Giresun’da yarım asırdır geleneksel yöntemlerle ahşap sandalye üreten 64 yaşındaki Kadir Gürel, mesleğini sürdürecek bir çırak bulamamaktan yakınıyor. Hamidiye köyündeki küçük atölyesinde el emeğiyle üretim yapan Gürel, ustasından öğrendiği bu zanaatın kendiyle birlikte tarihe karışmasından endişe duyuyor.
Ahşap işçiliğine genç yaşta kayınbabası sayesinde adım attığını anlatan Gürel, “Bu meslek bana büyüklerimden miras. Giresun sandalyesi denilen özel bir işçiliğe sahip bu sandalyeleri yıllardır üretiyorum. Ancak artık ne öğrenmek isteyen var ne de devam ettirecek biri. Zanaat, benimle birlikte sona erecek gibi görünüyor” dedi.
Yarım Asırlık Sandalyeler Hâlâ Kullanımda
Gürel’in ürettiği Giresun sandalyeleri, tamamen çivisiz ve özel kenetleme tekniğiyle hazırlanıyor. Dayanıklılığı ile bilinen gürgen ağacından üretilen sandalyeler, eskiden lokanta ve kahvehanelerin vazgeçilmez parçasıydı. “Bugün hâlâ 50 yıl önce yapılan sandalyeler sağlam şekilde kullanılıyor” diyen Gürel, plastik sandalyelerin yaygınlaşmasının bu zanaatı gölgede bıraktığını vurguladı.
“Talepler Var Ama Usta Yok”
Son dönemde nostaljiye olan ilginin artmasıyla birlikte özellikle turistik bölgelerden siparişler aldığını söyleyen Gürel, üretim kapasitesinin sınırlı olduğunu belirtti. “Tamamen el işçiliğiyle çalıştığım için yetişemiyorum. Yanımda biri olsa daha fazla üretim yapabilirim ama çırak bile bulamıyorum. Bu nedenle gelen siparişlerin çoğunu geri çevirmek zorunda kalıyorum” ifadelerini kullandı.
Giresun’un son ahşap sandalye ustası olarak anılmanın hem onur verici hem de üzücü olduğunu söyleyen Kadir Gürel, “Makineyle üretim yapılabilir ama bu bir sanat. Benim yaptığım iş sadece bir eşya üretmek değil; bir kültürü, bir geleneği yaşatmak. Bu sanat yok olursa sadece bir meslek değil, bir tarih de silinmiş olacak” diyerek çağrıda bulundu.
Kaynak:
