Ordu'nun Mesudiye ilçesinde dedesinin ardından mesleği devam ettiren babasının yanında ayakkabı tamirini öğrenen 53 yaşındaki Zeynep  Kandar, yaklaşık 15 yıl önce babasını kaybetmesiyle büyük üzüntü yaşadı.

Ailesinin mesleğini sürdürmek isteyen Zeynep usta, açtığı küçük bir dükkanda ilçedeki vatandaşların ayakkabılarını tamir ediyor. 

Yaklaşık 15 senedir ayakkabıları yenileyen Kandar, eşiyle birlikte çocuklarını okutarak evlerinin geçimini sağlıyor.

İki çocuk annesi Zeynep Kandar, yaptığı açıklamada, dedesi ile babasının mesleğini yaptığı için şanslı olduğunu söyledi.

Babası öldükten sonra "dükkan kapalı kalmasın, ben yaparım" diyerek işi sahiplendiğini anlatan Kandar, ilçede ayakkabı tamir etme ihtiyacını da karşıladığı için müşterilerin memnun kaldığını dile getirdi.

Kandar, babasının yanında tamir işini öğrendiğini ve böylelikle mesleği devam ettirebildiğini belirterek, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Dedelerden ve sonra da babamdan gelen bir meslek. Ben babamın yanındaydım, öğreniyordum, görüyordum ama böyle bir şey olacağını bilseydim daha çok ayakkabı yapmasını öğrenirdim. Ancak yine de dışarıdan ayakkabıcı arkadaşlar vardı. Onlardan da öğrendim. Hiç de şikayet gelmedi. Rahmetli dedem ayakkabıcıymış, ondan sonra da babam ve sonra torununa bana geçti." 

Kandar, üç erkek kardeşinin olduğunu ancak onların farklı işlere yönelmesiyle işin kendisine kaldığını da dile getirdi.

Kadın ayakkabıcı gören müşterilerinin şaşkınlığını gizleyemediğine işaret eden Kandar, "(Kadın ayakkabı yapıyor) diye önce şaşırıyorlar. İçeride oturan erkek müşterilere bakıyorlar ve 'siz mi yapıyorsunuz' diye onlara soruyorlar. 'Yok, bayan yapıyor' denince şaşırıyorlar ama artık alıştılar. Hoşuna gidiyor ve gurur duyuyorlar." ifadelerini kullandı.

Mesleğini severek yaptığına değinen Kandar, "Güzel bir iş. Akşam üzeri 3-4'e dükkanda oluyorum. Yazın kalabalık olduğu için daha çok iş oluyor. Daha sonra da iş bitimlerinde köyüme gidiyorum. Kışın fazla iş olmuyor." değerlendirmesinde bulundu.

- "Herkes memnun olunca benim hoşuma gidiyor"

Kandar, çocuklarının okuduğu dönemde maddi anlamda katkı sunmaya çalıştığını aktararak, şu ifadeleri kullandı:

"Kızım il dışında yaşıyor, oğlum da burada ilçede çalışıyor. Onlara da, torunlarıma da katkım oluyor. Bu işi de zevk için yapıyorum. Benim için bir hobi gibi. Stresimi de atmama yardımcı oluyor. Hoşuma giden bir iş yapıyorum. Ayrıca el işi de yapıyorum. Onun dışında köyde evimin önünde bahçe yapıyorum. Kendi zevkime göre ekim dikim yapmış oluyorum. Ayakkabı tamirciliğine de elden ayaktan kalana kadar devam etmek istiyorum. 'Ne olur kapatma' diyorlar. Bu anlamda çok ısrar ediyorlar. Kapatsam da ne olacak? Mesudiye'de kimse yok. Muhakkak dışarı gidecekler. Dışarı gidene kadar da buraya geliyorlar. Herkes memnun olunca benim hoşuma gidiyor." 

Durumu iyi olmayan müşterilerine de yardımcı olmaya çalıştığını vurgulayan Kandar, "Öğrenci olsun, yaşlı olsun 'param yok' derse yardımcı oluyorum. 'Allah razı olsun' demeleri bana yetiyor. İlla çalışıp da para kazanmak için değil. Tabi evimin ihtiyaçlarını almak adına işimi yapıyorum. Eski ayakkabıları tamir ederek yeni hale getiriyorum. Bakıyorum, öğrencilerin ayakları yırtık olunca hemen gidip onlara veriyorum." şeklinde konuştu.

Ayakkabısını tamir ettiren Hasibe Cam ise işlerini görebilecekleri küçük ama memnun kaldıkları bir dükkan olduğunu dile getirdi.

Cam, ilk gördüklerinde bir kadının tamirci olmasının kendilerine garip geldiğini ancak zamanla bu duruma alıştıklarını kaydetti.