İkinci yarının ilk müsabakasında Bursaspor karşısında iki farklı öne geçmesine rağmen, dört gol yiyerek sahadan puansız ayrılan Trabzonspor için kimse "sürpriz sonuç" yakıştırması yapmamalı. İnanın üç yada dört farklı öne geçseler bile değişen birşey olmazdı.
Bordo maviliklerde ismi büyük ama oynadığı futbol küçük çok oyuncu var. Trabzonspor formasını sırtında taşıyan birçok ünlü isim, ne yazık ki şekil olarak sahada.
Mustafa ve Yusuf gibi iki oyuncunun eksikliğine Özer'in son dakika sakatlığı da eklenince, zaten kısır bir kadro ile mücadele eden takımın acziyetini daha da ortaya çıkardı.
İki farklı öne geçen Trabzonspor karşısında Hamza Hamzaoğlu'nun Miroslaw Stoch ile Sercan Yıldırım'ın yerine değiştirmesi Bursaspor'un bordo mavili kalede daha fazla görünmesini sağladı.
Stoch'un etkili şutları Kaptan Onur'a sıkıntılı anlar yaşattı.
Sonrasında özelikle Trabzonspor'un sol kanadından etkili gelen bir Bursaspor vardı. Burada Musa Nizam'dan daha çok Erkan Zengin'in savunmaya destek vermemesini konuşmalıyız.
Diğer çizgide de değişen bir şey yoktu. Cavanda'nın formsuzluğuna önünde oynayan Marin'in,Mehmet Ekici'nin vurdumduymazlığını ekleyelim.
Trabzonspor'un ön bölgesinde oynayan dört oyuncudan Cardozo, Mehmet, Marin ve Erkan'ın takım savunmasına katkısı yok denecek kadar az.
Cardozo kendisine atılan topları hücum bölgesinde saklayıp takıma nefes aldırtmadı.
Mbia'nın sahte oyunu aynen devam ediyor. Penaltı pozisyonu öncesinde en az üç kez Bursasporlu oyunculara müdahalesi oldu. Penaltı konusunda Sercan Yıldırım'ın yanıltıcı düşüşünün yanında Mbia'nın rakibini elle çekmesi de göz ardı edilmemeli.
Bu sezon olarak kupadan başka hedefi olmayan Trabzonspor'un 50. yıl hedefi doğrultusunda ilk yapması gereken, sahaya ruhlarını yansıtmayan yerli ve yabancı oyunculardan kendisini kurtarmak olmalı.
Bu sezon Trabzonspor takımının on bir kişi ile sahada yer aldığı maç sayısı en fazla üçtür. Diğerlerince ise sahadaki sahte kabadayıların sahte koşularını izledik.
Hakem Serkan Çınar, diğer meslektaşlarınca yapılan katliamlara devam etti. Ona diyecek fazla bir şeyimiz yok. Hakemleri cesaretlendiren, oyuncuların sahadaki ruhsuz duruşlarıdır. Bu unutulmamalı.
Bu arada, maç öncesinde, maç sırasında ve sonrasında her iki camia arasındaki dostluk gösterileri Türk futboluna örnek olmasını temenni ediyorum.