Hizmet yalındır, sadedir; öyküsü de öyle!.. bana öyle gelir ki hacı Ahmet Albayrak'ın minnetsiz ve doğru hayatı, ancak, yaratıcı ile irtibatını koparmayan kişilerin ulaşabildiği bir kader olsa gerektir...

-ilk işiniz neydi?

- babam, 1939 yılında büyük depremden sonra inşaat yapmak için Erzincan'a gitti. 50'lere kadar orada inşaat yaptılar.. ilkokuldan sonra babam benim okula devam etmemi istedi ama çok hareketli bir çocuktum.. okula değil işe gideceğim dedim.. 1943 yılında erzincan'a gittim.. ilk işim, Erzincan'da babamın yapmakta olduğu inşaatlarda çalışmak oldu..

- kendi inşaat işinize nasıl başladınız?

- Biz, 3 kuşaktır inşaatçıyız.. babamın babası da inşaatçıymış.. biz, babamlarla birlikte 1950'li yıllara kadar Erzincan'da birçok inşaat yaptık.. ben, 18 yaşından beri inşaat işiyle uğraşıyorum.. hatta, ilk defa babam köyümüzün camisini yaparken onlara yardım ederek başladım diyebilirim.. 1951'de Erzincan'dan Muş'a geçtik, orada kız sanat okulu inşaatını yaptık.. 1952'de aydın'a gidip birçok kooperatif evleri yaptık.. 1954 yılında, tekrar muş'a dönüp muş tren istasyonunu yaptık.. o zaman için büyük işlerdi.. bana sorarsanız; devrine göre muş tren istasyonu, 90'larda yaptığımız İstanbul metrosu'ndan çok daha önemli bir projedir.. daha sonra, muş'tan Balıkesir'e geçip tatil köyü konutları inşa ettik.. oğlum Ahmet'in doğduğunu da o sıralar mektupla öğrendim.. kendi inşaatlarıma başladığım zamanlar menderes dönemine denk geliyor.. o dönemler, memleket için iyiydi; menderes'ten sonra memleket refaha kavuşmaya başladı.. 1960 senesinde, babam inşaat işlerini bıraktı; tası tarağı topladık, Trabzon'a döndük, esnaflık yapmaya başladık.. ama 66'da Pülümür depremi olunca, Erzincan'daki faciayı yaşamış olduğumuzdan yerimizde duramadık, sattık tezgahları, adam toplayıp doğru Tunceli'ye (Pülümür) gittik.. oraya kurduk şantiyeyi.. bize araç gereç de verdiler.. gittik depolardan kereste malları aldık, başladık inşaatlara.. 3 ay çalıştık.. 3 aydan sonra kış geldi.. şiddetli soğuklar başladı.. şantiye karar aldı; bütün inşaatlar paydos etti.. o kara kışta geri dönüşümüz de pek zor oldu.. bele kadar kar var, araba yok.. yolun çoğunu yürüyerek döndük..

- İstanbul'a gelişiniz nasıl oldu?

- 1967'de geldik İstanbul'a.. İstanbul'a geldiğimizde babam sağ idi.. o zamana kadar babamla beraberdim.. babam, 1987'nin eylül ayında vefat etti.. zaten burada bir kolumuz vardı.. gelmeden birkaç arsa almıştık.. gelir gelmez inşaatları yapmaya başladık.. o dönemde Almanya'ya gidenler çok oldu.. biz gitmedik.. burada işimiz var.. ele çalışmayalım memleketimize çalışalım dedik.. 10 kişilik bir ekiple geldik İstanbul'a.. icabında tuğla taşınacak, harç taşınacak. 42 yaşındaydım.. "hadi bakalım" diyorsun, taşıyorsun.. istanbul'da ilk inşaatımızı Samatya'da yaptık.. sonra Yedikule'ye geçtik.. Yedikule civarlarında, 1978 senesine kadar inşaatlar yaptık.. öylece iş büyüdü.. Küçükçekmece'de 40 dairelik inşaatlar yaptık.. tabi aralarda inşaasına devam ettiğimiz ve yeni başladığımız inşaatlar da vardı.. 300-400 dairelik büyük işler yaptık..

- taşımacılık işine nasıl girdiniz? yani o zamana kadar inşaat işinde uzmanlaşmışsınız.. neden böyle bir karar aldınız?

- 1982 yılında personel taşımacılığı işine girdik.. çünkü, ihtilalden sonra inşaat işi iyice durma noktasına gelmişti, kendimize başka bir sektör arıyorduk.. Ülker'in taşımacılık işine talip olduk.. çok kıymetli ortak dostumuz olan rahmetli nalbur emin efendi vesile oldu, Ülker ile çalışmaya başladık.. personel taşımacılığı işini, Büyükşehir belediyesi ile şirket olarak ilk biz yaptık.. abdullah tırtıl paşa belediye başkanı iken İstanbul Büyükşehir belediyesi ile çalışmaya başladık.. o zamandan beri de dalan ve Sözen zamanları da dâhil olmak üzere belediye ile çalışmaya devam ettik.. niye? çünkü biz hep dürüst çalıştık.. 1986'da inşaat sektörüne yeniden girdik.. küçük köy'de 100 dairelik uğur gül konutları işini aldık..

- siz şahsen şimdi neler yapıyorsunuz, yoksa dinleniyor musunuz?

- ne demek? tabi ki işlerle ilgileniyorum hâlâ.. bilhassa yeni işlerle ilgilenirim.. tümosan'a, Trabzon limanı'na, Ereğli tekstil fabrikası'na ve inşaatlara sürekli uğrar, takiplerimi yaparım.. şantiyeleri muntazaman gezerim.. şimdilerde büyük çekmece'de bir cami inşaatı yapıyorum, vaktimin büyük kısmını o alıyor zaten..

- başarıyı neye bağlıyorsunuz?

- başarıyı ittifaka bağlıyorum.. bir sıkıntı olur bir mesele olur, hiç bölünmeyiz.. bölünmedik.. her zaman birbirimize bağlı olmaya bağlıyorum.. birbirimize asla sinirlenmeyiz.. çok sıkıntılar çektiğimiz zamanlar oldu.. sıkıntı olsa da uzlaşırız hep.. tenkit etmeyiz birbirimizi... çocuklara hep söylüyorum "tenkit etme, tenkide uğrarsın"..

bugün geri dönüp baktığımda, büyük ve huzurlu bir aile görüyorum.. herkesin emeği var bu huzurda.. eşimin çok büyük emeği var, oğullarımın ve kızımın çok büyük emekleri var.. bak ben geçen bayram saydım, elimi öpen torun sayısı yirmi beş olmuş!.. var sen hesap et bendeki huzuru artık, tabii maşallah da diyeceksin!

- çocuklara başka neler söylüyorsunuz? mesela işleri devrederken...

- çocuklarıma işe başlarken tavsiyem 'çok çalışındı.. çocuklarıma dedim ki; siz altı kardeşsiniz, birbirinizi sahiplenin ve çok çalışın.. herkes bir işe sahip çıksın, iyi çalışsın dedim.. çalıştılar, beğendim çalışmalarını.. her zaman çalışmalarını ve herkese faydalı olmalarını nasihat ettim.. çalışırsan toplumun hepsi faydalanır senden..

biz, her zaman çevremize yardım etmeye çalışan bir aile olduk.. ben Allah'a şükür hiç açlık çekmedim.. insanlar da bu zorlukları çekmesin diye yardım etmek gerekir.. haksız kazanca da hep karşı olduk..

- peki çocuklarınızdan hangisini daha çok seviyorsunuz?

- bence çocuklarımın hiç farkları yok.. hepsi eşit bana göre.. ben onlara hep bir bakıyorum.. ben onlardan razıyım, mevlâm da razı olsun!..

- siyasete girmeyi düşündünüz mü hiç?

- siyaseti hiç düşünmedik.. siyaset bize uymaz.. siyasi olursak gerektiğinde rest çekemeyiz.. kimseye minnet etmeyiz.. bize gelmez o işler.. ama bugüne kadar tüm seçimlerde oyumu kullandım.. seçimlerde oy atmak çok önemli.. hiç aksatmadım bu güne kadar.. oy kullanmak vatani bir vazifedir..

- Hayatınızda 'keşke yapmasaydım' dediğiniz, pişman olduğunuz bir şey oldu mu hiç?

- ufak tefek hatalarımız elbette olmuştur.. ama pişman olduğum bir iş.. hayır, hiç olmadı Allah'a şükür..]

yazı burada bitiyor.. cazibesi, çarpıcılığı, sadeliğinden gelen bu anlatımın sahibi kimdir, sanıyorum tahmin ettiniz.. bu anlatımı söyleyebilmenin bedeli bir ömürdür.. bu sözleri anlatabilmek için bu hayatı yaşamanız lazımdır.. bir bilge; mutluluk, mutlu muyum, değil miyim, sormaya vakit bulamayacak kadar meşgul olmaktır, demiş.. çalışmakla geçen bir ömre ait özeti okuduktan sonra bu söze hak vermemek ne mümkün!..

sahibine daha uzun ömürler ve hizmetler dilemek, bir vazife olsa gerektir..

hizmet yalındır, sadedir; öyküsü de öyle!.. bana öyle gelir ki hacı ahmet albayrak'ın minnetsiz ve doğru hayatı, ancak, yaratıcı ile irtibatını koparmayan kişilerin ulaşabildiği bir kader olsa gerektir...

(not: mülâkat metni “kırmızı-beyaz” dergisinden iktibas edilmiştir.

Çocuklarımın hepsi birdir

- bize biraz çocuklarınızın özelliklerinden bahseder misiniz?

- gerçekten de hiç ayırmam çocuklarımı, tabii hepsinin kendine has özellikleri var.. mesela, Ahmet çok duygusaldır, çabuk sinirlenir ama siniri uzun sürmez.. bir de asla kin tutmaz.. bayram bana çok düşkündür.. hayır işlerine koşar hep, mahirdir de.. Nuri'nin temsil yeteneği vardır.. spor konularına da çok yatkındır.. şimdi de bu özelliklerine uygun bir yerde zaten.. kâzım için herkes çok yakışıklı der, bana benzemiş demek ki.. giyimine kuşamına çok önem verir.. kâzım sanatkârdır aynı zamanda, resim çizer mesela, kabiliyetlidir.. Mustafa'nın kafası hesap kitap işlerine çok iyi çalışır.. geçmişte çok para verdim ama bir türlü geri ödemedi.. ben de kestim musluğun suyunu.. ara sıra bu yüzden kızdırıyorum onu.. muzaffer'in ikna kabiliyeti çok kuvvetlidir.. hatta diğerleri bana bir şey yaptıramadıkları zaman muzaffer'i devreye sokarlar.. çocuklarımın hepsi benim için birdir.. çalışmalarından, gayretlerinden, doğruluklarından çok memnunum ve onları başarılı buluyorum.. tabii bir de kızım var.. ayırmam dedim sana ama bende yeri apayrıdır kızımın!..