İnsanlığımız kaybolmuş gören var mı?

Özellikle büyükşehirlerde toplu taşıma araçlarında inanılmaz bir vurdumduymazlık yaşanıyor..

Ne sevgi kalmış ne saygı.

Fotoğrafa iyi bakın ne demek istediğimi anlarsınız

Yaşlı bir teyzemiz ayakta önünde ise gençler oturuyor..

Kimsenin umurunda bile değil.

Burhan Sadıklar hocam hem bu fotoğrafı hem de genel anlamda yaşanan bu tür durumlara kişisel hesabından şu şekilde tepki koymuş..

“Benim kızım tesettürlü, imanlı; benim kızım modern, cumhuriyetçi.

Benim oğlum müslüman ve çok başarılı, benim oğlum çok vatansever ve laik. Benim torunum, benim yeğenim, benim damadım, benim gelinim..

Hepsini Allah bağışlasın da... Bizim "İNSANLIĞIMIZ" kaybolmuş, gören var mı?”

Valla aynen imzamı atıyorum..

İnsanlığımız kaybolmuş!

Bakın size çok yakın zamanda başımdan geçen bir olayı anlatayım.

Geçenlerde evden hazırlıksız çıktım yağmur yağıyor kuyrukta dolmuş bekliyorum..

Önümdeki şemsiyeli arkamdaki şemsiyeli..

Yağmur beni artık sırılsıklam hale getirdi. Üşümeye başladım..

Bir Allah’ın kulu gel şu şemsiyenin altına gir demiyor..

Olacak şey değil. .Aptal-aptal yüzüme bakıyorlar..

Şemsiyeyi bile paylaşmayan ekmeği nasıl paylaşacak anlamıyorum.

Yazık ya şöyle bir kendimizi sorgulayalım her şeyden dert yanıyor, her şeyi eleştiriyor, çok şeyi beğenmiyoruz..

Acaba aynanın karşısına geçip kendimizi sorguluyor muyuz acaba?

İnsan olmanın gerekliliğini ne kadar yerine getiriyor ne kadar merhamet ve vicdan sahibiyiz acaba?

**
SAMİMİYET KARAKTERLİ İNSAN DEMEKTİR!

Yaptığımız her işte samimi olmalıyız.

Samimiyet düzgün insan karakterli bir duruş anlamına gelir. Hayatın her alanında yaşamın her noktasında samimiyet ortaya koymalıyız

Diğer türlü hem kendimizi hem başkasını kandırmaktan öteye geçemeyiz.

Unutmayalım ki hayatını yalan-dolan üzerine kuranlar bir gün mutlaka kazdıkları kuyuya düşmeye mahkum olur.

Yaşama dört elle sarılmak için kendimizle barışık yaşamalıyız.

Doğruluk ne pahasına olsun temel ilkemiz olmalı..

**

EMEĞE SAYGI HER BABAYİĞİDİN İŞİ DEĞİL!

Hayat çok garipliklerle dolu. Bazen hiç ummadığınız hiç beklemediğiniz olaylarla karşı-karşıya kalıyorsunuz.

En güvendiğiniz yada güvendiğinizi zannettiğiniz insanlar sizi kaşla-göz arası satabiliyor, aldatabiliyor, arkadan hançerleyebiliyor..

En acısı da yaptığınız işe, başarıya, gayrete ,üretkenliğe dayanamayıp hasetlik yapanların çirkinlikler sizi üzer.

Emeğe saygısızlık başlı-başına bence şerefsizliktir..

Onun için yaşamda her şeye alışık olmalı şaşırmamalıyız..

Ama umutsuz da olmayalım, karamsar kalmayalım.

Herkes kötü değil..

Etrafımızda çok şükür hala güvenebileceğimiz sırtımızı dönebileceğimiz insanlar var.

Onun için hayata dört elle sarılalım..