Zor bir dönemden geçiyoruz..
Pandemi süreci bizi perişan etti.
Can kayıpları bir taraftan vakalar diğer taraftan ..
Psikolojimiz alt üst oldu..
Böyle bir zamanda bayram kutladık..
Adı bayram ama ne tat var ne tuz
Ne sevdiklerimizle kavuştuk ne kaybettiklerimizin mezarlarını ziyaret edebildik..
Ne yazsak ne söylesek boş bu saatten sonra.
Tüm dünya büyük bir acı yaşıyor..
Sadece hastalıklar değil savaşlar yokluklar açlık peşimizi bırakmıyor..
Dünyada halen 400 milyon yetim çocuk var..
Ne yerler ne içerler belli değil..
Vicdanlı merhametli insanlar sayesinde ayaktayız..
Yoksa halimiz perişan..
Bütün bunlar yetmiyormuş gibi zalim Israil Filistine saldırarak yeni acılar kayıplar yarattı..
Orta-doğu ateşi yanıyor herkes üzerine benzinle gidiyor..
Sınırlarımiz alev alev..
Ülkemizde ise çok şükür devletimizin kararlı duruşu ile PKK ve FETÖ başta olmak üzere terör örgütlerinin sonu geldi..
Hepsi kaçacak delik arıyor..
Bakin köşe yazımda ki fotoğraf bir gazimize ait.
İki kolu iki bacağı ve bir gözü olmayan gazimiz Yılmaz Yiğit oğlu Hamza ile bayramlaşıyor.
Büyük Türk Milleti ve kutlu devleti ecdadı gibi yığıyorsa fedakar vatan evlatlarımızın omuzlarında yükselecektir..
ALLAH razı olsun bize bugün bayramlaşma ve yaşam hakkı tanıyan şehitlerimizden ve gazilerimizden..
Herkes şunu iyi bilsin ki bizler onların emanetiyiz..
Yatıp kalkalım onlara dua edelim..
Çoğumuza kolay geliyor..
Öyle kolay değil işte..
Nice yavrularımız babasız kaldı..
Onlar her bayram soğuk mermerlerle bayramlaşıyor..
Şehitlerimiz ve gazilerimiz bizim onurumuz gururumuz..
Allah hepsinden bin defa razı olsun..