Adam köşker. (ayakkabı tamircisi) Öğle yemeklerini dükkanında yiyor. Hanımının yaptığı mis gibi pekmeze ekmek batırıyor.
Çarşı esnafından bir arkadaşı sıkça adamın öğle yemeğine ortak oluyor.Bir gün iki gün üç gün derken bizimki bunalıyor.
Öğle saati davetsiz misafir yine geldiğinde bu kez çanağa pekmez yerine ayakkabı derilerini ıslattığı koyu renkli sudan koyuyor.Davetsiz misafir bunu da yiyor ama kalkarken de “Bizi eşek belleme ya, pekmezinin tadı yok.” diyor.
Hafta sonu bir toplantı sebebiyle Samsun’daydım. Üç arkadaş sabah çok erken saatlerde yollara düşmemek, ve biraz da gezebilmek adına Cumartesi gününden yola çıktık. Öğle atıştırmasını Ordu’da yaptık. Çok keyifli bir kafede. Sunum, lezzet harikaydı.
Bu denli ilgi ve şıklığa alışkın olmadığımızdan masadan azıcık şaşkın kalktık. Akşam ise Samsun’da pek meşhur bir balıkçıya gittik. Yaklaşık 200-250 kişilik restoran iğne at yere düşmeyecek kadar kalabalıktı.
Salataların, mezelerin sunumu ve lezzetini üç gün övebilirim. Balık harika pişirilmiş ve çok şık servis edilmişti. Meyveler tatlılar fındık ceviz ikramları, çaylar kahveler derken geceyi bitirdik.
O kadar kalabalığa rağmen serviste tek bir kusur ya da aksama olmadı.Derken hesap istedik ve asıl şoku yaşadık. Dört kişilik mükellef soframıza Trabzon’da lalettayin bir kafede bizden talep edilen ücret kadar bedel istenmişti.
Yanlışlık olduğunu düşündüysek de masadaki dördüncü arkadaşımız Samsun’da yaşadığından bu ücretin normal olduğunu belirtince biraz şoktan çıkabildik. Gelelim sadede; Trabzon’da yaşıyoruz ve kentimizin sosyal anlamda da en iyi durumda olmasını istiyor ve bekliyoruz.
Toplum olarak dışarıda yemek kültürünü benimseyeli bir zaman oldu. Özellikle çalışan hanımlar arkadaşlarıyla görüşmek için evde ağırlamaları oldukça zahmetli olduğundan ve vakit istediğinden dışarıda görüşmeyi tercih ediyor.
Bu noktada yenilenin içilenin gerçek karşılığı olmayan garip faturalar mutsuz ediyor. Heves kaçırıyor. Başka illerdeki benzer işletmelerle kolaylıkla mukayese yapabildiğinden, kazıklanıyor olma halinden kimse hoşlanmıyor. Göz zevkine hitap etmeyen sunumlar istenmiyor. Üç saat mesafede gittik gördük; bu matematikte bir yanlışlık var.
Demem o ki; bizi eşek sanmayım ama pekmezinizin tadı yok. Dilerim herkes üzerine alınsın.
NOT: Samsun’da evimizde kadar rahattık. Böyle hissettiren, ilgisi alakasıyla bizi şımartan North Point Hotel’in sahibi Sayın Süleyman Eldemir harika bir işletmeci. Darısı Trabzon’umuzun başımıza..