13 Mayıs 2012 tarihinde Samsun’un Havza ilçesinde meydana gelen trafik kazasında kaybettiğimiz Mustafa Cumur’un aramızdan ayrılışının 3.yıldönümü
3 yıl ne çabuk geldi geçti..
Oysa daha dün gibi hafızamda..
Kaza haberini telefonla aldığımda ne yapacağımı şaşırdım..
Trabzon’dan ayrılmadan önce sohbet emiş,konuşmuştuk..
24 saat geçmeden gelen kaza haberini nasıl yazacaktım ki..
Nasıl tarif edecektim ki..
Mustafa Cumur artık aramızda değil,ne yazsak ne söylesek boş
Dua etmekten başka çaremiz yok.
Allah mekanını cennet etsin ailesine ve sevenlerine sabır versin
Rahmetli Cumur’un bu şehirde iş-siyaset ve spor camiasında önemli hizmetleri oldu..
Akçaabat-Düzköy ve Çal başta olmak üzere izlerini her yerde görmek mümkün..
Ben aslında siyaset ötesi beş çocuk babası Mustafa Cumur’u yazmak isterim..
Kapısını her zaman herkese açan,kıran-döken değil kazanmaya çalışan Mustafa Cumur’u yazmak isterim..
Önyargıları olmayan,insanları ötekileştirmeyen,kin ve nefret duygularından arınmış Mustafa Cumur’u yazmak isterim
Mustafa Cumur çok renkli ve farklı bir kişilikti..
Din-vatan ve bayrak onun kırmızı çizgileriydi..
Memleketini çok severdi.Bir gün hiç unutmuyorum beni Akçaabat’ın köylerini gezdirdi.
Düzköy’e oradan da bugün mezarı olan Çalköy Beldesine geçtik
Bugünü sana ayırdım Külekçi gezeceğiz,vatandaşla sohbet edeceğiz.Yemek yiyeceğiz,köy kahvesinde çay içeceğiz dedi.
Aynen dediği gibi oldu..
Bir günü doya-doya yaşadık
Kimi görsek sarıldı-kucakladı..
Valla böyle bir sevgi yumağı görmedim..Mustafa Cumur’un farkı bu olsa gerekti..
Alçakgönüllü ve hoşgörüsünü hiç elden bırakmadı..
Nereden geldiğini ve nereye gideceğini hiç unutmadı..
Koltuğun-makamın-paranın esiri olmadı..
Trabzon’un Mustafa Cumur’u vardı..Unutmadık unutmayacağız..