Doğu Karadeniz Bölgesi'ndeki Trabzon, Rize ve Artvin illerinden 2007 yılında 1 milyar 254 milyon 96 bin dolar tutarında ihracat gerçekleştiği ve ihracatın bir önceki yıla göre yüzde 19 artış gösterdiği bildirildi.

Doğu Karadeniz İhracatçılar Birliği (DKİB) Başkanı Ahmet Hamdi Gürdoğan, Doğu Karadeniz Bölgesi'nden 2007 yılında yapılan ihracat rakamlarını açıklamak ve ihracatta yaşanılan sorunlarla ilgili bir değerlendirmede bulunmak üzere birlik binalarında bugün bir basın toplantısı düzenledi. 2006 yılında 1 milyar 54 milyon 487 bin dolar ihracat gerçekleştiğini ve bu rakamın geçtiğimiz 2007 yılı sonunda 1 milyar 254 milyon 96 bin dolara yükseldiğini kaydeden Gürdoğan “İhracatta yüzde 19 oranında artış yaşandı. Bu ihracatın 850 milyon 672 bin doları Trabzon'dan, 341 milyon 334 bin doları Rize'den ve 62 milyon 90 bin doları Artvin ilinden gerçekleşmiştir” dedi.

Gürdoğan, 830 milyon 458 bin dolarlık ihracatla tarım ürünlerinin birinci sırada, 294 milyon 167 bin dolar tutarındaki ihracatla madencilik ürünlerinin ikinci sırada ve 129 milyon 470 bin dolar tutarındaki ihracatla da sanayi ürünleri üçüncü sırada yer aldığını ifade ederek “Trabzon, Rize ve Artvin illerimizden gerçekleşen ihracatın ürün sıralamasında ise 576 milyon 637 bin dolar tutarında ihracatla fındık ve mamülleri birinci sırayı, 294 milyon 167 bin dolar tutarındaki ihracatla da madencilik ürünleri ikinci sırayı ve 203 milyon 301 bin dolar tutarındaki ihracatla da yaş meyve sebze ürünleri üçüncü sırayı almaktadır. Yaş meyve sebze ürünlerinin 2007 yılı ihracatında önemli oranda bir artış yaşanarak, bir önceki yıla oranla miktarda yüzde 15, değerde yüzde 48 oranında yaşanan artışla, ihracat 203,3 milyon dolara ulaşmış ve böylece ülkemiz genelinden en çok yaş meyve sebze ihracatı yapılan il sıralamasında Trabzon ili 3. sıraya yükselmiştir” diye konuştu.

İhracatı gerçekleşen yaş meyve sebze ihracatına ürün grupları bazında bakıldığında 2007 yılında miktar bazında büyük artış yaşanan ürünlerin sırasıyla patates, armut, soğan, patlıcan, biber, nar, kavun ve incir olduğuna dikkat çeken Gürdoğan “Bu artışlara neden olan etmenler bahse konu ürünlerin rekolte ve kalitesinde yaşanan iyileşmelere bağlı olarak, yurt dışı piyasalarda meydana gelen talep artışlarından kaynaklanmıştır. Öte yandan diğer yaş meyve sebze ürünlerinin ihracatında yaşanan artışın ortak nedeni ise dünya genelinde küresel ısınmadan kaynaklanan iklimsel problemler nedeniyle Rusya Federasyonu piyasasına rakip ülkelerden özellikle başta AB ülkeleri olmak üzere Mısır, Suriye ve diğer rakip ülkelerin istenilen oranda ürün sunamamaları ülkemiz ürünlerine olan talebin artmış olmasıdır” şeklinde konuştu.

TURUNÇGİLLER İHRACATINDA DÜŞÜŞ
Gürdoğan, turunçgiller ihracatında ise bir önceki yıla göre miktar bazında yüzde 25, değer bazında ise yüzde 5 oranında düşüş gerçekleştiğini belirterek “Yaşanan bu düşüşe rağmen değer bazında artış gösteren başlıca ürün greyfurt olmuştur. Bu üründeki önceki sezona oranla daha kaliteli ürün piyasaya arz edilmesi ihracat artışını da beraberinde getirmiştir. Bütün bu gelişmelerin ışığında Trabzon ili ihracatında geçen yılın aynı dönemine oranla yüzde 17 oranında bir artış olduğu görülmektedir. Trabzon ili ihracatında, fındık dikkate alınmadığında ise, fındık dışında kalan diğer ürünlerin ihracatında yüzde 56 oranında bir artış olduğu görülmektedir. Bu performansı ile Trabzon ilimiz en çok ihracat yapan il sıralamasında 81 il arasında 13. sırada bulunmaktadır. Rize ilimizin ihracatı bir önceki yılın aynı dönemine oranla yüzde 16, Artvin ilimizin ihracatı ise yüzde 89 oranında artış göstermiştir” açıklamasını yaptı.

Doğu Karadeniz Bölgesi'nden 2007 yılının Ocak-Aralık döneminde 85 değişik ülkeye ihracat yapıldığını ifade eden Gürdoğan, şunları söyledi:
“En çok ihracat yapılan ülke grubu sıralamasında Avrupa Birliği Ülkeleri 1. sırada, Bağımsız Devletler Topluluğu ülkeleri ise 2. sırada yer alırken, ülke sıralamasında bölgemizden en fazla ihracat yapılan ilk 5 ülke ise sırasıyla Rusya Federasyonu, İtalya, Gürcistan, Almanya, ve Fransa olarak gerçekleşmiştir. Ayrıca bir önceki yıldan farklı olarak İngiliz Virjin Adaları, Libya, İzlanda, Hırvatistan, Panama, Şili, Peru, Kostarika, Komor Adaları ve Pakistan gibi farklı yelpazedeki ülkelere de bölgemizden ihracat gerçekleştirilmiştir.”

İHRACATÇILARIN SORUNLARI
Gürdoğan, ihracat sektöründeki başarıya rağmen sorunların sürdüğünü, ülkemizde uygulanmakta olan para politikaları sonucunda karşılarına çıkan düşük kur, yüksek faiz ve aşırı değerli YTL'ye son olarak doğalgaz ve elektrik fiyatlarındaki artışın eklendiğini belirterek açıklamalarını şöyle sürdürdü:
“Bölgesel bazda yatırımları teşvik edici uygulamalarının yetersizliği, ihracatçıların rakip ülke eşdeğerinde desteklenmemesi ve daha önce ilgili tüm kesimler tarafından gündeme getirilen türlü sorun ve engeller ihracatta meydana gelen artışın üretim ve istihdama yansımamasının en önemli nedenleridir. Sanayici ve işadamlarımız izlenen yanlış politikalar sebebiyle ülkemizden ikame edebilecekleri ara mamulleri yurt dışından ithal etmeye zorlamakta, ülkemizde hammadde ve ara malı üretiminde faaliyet gösteren küçük ve orta ölçekli iş yerlerinin yaşam alanlarını her geçen gün daraltmaktadır. İhracatta hedeflenen başarıya ulaşılırken ödenen bedel çok ağır olmuştur. Tüm uyarı ve serzenişlerimize karşın ülkemizde 2007 yılında uygulanan para politikaları ve döviz kuru politikası ithalatı cazip hale getirerek, dış ticaret açığını sürekli arttırmış ve dolayısıyla da cari açık sürekli beslenmiştir. Merkez Bankası ve Hazine'nin halen uygulamakta olduğu bu IMF destekli para politikaları ile üretim yerine ithalat, yüksek faiz sistemi ile de yatırıma yönelik sermaye yerine sıcak para ve spekülatif amaçlı para girişleri teşvik edilmektedir. Ülkemizde ihracatçıların serzenişlerine kulak verilmeyerek, uygulanan bu politika ile ihracatın ithalatı karşılama oranı düşmüş, üretim sektörleri ve ihracatçı adeta kaderine terk edilmiştir. Bu haliyle üzülerek belirtmek gerekirse, ülkemiz en fazla cari ve dış ticaret açığı veren ülkeler sıralamasında ön sıralarda yer almaktadır. Oysa, dünyada diğer ülkelerde benzer şekilde bir sistem uygulanmamakta, yani spekülatif amaçlı sıcak para girişleri etkin bir şekilde denetlenmekte ve kısıtlanmakta, bunun yerine üretim ve ihracatın arttırılması için her türlü imkan ve teşvik enstrümanları uygulamaya konulmaktadır.”