Boynunda ilmekle dolaşmak!

4 Ocak tarihli Sözcü gazetesinde okudum; Fenerbahçe kulübü başkanı Aziz Yıldırım “3 Temmuz 2011 tarihinden beri boynumuzda ilmekle dolanıyoruz” demiş!!!

Devamla Yargıtay’ın şike davasında nihai kararını vermediğinden yakınan Yıldırım şöyle devam etmiş: “Büyük acılar çektik. Bu süreç hala devam ediyor. İlmek boynumuzda dolaşıyoruz!”

Gerçekten ne kadar acı değil mi?

Birilerinin acı çektiği doğru da bu Fenerbahçe mi Trabzonspor mu?

Nalıncı keseri gibi, devlet erkanını, muhalefeti, basını da arkasına alan ve “Şike yaptı isem Fenerbahçe için yaptım” diyen Yıldırım hala ağlıyor!

Tüm belgelere göre şike yaptığı ve teşvik verdiği halde…

Camiası için hala yardım istiyor!

Dün de yine “Temmuz’da herkes geçti sadece biz radara yakalandık” diye itirafta bulunan Fenerbahçe teknik direktörü Aykut Kocaman da Fenerbahçe yayın organı gibi çıkan bir gazetede benzer ifadeler kullanmış.

Halbuki bunun tam tersi olmalı…

Trabzonspor feryat figan etmeli…

Hakkı gasp edilen Trabzonspor ama, kulüpten bu konuda ses yok!

Suç üstü yakalanmış kişi ise ağlayarak hala medet umuyor!

Hey Allah’ım, bu suçluların kendilerini güçlü hisseden bu hak yiyicilerin cezasını öbür dünyaya mı kalacak?

İşe bakın ki suçluların bunu bildikleri halde sesleri her zaman gür çıkıyor da mazlum Trabzonspor sus pus…

Yoksa “ Ne şikesi? Oturun yerinizde… Başımıza iş açmayın” zılgıtı mı var?

***

MUHAMMET BALTA’YA TEKLİF!

AKP Trabzon Milletvekili eski Çevre ve Şehircilik bakan yardımcısı ve şimdiki Çevre ve Şehircilik Komisyonu başkanı sevgili Muhammet Balta, rahmetli Turgut Özdemir’in vefatı nedeni ile düzenlenen törende yaptığı konuşmada “Milletvekilin karısı dul, parası puldur” dedi!

Bunu niye dedi?

Çünkü, ondan önce bir konuşma yapan bendenizin, biraz sitemkar sözlerle gerçek gazetecilerin dünyanın en zor işlerinden birini yapmaya çalıştığını ifade ile “Bizim camiada her zaman denir; gazetecinin (karısı değil çünkü kadın gazeteci de var) eşi dul, parası puldur” sözünü ettiğim için!!!

Şimdi sevgili Muhammet Balta’ya gel de üzülme!!!

Çünkü, ortalama maaşı 2-3 bin lira civarındaki gazeteci ile kendini aynı düzeye koyuyor!

Emeklilere 100 lira zar zor fark verilirken, milletvekillerine bin liranın üzerinde zam yapıldığı, çıplak milletvekili maaşının 23 bin liranın üstünde olduğu halde…

Vekillerin diğer kazanımlarından söz bile etmiyorum!

Sevgili Balta’ya bir teklifim var: Güzel kardeşim, madem milletvekilliği zor ve parası da az, gel şu görevleri değiş - tokuş yapalım.

Sen gazeteci ol, biz milletvekili…

Biraz da bizim paramız pul, eşimiz dul kalsın!

Hani hocanın hikayesini bilirsin: Adam çalakaşık hoşaf kazanına girişmiş ve her kaşıktan sonra “ Yandım Allah…” diye bağırırmış ya hoca da “Beyim, kenara çekil de biraz da biz yanalım” cevabını vermiş…

Ne dersin?

***

NE KADAR SEVENİN VARMIŞ BE TURGUT!

Ah Turgut Özdemir ah…

Güzel kardeşim.

40 küsur yıllık dostum, arkadaşım, mesai arkadaşım benim…

Öldün, gitti…

Çok ayıp ettin gerçi…

Çünkü bizi çok kötü atlattın!

Aslında gazetecinin en büyük hasletidir haber atlatmak ama, bu ağır oldu doğrusu, hem de çok ağır…

Neyse ki sular artık duruluyor.

Artık yavaş yavaş kabullenmişlik hakim oluyor. A

ma gariptir, bir bilsen ne çok sevenin varmış be Turgut!!!

Hani hayatta iken gözlerini oymak için sıraya girenler var ya ne kadar üzülmüşler!

Ne ağıtlar, ne sahte gözyaşları döküyorlar, ne gösterişler yapıyorlar görsen emin ol ki yaşasaydın bir daha ölürdün be Turgut!

Camiamızın ne kadar sahteliklerle dolu olduğunu her zaman söyler ve yazarım!

Hatta bu konuda basınımızın Fahişeler Sokağı diye bir kitap bile yazmayı düşünüyorum.

Ama görüyorum ki o sokak artık o sokak caddeye dönmüş!

İyi ki bu günleri görmedin.

Yoksa bir daha, bir daha, bir daha ölmen kesindi!!!

Ben senin yerine hepsine senin meşhur “bızzıtt”ını çekiyor ve alayına “Hastirin lan terbiyesiz, yüzsüz, sahtekarlar” diyorum.

O kadar hakkım olsun bari…

Oradaki dostlara selam…