Okan Yıldız Kastamonu asıllı ve İstanbul'da doğup büyümüş. Yani Trabzon ile herhangi bir hemşehrilik bağı yok, fakat şu anda bir takımında top koşturduğu şehirde eşiyle birlikte yaşıyor ve hayatından da son derece memnun. Bu da eskiden sıkça dile getirilen "Dışarıdan Trabzon'a gelen futbolcu rahat edemez, sıkılır, büyük şehirlere gitmek ister" tezinin geçerli olmadığını ya da varsa bile artık geçerliliğinin kalmadığını gösteriyor.

 

 

İstanbul Bahçelievler'de doğdum. Ancak aslen Kastamonu'luyum. İki erkek kardeşin küçüğüyüm. Ailem şu anda İstanbul'da yaşıyor. Ancak eşimle ben yaşantımızı Trabzon'da sürdürüyoruz. 

 

 

Futbol yaşantım dokuz yaşındayken ailemin zoruyla başladı. Küçükken çok yaramaz bir çocuktum. Okul haricindeki zamanımın çoğunu dışarıda oynayarak geçiriyordum. Bunun üzerine babam beni sokaklardan kurtarmak için bir gün kolumdan tutarak Kartalspor'un alt yapısına yazdırdı. İstemeyerek de olsa babamın dediğini yapmak zorunda kaldım. Daha sonra oynadıkça futbol hoşuma gitmeye başladı ve futbol yaşantım başlamış oldu.  

 

 

 

Kartalspor'da dokuz yaşımdan 17 yaşıma kadar alt yapıda futbol oynadıktan sonra hocalarım beni yetenekli görerek A takıma gönderdi. O dönemler Kartalspor şimdiki adı PTT Birinci Lig, eski adı ise Bank Asya Birinci Lig'de oynuyordu. Burada beş yıl profesyonel futbol oynadım. O zamanki A takım hocamız ise rahmetli olan Kadir Özcan'dı. Beni çok seviyor ve takımda tutuyordu.

 

O dönem rahmetli Kadir Özcan bizden ayrılarak 1461 Trabzon'a geldi. Kadir hocamın Kartalspor'dan ayrılmasına çok üzülmüştüm. Sonra Kadir hoca beni 1461 Trabzon'a almak için çok uğraştı. Ben de Kadir Özcan hocamla çalışmayı çok istemiştim. Fakat kulübüm beni bırakmadı. Daha sonra alacaklarımın fazla olması nedeniyle Kartalspor kulübünü federasyona bildirerek sözleşmemi tek taraflı fesh hakkı elde ettim. Boşa çıkmıştım, 1461 Trabzon'dan bana yeniden teklif gelince hiç düşünmeden kabul ettim. Ancak geldiğimde Kadir Özcan rahmetli olmuştu ve ben buna çok üzülmüştüm.

 

 

İstanbul'dan Trabzon'a gelince ister istemez zorluklarla karşılaşıyorsun. Ancak zamanla bu zorlukları aşıyorsun. Çünkü Trabzon yaşanacak bir şehir. Burada eşimle birlikte olmaktan çok mutluyum. 

 

 

Babam beni Kartalspor alt yapısına yazdırdığı zamandan sonra da benim hep destekçim oldu. Ben de bu desteği boşa çıkarmayarak buralara kadar geldim. Eğer babam o gün kolumdan tutarak Kartalspor'a yazdırmasaydı futbolu sadece halı sahalarda oynardım. Buradan babama ve aileme beni futbola başlattıkları için çok teşekkür ediyorum ve onları çok seviyorum. 

 

 

 

İki ayağımı da kullanabildiğim için defansın her yerinde oynayabiliyorum. En çok göze batan özelliğim birçok mevkide rahatlıkla oynayabilmem. Ancak en fazla oynadığım mevki sol bektir. Bu sezon hep ortada bir performans sergiledim. Zaman zaman bu performansımın üzerine çıktığım oluyor. Ama daha iyi olmak zorunda olduğumu biliyorum. Bunun için de daha çok çalışıyorum. 

 

 

Kartalspor'dan 1461 Trabzon'a geldiğimde hedefimin bir tanesini gerçekleştirmiş oldum. Şimdiki hedefim hayallerimi süsleyen Trabzonspor'da forma giymek.

 

 

Kendime örnek aldığım bir futbolcu yok. Çünkü ben örnek bir futbol olmak istiyorum. 

 

 

Kartalspor'un A takımında oynadığım ilk dönemlerde Trabzonspor'dan izleme komitesi bizim maçlara gelmişti. Ben de o dönemlerde genç yaşıma rağmen yüksek bir performans sergiliyordum. Trabzonspor izleme komitesi burada beni görüp beğenmişlerdi. O günden sonra beni takibe aldılar ve performansımdan ödün vermeyince 1461 Trabzon'a transferim gerçekleşti. 

 

 

Kartalspor'un minik takımında oynadığım dönemlerde iki kez milli takıma çağırılmış ve çok mutlu olmuştum. Bu sevincimi de ailemde paylaşmıştım. Çünkü beni zorla olsa da futbol oynatmaya sevk eden ailemin bunda büyük emeği vardı. Fakat profesyonel futbol hayatımda milli takıma çağırılmadım. Fakat daha çok çalışarak tekrar milli takıma gitmek istiyorum. 

 

 

Yıllar geçtikçe daha çok kaliteli bir lig haline geliyor. Süper Lig'i aratmıyor desek yerinde olur. Çünkü her sezon Süper Lig'den alt lige doğru oyuncular kaymaya başlıyor. Bu da eskiye oranla PTT Birinci Lig'i zorlaştırıyor. 

 

 

1461 Trabzon'da benim bu sezon ikinci yılım. Takımdaki arkadaşlık ortamı çok iyi. Hepimiz kardeş gibiyiz. İstanbul'dan sonra burada çok güzel arkadaşlar edindim ve edinmeye de devam edeceğim.

 

 

Futbol dışındaki hayatımı eşimle birlikte geçirmeyi seviyorum. Trabzon'un bilmediğimiz ve merak ettiğimiz yerlerine giderek stres atıyoruz. Bunun dışında sinemaya gitmeyi ve alışveriş yapmayı çok seviyorum.

 

 

Trabzon'da yapılan her yemeği eşimle birlikte çok seviyorum desem yalan olmaz. Çünkü buradaki yemekler çok güzel ve herkese de tavsiye ederim. Hele hele tatlılardan sütlaç ve Laz böreğine bayılıyorum. 

 

 

 

Artık futbolcu olmak eskisi gibi kolay değil bu ülkede. Ancak bu yola baş koymuşsalar bırakmasınlar, işlerine sıkı sıkı sarılsınlar. Bir kere futbolcu olmak için çok çalışmalılar. Artık futbol disiplin ve çok çalışmanın üzerine kurulu. Bu nedenle futbolcu olmak isteyen genç kardeşlerim hemen pes etmesin. Kendilerine bir hedef koysunlar ve o hedefe ulaşabilmek için her türlü fedakârlığı yapsınlar.  

 

 

Kartalspor A takımında oynadığım dönemlerde Tavşanlı Linyit'e deplasmanda 2-0 yenilerek küme düşmüştük. O maçta küme düşmenin nasıl bir duygu olduğunu anladım. İlk kez başıma gelen bu olayda büyük bir yıkım yaşamıştım. Fakat 1461 Trabzon'a geldiğim ilk sezonda yaşadığım şampiyonluğu hiç unutamam.

 

 

1461 Trabzon taraftarlarına takımlarına sahip çıkmaları konusunda buradan sesleniyorum. Diğer il takımları PTT Birinci Lig’de olmak için birbiriyle yarışıyorlar. 1461 Trabzon PTT Birinci Lig'de; fakat taraftarlarımız bize sahip çıkmıyor. Yıkıcı değil yapıcı olmalılar. Futbolcu arkadaşlarımla birlik ve beraberlik içinde bu takımı ayağa kaldıracağımıza inanıyorum. Onların da buna inanmalarını istiyoruz. Bu takım sadece bizim değil onların da…