Babası Ahmet Kaya'yı Uşak'ta defnettikten sonra tekrar Antalya'ya gelen 19 yaşındaki Leyla Kahveci, babasının iki kolu, bir bacağı ve yüzü nakledilen hastalarının yakınlarını Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde ziyaret etti.
Organları bağışlanan ve iki kişinin hayatını değiştiren 38 yaşındaki Ahmet Kaya'nın kızı Leyla Kahveci, şöyle konuştu: "Babamı defnetmek çok acıydı. Bugüne kadar babamın organlarını bağışlayacağım aklıma gelmezdi. O imzayı atabileceğimi düşünemiyordum. Ama rüyamda babamı gördüm. Kolu yok, bacağı yok veya hani yüzünde bir şey yok diye göreceğim diye telaşa kapılmıştık.
Organların toprak altında bir şey yapamayacağını düşündük. Başka bir insanın vücudunda babamın ellerini öpebilirim diye düşündüm. Yine babamın yüzünü göreceğim. Babam çok çalışır elleri nasırlı eve gelir kına yakardık. Yine bunu yapabileceğimi düşündüm. Yine babamın ellerini öpebileceğimi düşünüyorum."
İmzayı zor attığını anlatan Leyla Kahveci, sözlerini şöyle sürdürdü: "Keşke babamın iç organları işe yarasaydı. Belki diğer kardeşlerimizde bu kadar sevinirdi. Onlar şimdi umutsuzluğa kapıldı.
Gazetelerde babamın yüzünün fotoğrafını gördüm. Babamın yüzüne benziyor. İyi ki böyle bir şey yapmışız. İnşallah herkes bağış yapar diye düşünüyorum. Eşimle bende organlarımı bağışlayacağız. Kritik dönem geçsin babamın yüzünü alan Uğur Acar'ı ilk ben ziyaret edeceğim. O elleri yüzü öpeceğim"
BABAMIN ŞİMDİ HAYRI OLDU
Babasından bahseden Kahveci, sözlerine şöyle devam etti: "Kimse babam gibi olamaz. Acımızı yaşıyoruz ama diğer yandan bir sevincimiz var. Babamın gerçekten yüzü gülmedi. Kimsenin onu sevmediğini düşünüyordu. Benim babam intihar etmedi. Babam bizlerden ayrı olduğu ve ikinci kez terk edildiği için böyle bir şeye kalkıştı.
Benim babam aciz bir insan değildi. Herkes, 'Hastanede bana bir hayrımı dokundu, ölsün' dediler ama şimdi babamın gerçekten hayrı dokunduğunu düşünüyorum. Kalbi durmasaydı da hayrı daha da çok dokunacaktı."
BABAMIN VASİYETİ VARDI
Leyla Kahveci, babası ile yaşadıkları diyaloglardan ise şöyle bahsetti:" Ben meşhur olacağım. Ben Ahmet Kaya'yım derdi. Keşke böyle meşhur olmasaydı. Ama biz yine Ahmet Kaya'nın kızları olarak dimdik ayakta duracağız. Nakil olan kişileri ziyaret edeceğiz. Onları da babam yerine koyacağız.
Herkes organ bağışı yapabilir. Ya da bizim yaptığımızı herkes yapabilir diye düşünüyorum. Babam halamın rahatsızlığından etkilendi. O zaman organ bağışı aklına gelmişti. Organlarımı bağışlayın diye vasiyeti vardı. Onun verdiği kararı biz yerine getirmek zorundayız. Vasiyet gibi gördüm."
İNŞALLAH ÇOCUKLARI ELLERİNİ ÖPER
Ahmet Kaya'nın damadı Gökay Kahveci, babasının hastane sürecinin 15 gün olduğunu hatırlatarak şunları söyledi: "Uzun bir süreç geçti. Her şeyin helalı hoş olsun. İnşallah o kritik dönem geçer ve onların yüzü güler. Bizim gülmedi. Üzüldük ama Allah katında o kadar güzel bir şey yaptık. Kolay karar değildi.
Defnedilirken yıkanırken biz başındaydık. Şu an çok mutluyuz. İnşallah mutlu olurlar. Ellerini öper çocukları. Allah razı olsun demeleri bizim için yeter. Keşke bacak naklide başarılı olsaydı."