Giresun'un Şebinkarahisar ilçesinde, Kılıçkaya Barajı Gölü altında kalan Akviran köyüne yeni yapılan yol, ilçeye 25 kilometre olan uzaklığı 80 kilometreye çıkardı. Köye ulaşımın sağlandığı ve 60 kilometre uzaklığa sahip alternatif yol ise kış koşulları ve heyelan riski nedeniyle yılın sadece 3 ayı geçit veriyor. Yıllardır ilçeye gidiş- dönüş 160 kilometrelik yolu kat etmek zorunda kalan köylüler, tehlikeli çözüm buldu. Köy sakinleri, ortaklaşa satın aldıkları motorlu kayıkla 134 metre derinliğe sahip baraj gölünden geçerek, ulaşımı kısa yoldan sağlamaya başladı.

Şebinkarahisar ilçesinde, 1990'da inşa edilen Kılıçkaya Barajı Gölü altında kalan Akviran köyüne yeni yapılan yol, ilçeye 25 kilometre olan uzaklığı 80 kilometreye çıkardı. Barajla birlikte köylüler, ulaşım sorunu yaşamaya başladı. Köye ulaşımın sağlandığı ve 60 kilometre uzaklığa sahip alternatif yol da kış koşulları ve heyelan riski nedeniyle yılın sadece 3 ayı geçit veriyor. Yıllardır ilçeye gidiş- dönüş 160 kilometrelik yolu kat etmek zorunda kalan köylüler, tehlikeli çözüm yolu buldu. Köy sakinleri, Köy Yardımlaşma Derneği'nin katkısıyla ortaklaşa satın aldıkları motorlu kayıkla 134 metre derinliğe sahip baraj gölünden geçerek, ulaşımı kısa yoldan sağlamaya başladı. Haftanın belirli günleri ile acil durumlarda sefer düzenlenen ve tek seferde 15 kişinin binebildiği kayıkla 10 dakikada baraj gölünden karşıya geçen köylüler, araçla 17 kilometre yolculuğun ardından ilçeye ulaşıyor. Kayığı kullananlar, köye yine aynı yöntemle dönüyor. Kayığa binmeyi korkudan göze alamayanlar ise 80 kilometrelik zorlu yolculuğu tercih ediyor. Kayığa binen bazı kişiler ise korkarak, yolculuk yapıyor. 

MUHTAR: TEHLİKELİ ÇÖZÜM BULDUK

Akviran köyünün muhtarı Süleyman Demir, 25 kilometre olan köyle ilçe arasındaki mesafenin barajla 80 kilometreye çıktığını belirterek, "Gidiş- dönüş 160 kilometre yolculuk yapmak zorunda kalıyoruz. Bu da bizi hem çok yoruyor hem de maddi açıdan zorluyor. Tehlikeli çözüm bulduk. Kayıkla baraj gölünü geçip, karşıya ulaşıyoruz. Bize en kısa sürede kısa bir yol ve ya köprü yapılırsa çok güzel olur" dedi.

'KÖPRÜ İSTİYORUZ'

Şebinkarahisar’a ulaşmak için yol olduğunu; ancak heyelan nedeniyle yılda sadece 2- 3 ay açık kalabildiğini anlatan Demir, "Burada 3 köy var. Bu köyleri Şebinkarahisar’a bağlayacak köprü yapılırsa daha güzel olur. Bu 3 köyün toplamında 1000 civarı nüfus var. Benim 1 kızım öğrenci. Şebinkarahisar’a gidemediği için mecburen Suşehri’nde okula verdim. Şu anda 5’inci sınıfa geçti. Onu kendi imkanlarımla getirip, götürdüm. Bir servis verdiler fakat servis de buraya gelip almadı. Çocuğu ben götürüp getiriyorum. Benim işim olduğu günler çocuk okula gidemedi. Okulda başka öğrenci yok. Yol olmadığı için köy her sene göç veriyor. Ben muhtar olduğum için gidemiyorum yoksa ben de giderdim" diye konuştu.

Şuşehri'ndeki okula giden Hilal Demir ise "Ben 5'inci sınıfa geçtim. Suşehri'nde okuyorum. Şebinkarahisar'a gidiş yolumuz olmadığı için ben Suşehri'nde okuyorum; ama ben Şebinkarahisar'da okumak istiyorum. Şebinkarahisar'da okumak için gidiş- geliş toplam 160 kilometre yol gitmem gerekiyor. Güvercinlik köyü üzerinden gitsek orada da yolda heyelan olduğu için gidemiyoruz" dedi. 

'İLÇEYE GİDEMİYORUZ, ÜRÜNLERİMİZ ÇÜRÜYOR'

Bahçelerinden topladıkları mahsulleri yol olmadığı için Şebinkarahisar'daki pazara götüremediklerini anlatan Müzeyyen Yavuz da ürünlerinin çürüdüğünü söyledi. Yavuz, "Biz köyümüze yol istiyoruz. Yolumuz çok kötü, çok mağduruz burada. Ulaşımımızı bu kayıkla sağlıyoruz. Bağımızdan bahçemizden topladığımız hiçbir şeyi götüremiyoruz. Ürünlerimiz köyde kalıyor, çürüyor" diye konuştu. 

'DÜŞME TEHLİKESİ YAŞIYORUZ'

Köyde doktor olmadığı için Şebinkarahisar'a gitmek zorunda olduklarını ve bunun için de kayığa binmeleri gerektiğini kaydeden Nazire Aydın ise sürekli suya düşme tehlikesi geçirdiklerini söyledi. Aydın, "Kayıkla gidip geliyoruz. Bir keresinde, az kalsın suya düşüyorduk. Su üzerinde dalga vardı. Hasta olduğum için gitmiştim. O gün doktor olmadığı için tekrar geri döndüm. Biz her hafta salı günü sadece kayıkla gidebiliyoruz. Kayıkla gidip, kayıkla geri geliyoruz" dedi. 

Ulaşımı kayıkla sağladıklarını dile getiren Nedime Aydın da "Ulaşımı kayıkla sağlıyoruz ama korkumuzdan gidemiyoruz. Başka türlü hiçbir şekilde ulaşım sağlayamıyoruz. Arabamız yok. Kocam rahatsız, kayık giderse gidebiliyoruz. Her hafta bir kere kayık giderse gidebiliyoruz, başka hiçbir türlü gidemiyoruz. Rahatsızlanırsak köyde birini bulabilirsek yoldan götürüyorlar ama o yolda çok uzun" diye konuştu.