Amerikan Havacılık ve Uzay Ajansı'nın (NASA) düzenlediği basın toplantısında tanıttığı yeni keşif, Kaliforniya'daki Mono Gölü'nde bulunan ve canlılar için çok kuvvetli bir doğal zehir olan arsenikte çoğalabilen bir bakteri.

NASA tarafından finanse edilen ve Science Express internet sitesinde yayınlanan araştırmaya göre yeni keşfedilen bakteri yalnızca arsenikte yaşamakla kalmıyor, aynı zamanda arseniği kendi hücresel mekanizmasına ve DNA'sının yapısına katıyor.

Dünya üzerindeki tüm yaşam altı bileşen üzerine kurulu: karbon, hidrojen, azot, oksijen, fosfor ve kükürt. En küçük amipten en büyük balinaya kadar tüm canlılar aynı yapıtaşlarını kullanıyorlar. DNA bloklarımız tamamen birbirleriyle uyumlu. Keşfedilen bakterinin DNA'sındaysa fosfor elementi yerine arsenik yer alıyor. Bu yaşama ve canlıların nasıl türediklerine yönelik  bakış açımızı kökünden değiştirecek bir gelişme.

Bu konudaki tüm çalışmalar, birkaç yıl önce, yazılmamış biyoloji yasaları olabileceği ve dünya üzerinde değişik yaşam biçimlerinin bulunabileceği olasılığı konusunda üç bilimadamı arasındaki tartışmalardan çıktı.

merikan Jeofizik Enstitüsü (USGS) astrobiyoloji Profesörü Felisa Wolfe-Simon, Arizona Üniversitesi'nden Ariel Anbar ve Paul Davies adlı araştırmacılar, 2009'da yayınladıkları ortak çalışmalarında, dünyadaki bazı yaşam biçimlerinde arseniğin elementlerin periyodik tablosunda birbirine yakın olduğu fosforun yerini alabileceğini belirttiler.

Bunun üzerine Felisa Wolfe-Simon, yüksek düzeyde tuz ve arseniğin bulunduğu Kaliforniya'daki Mono Gölü'nde bu teorisini deneylerle ortaya koymak için çalışmalara başladı. Gölün tortularından numuneleri çok miktarda arsenik ve çok az miktarda fosfor içeren bir şişeye koydu. Deneyin sonunda kökü GFAJ-1 olarak bilinen bir bakteri yaşamını sürdürdü.

Bilimciler bunun bilinen bir bakteri olduğunu fakat şimdiye kadar kimsenin 'arsenik gibi yaşam düşmanı bir ortamda gelişimin' olabileceğini düşünmediğini, farketmediğini kaydettiler. Profesör Anbar, buradaki yeni olan unsurun, arseniğin bir organizma için yapı taşı olarak kullanılması olduğunun altını çiziyor. Bu da Dünya dışı yaşam arayışında, tamamen farklı kimyasal yapıya sahip olabilecek canlıların da olabileceğine odaklanan teoriye büyük bir destek veriyor.