Haber61/Haber Servisi - Levent Ustabaşı - Ada Mira daha bir yaşında…

Babası Miraç Karataş ve Annesi Handan Down Sendromlu Ada Mira için özel bir hazırlık yaptılar.

Önce milli eğitim müdürlüğü tarafından desteklenen Down Sendromlular Derneği’nin Tanjant’ta açtığı Ballim adlı cafe-restoranı buldular.

Bu restoranda down sendromlu çocuklar çalışıyor ve normal insanlar gibi mesai yaparak gelir elde ediyorlar. 

Bu güzel projenin hem bir parçası oldular hem de Mira’ya özel bir gün yaptılar.

Mira’nın dedesi de geldi, arkadaşları da...

Karataş çiftinin dostları da Mina’nın doğum gününde yanında oldular.

Mutluluk paylaştıkça artar...

Ortak olduk özel günlerine...

İyiki doğmuşsun Ada Mira..

Güzel insanları aynı noktada buluşturdun.

Sayende özel bir gün yaşadık.

Mira’nın annesi Handan hanımla down sendromlu çocukları ve ailelerini konuştuk.

BİZİM İÇİN SÜRPRİZ OLDU

Bekliyor muydunuz böyle bir durumu..

Hayır doğunca öğrendik.

Nasıl karşıladınız?

Sürpriz oldu bizim için. 

Zor mu oldu?

Tramvalar yaşadık. Doğuma kadar bilmiyorduk. Sonra hastalıkları oldu. Bağırsakları tıkalı doğdu. 37 gün yoğun bakımda kaldı. 

Çok ağır tabiki..

Bu sürede ölüyor mu hayata mı tutunuyor işte git geller yaşadık. Ama çok şükür. 

İYİKİ MİRAMIZ VAR

Down sendromlu bir bebeğin annesi olmak farklı bir meziyet istiyor değil mi?

Tabi bazı gereksinimler fazla olabiliyor. 



Genelde down sendromlu çocuğu olan anne babalar utangaç oluyorlar. Çok sık dışarı çıkmak istemiyorlar. Siz de böyle mi yapıyorsunuz?

Hayır asla. İyiki bebeğimiz var. Miramız geldi. O bize Allah’ın bir hediyesidir. Babası da böyle düşünüyor. Çocuğumu nereye gidersem getiriyorum. Hatta günlere bile birlikte gidiyoruz. İşte burada doğum gününe gelen arkadaşlarımız Mina’yı çok seviyorlar.

Down Sendromlu anne babalar nereye gidiyorlarsa çocuklarını yanlarını götürsünler. İnsanların içinde büyümeliler. Bizlerden farkı yok. Onları farklılaştıran bizler oluyoruz. Bu ötekileştirmeyi yapmak doğru değil. 

***

Bu kısa sohbetimizde çok güzel mesajlar olduğuna inanıyorum.

Down Sendromlu ailelerin aslında tam tersine daha şanslı ve daha mutlu olduklarını düşünmeye başladım.

Handan hanımın dediği gibi ‘onları kendi elimizle ötekileştirmeyelim’  ve onların bu eşsiz sevgilerine her zaman ihtiyacımız olduğunu unutmayalım.