Taka Gazetesi’nden Atilla Ataman, köşesine bugün Trabzon’da trafik sorununu taşırken bir tespit yaptı. Özellikle trafiğin mesai saati çıkışlarında kitlendiği Akçaabat-Beşirli arasını gündeme taşıyan Ataman, Güney Çevre Yolu Projesi’ni hatırlattı ve, “Trabzon Beşikdüzü arasında 45 kilometrelik yolun yaklaşık 6 kilometresini oluşturan bu bölüm 39 kilometrelik bölüm kadar zaman almaktadır. Şehrin zaten sınırlı olan ekonomisine çok ciddi bir yük getiren bu trafik sıkışıklığı karakter itibari ile sabırsız olan bölge insanında ciddi psikolojik travma oluşturmaktadır” ifadelerini kullandı.

 

Ataman’ın yazısının o kısmı şöyle;

 

Burada bölgenin sahil bandı dışında gelişmesini sağlayacak ve yayla turizmi alt yapısı için de  ana arter rolü oynayacak Güney Çevre Yolu Projesini değersizleştirmek gibi bir niyetimiz yok.

Ancak bugün gerek transit, gerekse yerleşik nüfusun Trabzon şehir merkezine batıdan girmek isteyenleri yaklaşık 6 Km. lik bir İstanbul trafiği ile karşı karşıya getiren Akçaabat geçişinin gündeme gelmemesini anlamak mümkün değil.

İşin enteresan yanı her gün bu güzergâhı kullanan binlerce hemşerimizden de ne bir serzeniş ne de demokratik bir tepki duymadık, görmedik.

 

Trabzon- Beşikdüzü arasında 45 kilometrelik yolun yaklaşık 6 kilometresini oluşturan bu bölüm süre olarak 39 kilometrelik bölüm kadar zaman almaktadır.

Şehrin zaten sınırlı olan ekonomisine çok ciddi bir yük getiren bu trafik sıkışıklığı karakter itibarı ile sabırsız olan bölge insanında çok ciddi psikolojik travmalar oluşturmaktadır.

İl genelinde yapılacak basit bir araştırma ile trafik kökenli kavgaların pek çoğunun bu güzergâhtan kaynaklandığı görülecektir.

Kara yolu olması itibarı ile yerel yönetimlerin sorumluluğu dışında bulunan bu güzergahın olumsuzlukları, vatandaş nezdinde ilgili belediyeleri de etkilemektedir.

Sadece bakansız değil aynı zamanda sahipsiz de kalmış olan Trabzon’un ‘’evvel zaman içinde, kalbur saman içinde’’ Güney Çevre Yolu Projesinden önce evinin önündeki yolunu yapması gerekmiyor mu?