförlüğünü bir arada yürütememeye başladım. Mesleğimi sürdüremedim.

Futbolu daha çok sevdiğim için böyle bir tercih yaptım. Gönlümüzü futbola verdik. Şu an arabam var ama ben çalışmıyorum" diye konuştu.

Kamyoncuların çok duygusal insanlar olduğunu ifade eden Ortakudaş, her maçta onların desteklerini arkalarında gördüklerini, şampiyonluk sevinçlerinin de güzel şekilde geçtiğini kaydetti.

SAHAYA YÖNETİCİ KARTIYLA ÇIKIYOR

Teknik direktörlük için UEFA B Antrenör Lisansı Kursu'na 4 yıl önce başvurduğunu ancak yanıt alamadığını söyleyen Orkakudaş, şöyle devam etti:

"Teknik direktör diplomam yetersiz olduğu için sezon başında kupa maçlarına çıkamadım ve kaybettik.

Daha sonra yönetici ağabeylerimiz, 'senin kulübeye inmen lazım' dediler. Yönetici kartıyla sahaya çıktım.

Bunun ezikliğini yaşıyorum. 7 yıldır aktif antrenörlük belgesi ile çalışıyorum.

4 yıldır kursa başvuruyorum bir yanıt gelmiyor. Profesyonel oyuncular, milli takımda oynamış oyuncular ön plana çıkıyor, bize bir türlü sıra gelmiyor. Bu konuda çok büyük üzüntü yaşıyorum.

Federasyondan ayrıcalık bekliyorum. Ben sahaya antrenör olarak çıkmalıyım. Bu, Türkiye'de olmayacak bir şey değil.

6 yılda 5 şampiyonluk yaşadım. Bir ayrıcalık istiyorum, inşallah olur" ifadelerini kullandı.

Ortakudaş, 11 yılda Trabzon 2. Amatör Lig'den Spor Toto 2. Lig'e yükseldiklerini dile getirerek, "Spor Toto 2. Lig'e bu kadar hızlı çıkacağımızı beklemiyorduk.

Oyuncularım çok lüks ortama alışkın değiller. Kulüp binamız karkas halde. Bir aile ortamı oluşturduk.

İmkanımız yok ama mutluluğumuz var. Küçük bütçeyle büyük başarı elde ettik.

Köy takımı olarak birinci lige, Süper Lig'e neden yükselmeyelim.

Çok yüksekte gözümüz yok ama tuttuğunu koparmayı seven insanlarız. Muhakkak başarıya oynarız" dedi.

Düzyurtspor'un kulüp binası, mahallede, kamyoncular kooperatifiyle aynı yerde bulunuyor.

İki odası bulunan, 125 metrekarelik karkas kulüp binasının bazı camları yok.

Bir odada futbolcular çay içip televizyon izlerken, diğer odada malzemeler yıkanıyor.

Oyuncular, kulübün mutfağı bulunmadığı ve yakında yemek yiyecekleri restoran olmadığı için karınlarını, kulübün karşı tarafındaki büfede menemen pişirip yiyerek doyuruyor.