Adana’da 8 yaşındaki kız çocuğuna cinsel istismarda bulunduğu ileri sürülen sanık, 21 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırıldı. Suçlamayı kabul eden sanık, hasta olduğunu iddia ederek, korkunç bir itirafta bulundu.

Olay, merkez Seyhan ilçesine bağlı Tellidere Mahallesi’nde 3 Şubat 2010’da meydana geldi. İddiaya göre, 46 yaşındaki S.B. adlı kadın akşam yemeği hazırlarken kızı B.B.’yi de ekmek alması için bakkala gönderdi. Sokakta gördüğü kız çocuğunun elinden tutan M.Y., adres sorma bahanesiyle 2 katlı binanın merdiven dairesine götürdü. Sonra da çocuğun eline para vererek cinsel istismarda bulundu. Ev sahibinin görmesi üzerine de çocukla birlikte sokağa çıkıp kaçtı. B.B.’nin gecikmesi üzerine sokağa çıkan anne S.B., kızını ağlarken buldu. Anne S.B., kızının başına gelenleri anlatması üzerine polise başvurdu. Hastaneye kaldırılan kız çocuğunun istismara uğradığı ve yaşadığı olay sebebiyle de ruh sağlığının bozulduğu anlaşıldı.

Şüpheli aranırken, aynı mahallede 12 Kasım 2011’de de benzer olay yaşandı. Şüpheli M.Y., 6 yaşındaki C.N.E.’yi, "Seninle bir yere gideceğiz" diyerek bir binanın merdiven dairesine götürüp cinsel istismarda bulundu. Kaçmaya çalışırken de yakalanıp tutuklandı. B.B.’ye karşı suçlamayı kabul etmeyen şüpheli M.Y., C.N.E.’ye karşı suçlamayı kabul ederek, "Ben hastayım. Çocukları görünce kendime hakim olamıyorum. Tedavi olmak istiyorum" diyerek yalvardı.

Şüpheli M.Y., B.B.’ye karşı ’cinsel istismar’ suçundan 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nde açılan davada karar duruşmasına çıktı. Sanık M.Y., "Ben pazarlarda iş bulursam çalışırım. Olay tarihinde de Adana’daydım. Ama böyle bir suç işlemedim" dedi. Mahkeme heyeti, sanık M.Y.’yi ’nitelikli cinsel istismar’ suçundan 16 yıl 8 ay, kız çocuğunu alıkoymak suçundan da 5 yıl hapis cezasına çarptırdı.

M.Y., ayrıca daha önceki benzer suçlardan yargılandığı mahkemelerce toplam 19 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırılmıştı. Halen 4 ayrı benzer davasında ise yargılaması devam eden M.Y., daha önce verdiği savunmalarında ise şöyle demişti:

"Yalnız gördüğüm küçük kızlar ilgimi çekiyor. Kendime hakim olamıyorum. Suçumu kabul ediyorum. Bu hastalıktan kurtulmak için tedavi olmak istiyorum. Daha önceki suçlamaların ardından tutuklanıp tahliye olduktan sonra hastaneye başvurdum. Ancak sosyal güvencem olmadığı için beni tedavi etmediler. Huzurunuzda eziklik hissediyorum."