Bayburt’un Üzengili köyünde 32 yıl önce meydana gelen çığ felaketinde hayatını kaybeden 59 kişi, kar yağışı altında düzenlenen anma programıyla dualarla yad edildi.
Çığ Felaketinin 32. Yıl Dönümünde Anma Programı Düzenlendi
18 Ocak 1993 tarihinde yaşanan ve 59 vatandaşın hayatını kaybettiği çığ felaketinin 32. yıl dönümünde, Üzengili köyünde anma programı düzenlendi. Köy sakinleri ve çevredeki köylerden gelen vatandaşların katılımıyla gerçekleşen etkinlikte, hayatını kaybedenlerin mezarları başında Kur’an-ı Kerim okundu ve ardından köy camisinde dualar edildi.
“Elden Ele 9-10 Kişiyi Çığın Altından Çıkardık”
Çığ felaketinde yakınlarını kaybeden ve o dönem arama kurtarma çalışmalarına katılan Ömer Çakmak, yaşadığı o zorlu anları anlattı. Çakmak, “O gün bir eve girdik, kalabalık bir aile vardı. Eve yukarıdan girdik, alttan yukarı doğru yaralıları birbirimize elden ele vererek dışarı çıkardık. Gece saat 01.00 civarlarıydı, hayvanlar bile bu durumun farkındaydı. Herkes mahzun ve sessizdi. Rabbim bir daha böyle acılar yaşatmasın” dedi.
Yurt Dışından Anma Programına Katılım
Uzun yıllardır yurt dışında yaşayan ve anma programına katılmak için köye gelen Hanefi Karaaslan da felaketin acısını yaşayanlar arasındaydı. Karaaslan, “1993 yılında yaşanan çığ felaketinde birçok yakınımı kaybettim. O dönemde burada değildim. Bugün düzenlenen anma programına katılmak istedim ve Allah nasip etti. Hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet diliyorum. Katılan herkesten Allah razı olsun” ifadelerini kullandı.
“59 Şehidimizi Rahmetle Anıyoruz”
Çığ felaketinde annesi Hatice Karaaslan’ı kaybeden ve o günlerin tanığı olan İrfan Karaaslan, vefat edenleri anmak için köyde düzenlenen programın önemine dikkat çekti. Karaaslan, “1993 yılında köyümüzde meydana gelen çığın canlı tanığı olarak bugün buradayım. Çığ felaketinde 59 şehidimizi rahmet ve minnetle anıyoruz. Çığın sembol ismi olan, yılın annesi seçilen Hatice annemizi de kısa bir süre önce kaybettik. Bugün, vefat eden yakınlarımızı anmak için köyümüze geldik. Komşu köylerden katılanlara teşekkür ediyoruz” dedi.
“Ağlama Sesleri ve Çığlıklar Yükseliyordu”
Çığ felaketini detaylarıyla hatırlayan Karaaslan, yaşadığı o zorlu anları şu sözlerle ifade etti:
“18 Ocak 1993’te sabah saat 07.48’de büyük bir sesle uyandım. Çığ, evimizin yan duvarını tamamen götürdü. Köyü dışarıdan baktığımda dümdüz bir kar örtüsüyle kaplanmış gördüm. Ağlama ve ‘kurtarın beni’ sesleri duyuluyordu. Köy halkı, kolluk kuvvetleri gelene kadar kendi imkânlarıyla arama kurtarma çalışmalarını sürdürdü. Annemi, abimin duyduğu ses sayesinde 8 saat sonra omzu ve bacakları kırık halde bulduk ve köyde hastane olarak kullandığımız bir eve götürdük.”
“Yılın Annesi Seçilen Hatice Karaaslan”
Çığ felaketinin ardından mikrofon uzatılan Hatice Karaaslan’ın, kendi acısını bir kenara bırakıp Filistin, Karabağ, Azerbaycan ve Bosna Hersek için ettiği dualar unutulmaz bir iz bıraktı. Karaaslan’ın bu sözleri, ona 1993 yılında “Yılın Annesi” unvanını kazandırdı.
İrfan Karaaslan, o günleri hatırlarken, “Annemin duaları, ümmetin derdine düşmüş bir insanın yüreğinden çıkan sözlerdi. Rabbim tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin. Şehitlerimizin ruhu şad olsun” dedi.
Kaynak:
