Binaların gözünün önünde patır patır yıkıldığını belirten depremzede o anları şu şeklide anlattı:
“Anlatılamaz bir duygu. O anı yaşayan bilir ancak. Sözün bittiği yer. Sıkıntılı baya. Binalar gözünün önünde patır patır dökülüyor. İnsanlar altında kalıyor. O sabah evdeydik, hanım kaldırdı işe gidecektim. Bina bir yatıyor bir kalkıyor, inanılmaz bir şey. Salona koştum çocuklarımın yanına direkt onları aldım çıktım. İkinci depreme de Malatya’da Kuran Kursu dediğimiz bir yer var. Temelli Caddesi. Yanından geçiyordum “bir deprem daha olursa bu bina da yıkılır” dedim. 3 saniye geçti ikinci depreme yakalandık. Bir baktım Temelli Caddesi patır patır dökülüyor. Böyle bir şey yok. Çok şükür bir hayırsever bize evini açtı. Malatya’nın deprem bölgesi olduğunu biliyorlar. 15 kat ev yapmışlar akıllı ev demişler. Patır patır döküldü. Çok şükür bir kaybımız olmadı ama binalar hep yıkıldı.
Biz Malatya’da bir okulda kaldık. Çatlak yoktu. Bir odada 65 kişi yatıyorsun. Hastalık var, Lavobalar sıkıntılı. En son bir hayırsever bizimle iletişime geçti biz de geldik. Yani onu yaşamayan bilmez. Burada 10. Kattayız ama psikolojik olarak çocuklar da korkuyor. “Acaba burada da deprem olur mu?” diyorlar. Trabzon halkından Allah razı olsun. Bize kucak açtılar. Muhtarlar hayırseverler sağ olsun. Biz Malatya’dan çıktık geldik ama nereye geldik bilmiyoruz. İyi insanlar mı var kötü insanlar mı var bilmiyoruz. Ama çok şükür bir sıkıntı olmadı. Diyorum ya sözün bittiği yerdeyiz. Allah bir daha yaşatmasın. Trabzon’da deprem olmamış inşallah da olmaz. İkinci bir depremi daha yaşarsak psikolojimiz çöker. Malatya’ya 4-5 kattan fazla ev yapılmamalı. Bizim evimizde dışardan bir şey yok ama içerdeki duvarlar hep yıkıldı, patladı. Eşyalarımız gitti. Canımızı kurtardığımıza şükrediyoruz. Eşya gitsin zaten onlar bir şekilde alınır. Malatya’nın halini görmüşsünüzdür. Çarşı pazar hep yıkıldı gitti. Dükkânlar yıkıldı. Bizler de buraya geldik. Bakalım ne olur bilemiyoruz.“