Hiç kimse kusura bakmasın ağlamasın sızlamasın dert yanmasın.

Akıl-almaz bir süreç yaşıyoruz

Çoğumuz da artık zerre kadar vicdan merhamet duygusu kalmamış..

Menfaatler ve çıkarlar her şeyin önüne geçmiş durumda

Para-güç ve makam savaşı insanlığımızı ayaklar altına almış ..

Vahim bir tablo var..

Bakın işte burnumuzun dibinde savaş var..

Kimin umurunda..

Artık her şeyi olağan görüyoruz

Haberleri bile çizgi film izler gibi izliyoruz..

Ekranda altı-üstü olmayan boş tartışmaları izleyerek günü kurtarıyoruz

Gerçekleri görmek ve anlamak işimize yaramıyor

Ortada bir işgal ve savaş var..

Hiçbir savaşın kazananı yoktur

Bisiklet üzerine giderken bombalanan bir çocuğun yada hamile iken sedye üzerinden üzerine kurşun yağan bir kadının ölümü üzerinden neyi savunacağız?

Savaş yıkımdır zulümdür gözyaşıdır

Peki ama biz bu savaşın neresindeyiz?

Nerede solcular/ sağcılar demokratlar aydınlar!

Nerede sivil toplum örgütleri sendikalar dernek ve vakıflar?

Nerede meslek kuruluşları barolar siyasi partiler?

Nerede insan hakları savunucuları?

Kimseden ses çıkmıyor!

Yaşar Kemal ne güzel diyor bir şiirinde

“Dağlar, insanlar ve hatta tüm dünya yorulduysa şimdi en güzel şiir barıştır”

Hani bizim şiirlerimizde barış vardı sevgi vardı hoşgörü vardı!..

Hani biz dünyanın neresinde bir zulüm ve haksızlık varsa tepkimizi koyardık?

Hani biz güçlünün değil güçsüzün yanındaydık..

Rusya’nın zalimliğine vahşetine karşı neden bu kadar sessiz kalıyoruz

Afrika’da, Suriye’de, Libya’da Filistin’de  yaşananlar Ukranya’da yaşanmıyor mu?

Orada ölenler yaralananlar yerinden yurdundan  göç edenler insan değil mi?

Müslüman her şart altında mazlumun ve mağdurun yanındadır..

Diline-ırkına-cinsiyetine ve inancına bakmaz..

Savaşın beyazı-siyahı yoktur gözyaşları ve acılar tek renktir

Kilit vurduğumuz şu vicdanlarımızı gelin her beraber sorgulayalım

Dünyayı bu kadar acımasız ve çekilmez hale biz insanoğlu getiriyoruz

“Ne yapalım? Elimizden ne gelir?” savunmasına geçmeden önce yapacak çok şeyimiz olduğunu unutmayalım

Her şeyden önce samimi olalım.

İşimize geldiği gibi düşünmekten ve davranmaktan vazgeçelim.