AĞLAYARAK ANLATTI

Torul Kirazlık Köyü'nden 78 yaşındaki Osman Bayram, hiçbir geliri olmadan 19 nüfusa bakıyor. 1950'li yılları ve bugün yaşadıklarını gözyaşları içinde özetleyen Osman Amca: “1953'te Adapazarı'nda vatani görevimi yapıyordum. Şofördüm. Askeri konvoyla birlikte görev için Ankara'ya gittik. Rahmetli Mustafa Kemal Atatürk'ün naaşını Samanpazarı'ndan alıp top arabasına koyduk. Buradan da Anıtkabir'e götürdük. Tören yürüyüşüyle yürüdük. Katafalka yerleştirdik. Gurur verici bir gündü. Çok duygulandım.

 Kardeşim Tevfik Bayram da benimleydi. O da askerdi. Tevfik, 1991'de rahmetli oldu. Biz Atatürk çocuğuyuz. Onunla doğduk. Cumhuriyet çocuklarıyız. Fakat bugün Atatürk'ü her zamandan daha fazla arıyoruz. Ülke ekonomik bir buhrana düşmüş. Şu iktidar döneminde bir gün güldüysem haram olsun. Geçim krizindeyiz” şeklinde konuştu.

ÇARESİ KALMAYINCA

İçinde bulunduğu durumu da anlatan Bayram, “İki çocuğum var. Buralarda iş olmadığı için onları Sibirya'ya gönderdim. Birinin 9 çocuğu olmuştu. Hepsi benimle oturuyor. Evde şu anda 19 nüfusuz. Çocuklarım 2 yıl Sibirya'da çalıştı. Eve bir kuruş yollayamadılar. İşveren paralarını belli bir banka hesabına yatırtmış. Sonunda ellerinde hiç paraları kalmadı. Müteahhit, bankadaki paralarını onlara verdirmedi. Paramızın hesabını bile soramıyoruz” diye konuştu.

“Konsolosluğun çocuklarını Sibirya'da mahsur kalmaktan kurtarıp İstanbul'a getirdiğini belirten Bayram, “Çalışmak için sonra da İzmit'e gittiler. Ancak bu süreçte geçinebilmek için sürekli borç aldık. Şu anda 25 milyar borcumuz var, hiçbir gelirimiz yok. 3 ayda bir kaymakamlık yardımı alıp 7 çocuk okutuyoruz. Perişan halimiz var. Bir yardım için son çare olarak Trabzon'a geldim” dedi.