Bu sezon PTT 1. Lig'de ve Ziraat Türkiye Kupası'nda sergilediği başarılı performansla herkesin takdirini kazanan 1461 Trabzon'un başarılı genç oyuncusu Yusuf Erdoğan, Ümit Millî Takım'a seçilmenin mutluluğunu yaşıyor.

 

1461 Trabzonspor'un ligde ve kupada sergilediği başarılı performansta önemli bir rol oynayan ve Ümit Milli Takım'a ilk kez seçilen Yusuf Erdoğan, Türkiye Futbol Federasyonu'nun resmi dergisi Tam Saha'ya bir röportaj verdi. Genç oyuncu hem Trabzonspor'a hem de Türk futboluna faydalı olmak istediğini belirtti.

 

İşte Yusuf Erdoğan'ın röportajından önemli bölümler;

 

 

''Futbola İstanbul'da başladım aslında. Asker olan babam o dönemde İstanbul'da görev yapıyordu. Ancak yaşım küçük olduğu için herhangi bir takımda lisansım çıkmadı. Okul takımındaki hocamızın tavsiyesiyle Fenerbahçe'nin seçmelerine katıldım. O dönemde Fenerbahçe'nin altyapısında İlhami Tek Hoca vardı. Minik takım hocasıydı. Seçmelere katıldım ve beğenildim. O dönemde Danone Kupası vardı ve ben de takımla birlikte Fransa'ya gidecektim. Ancak babamın tayini Kahramanmaraş'ın Afşin ilçesine çıkınca ailece oraya taşınmak zorunda kaldık. Şehir merkezine 200 kilometre uzaklıktaydık ve hiçbir sosyal etkinlik yoktu. O dönemde Fenerbahçe'deki hocalarla görüşüyorduk ve beni istiyorlardı ama yaşım çok küçük olduğu için ailemden ayrı kalmam doğru olmayacaktı. 2-3 yıl futboldan uzak kaldım ve 13 yaşına kadar futbol oynayamadım. O dönemde Kahramanmaraş'ta Futbol Star yarışması yapıldı ve ben de katıldım. Seçmeler için Lemi Çelik Kahramanmaraş'a gelmişti. Beni çok beğendi ve Trabzonspor'a götürmek istedi.''

 

 

''Aslında futbola başladığımdan beri hep sol önde görev yapan bir oyuncuydum. Fakat Araklıspor'da bir ara sol bekimiz sakatlanınca hocamız bana orada görev verdi. 20-25 maç sol bek oynadım. Ancak 1461 Trabzon'da Mustafa Akçay Hocam benim hücum yönümü de keşfetti ve burada hiç sol bek oynamadım. Yine de Araklıspor'da sol bek oynamanın bana büyük bir avantaj sağladığını düşünüyorum. Artık iki yönlü oynayabilen bir sol kanat oyuncusuyum. Sol bek oynarken çok sıkıntısını çektiğim için şimdi önde oynarken savunma yapan arkadaşıma da yardım taşıyorum. Bir yandan da karşımdaki bekin neler yapabileceğini tahmin etmek beni avantajlı hale getiriyor.''

 

 

''Elvir Baliç idolümdü. Sol önde oynadığım için kendime onu örnek alırdım. Hatta saçlarımın modeli bile onunkiler gibiydi. İlkokula başlarken babam saçlarımı kestirdiğinde 1 hafta ağlamış ve evden dışarı çıkmamıştım. Araklıspor'da oynarken bana "Sen bizim Abdullah Ercan'ımızsın" diyorlardı. 1461 Trabzon'da ise kısa bir süre antrenörlüğümüzü de yapan Orhan Çıkırıkçı'ya benzettiler beni.''

 

 

''Mustafa Hoca saha dışında bir abi, bir arkadaş gibi. Sahanın içindeki adamla hiç ilgisi yok. Bize kardeşim diye hitap eder. Bir çay istediğinde, "Sağ ol kardeşim, Allah razı olsun" der. Bizi sık sık yemeğe götürür. Çok mütevazı bir insandır. Ama saha içinde dışarıdaki Mustafa Hocadan eser yoktur. Çok sert bir hocadır ve disiplinsizliğe asla tahammül edemez. Her şeyin dört dörtlük olmasını ister. Oyun sisteminin üzerinde titizlikle durur ve bunun uygulanması için müthiş bir çaba harcar. Bu sistem sayesinde kupada Süper Lig takımlarının canını yakmayı başardık zaten. Mustafa Hoca maçtan önceki konuşmalarında Hazreti Mevlana'nın sözlerinden örnekler verir. Biz de kendimizi yeniçeri gibi hisseder ve sahaya o motivasyonla çıkarız.''

 

 

''Özellikle Ziraat Türkiye Kupası'nda Galatasaray'ı eledikten sonra şehrin bize ilgisi hissedilir biçimde arttı. Meydana takımın afişleri asıldı. Dışarıya çıktığımızda tanınan insanlar haline geldik. Gençler, çocuklar bizden imza istiyor. Bu da bizi mutlu ediyor ve motivasyonumuzu artırıyor. Başlangıçta maçlarımızı Avni Aker'de oynuyorduk ama zeminin bozulma ihtimali belirince Fatih Stadı'na geçtik. Ancak Fatih Stadı o harika manzarasının yanında çok bozuk bir zemine sahip ve bu zeminde oynamak bize de zorluk çıkarıyor. İnşallah büyüklerimiz bu konuyla en kısa zamanda ilgilenir.''

 

 

''Millî Takım'a çağrıldığım haberini ilk aldığımda o kadar duygulandım ki, yanımda birisi olmasaydı ağlayabilirdim. Babamın asker olması nedeniyle Güneydoğu'da uzun süre yaşadım ve hep askerlerin yaşadığı ortamlarda, Türk bayrağının altında bulundum. O zamanlar "Allah'ım, inşallah bir gün Millî Takım'da oynamayı nasip edersin" diye dua ederdim. Norveç'le oynadığımız maçtan iki gün önce ilk antrenmanımıza çıktığımda ay-yıldızlı formayı giydim. Gerçekten de inanılmaz bir duygu.''

 

 

''Hedefim önce Yusuf Erdoğan ismini Türkiye'ye duyurmak. Hem Trabzonspor'a hem de Türk futboluna faydalı olmak istiyorum. Sadece saha içinde değil, saha dışında da konuşulan bir isim olmak istiyorum. Tevazuuyla, karakteriyle, hayatıyla örnek bir insan olmak istiyorum. Kavgasıyla, gürültüsüyle, magazin hayatıyla değil, beyefendiliğiyle anılan bir oyuncu olmayı arzuluyorum.''