Trabzonspor Kulübü Başkanı Muharrem Usta Trabzon’a geldi. Yine pembe ve mavi kareli ceketlerinden biriyle..

Ardından kulübe girmeden asbaşkan Ahmet Çubukçu görevini yaptı. Çubukçu hemen üzerine Trabzonspor montunu giydirdi. Bordo mavi kaşkolunu da boynuna iliştirip idmana çıkardı.
*
Başkan idmanda Rıza Çalımbay ile görüntü verdi. Kulüp başkanının en özel yalama takımı görevlerini yerine getirdiler. Fotoğraflar çekimler falan..

Ardından Trabzonspor Tesislerinde sanki büyük bir iş yapıyormuş gibi toplantı yapıldı. Personelle.. Hani şu gelirken “280 personelin burda ne işi var en fazla 100 olacak” dedikleriyle.. Neyse devamında Trabzon Divan Başkanı Ali Sürmen, yönetimi ile eski yöneticiler, eski başkanlar geldiler. Onlarla da bir poz verildi. Başkan Usta çok ustaca yine mesajını istediği yere verdi.

“Benim arkamdalar. Trabzon benim yanımda! Sıkıntı yok”

İşte böyle bir kandırmaca dün bir kez daha sona erdi.

Fiyasko transferlerin hesabı sorulmadan..

‘Başkan hani 50. Yılda şampiyonluk kaçtan gidiyoruz?’ diye sorgulamadan.

’sen ne yaptığını sanıyorsun!’ demeden..

‘Bu fotoğrafı başarılı olduğunda veririz!’ restini çekmeden..

‘O menajerlerini de al ve git’ denmeden!

‘Kulübü İHO’dan daha beter yönetiyorsun. Yazıklar olsun’ denmeden.

‘Daha kaç kez yalan söyleyeceksin’ denmeden!

‘Onca boş işlerine rağmen stadyuma en az 20 bin seyirci geliyor’ gerçeğini hatırlatmadan..

‘Şirketlerine gösterdiğin özeni Trabzonspor’a neden göstermiyorsun?’ sorusunu sormadan.

‘Trabzonspor’a başkan olduktan sonra şirketlerindeki büyümeyle kulübün borçlarının tamamını ödersin’ diye lafı yapıştırmadan.

‘Ona buna Trabzonspor’un milyonlarını dağıtırken, imzalar atarken aklın başında mıydı?’ diye sormadan.

‘Trabzonspor’un maçlarını iPad’den izleyen başkan istemiyoruz’ demeden..

Usulca..

Yavaşça…

Tereyağından kıl çeker gibi..

Suratındaki o ince sırıtışla..

Çekti.

Gitti!

Geride;

Endişe..

Huzursuzluk..

Öfke..

Hırs..

bıraktı!