Eşekle taşımacılığın yoğun olduğu dönemlerde sıkça bulunan palancılar artık tarihe karışıyor. Diyarbakır ve Bingöl’de birer usta kaldığını Elazığ’da sadece kendisinin palan ürettiğini söyleyen Metin Dalbul, palanları göçebe hayatı yaşayanların satın aldığını ifade etti.

33 yıldır palancılık yapan Metin Dalbul, şöyle konuştu: ”1981’de başladığım zaman dedem bu işin ustasıydı. Onun yanında yetiştim. O zamanlar 12 usta vardı. Bundan 6 yıl öncesine kadar 5 usta vardı. Şimdi ise tek usta benim. Benim başladığım yıllarda senede bin civarında palan (eyer) satılırdı. Şimdi her yıl 100 ile 125 arasında palan satılıyor. Mesleğimiz artık bitmek üzere. Benim en büyük gayem bu mesleğin ölmemesi için 1-2 çırak yetiştirmek. Biz göçüp gittiğimizde bu mesleği devam ettirecek birileri olsun. Tabi ki bu konuda devletin bize destek olması gerekiyor. Hatta bazen ’usta sen bırakırsan bu işin sonu ne olacak’ gibi soranlar oluyor. Türkiye’de en fazla Şanlıurfa’da yapılıyordu. Şimdi Elazığ’da sadece ben, Diyarbakır ve Bingöl’de ise 1’er kişi bu mesleği yapıyor. Başka bu işi yapan yok. Yani bizim en büyük arzumuz devletin bize biraz destek olması. Sizin de gördüğünüz gibi çalışma alanımız oldukça kısıtlı. Dükkan kiraları pahalı. Teknoloji çok gelişti. Eskiden hayvanlarla taşınan yükler şimdi araçlarla taşınıyor. En ücra köylere kadar yol yapıldı. Bizim için çok büyük bir sıkıntı oluşturuyor” dedi.

HALA BU İŞİ YAPAN VAR MI DENİLİYOR

1983 yılından bu zamana kadar Elazığ Esnaf ve Sanatkarlar Odası’na kayıtlı olduğunu belirten palan ustası Metin Dalbul, şunları söyledi: ”Bu zamana kadar kapımızı çalan, sıkıntılarımızı dinleyen olmadı. Ben derdimi anlatmak için gittiğimde ise ’hala bu işi yapan var mı’ diyorlar. Elazığ’ın 400-500 kadar köyü var. Fakat köylerde de eskisi gibi at,eşek,katır kalmadı.Ben bir palanı 150 ile 200 lira arasında genelde göçebe hayatı yaşayanlara satıyorum. Allah’a çok şükür bu güne kadar yöremize yardımcı olduk. Artık yetkililer sesimizi duysun. Atalarımızdan bize yadigar olan bu mesleğimize sahip çıkalım. Burada semen diken bir arkadaşım da var. O da tıpkı benim gibi son günlerini yaşıyor.”