Cuma namazından sonra camide bulunan cemaata seslenen Çeçenistan Devlet Başkanı Ramazan Kadirov, başlarından vurularak başkent Grozny'de yol kenarına atılan yedi kadının neden böyle bir ölümü hak ettiklerini anlatıyordu.

Emrindeki güvenlik güçlerinin, bu ölümlerle bağlantısı olmadığını savunan Kadirov, "kötü yola düşmüş" bu kadınların, akrabaları tarafından öldürülmesinin normal olduğunu ve anlayışla karşıladığını söylüyordu. Kadirov bu cümleleriyle Çeçenistan'da "namus cinayetleri"ne onay veriyordu.

Rusya Federasyonu'na bağlı Çeçenistan Cumhuriyeti Devlet Başkanı Ramazan Kadirov'un, ülkesini şeriat kurallarıyla yönetme isteğinin altında önemli bir politik gerçek yatıyor. Kadirov bu yolla siyasi rakipleri olan İslamcı ayrılıkçıları zayıflatmayı hedefliyor. Çeçenistan'da Müslüman halkı, kontrol altında tutmak için Kadirov'un uyguladığı politikaların gerçek mimarı ise Moskova'da oturuyor.

Bu kişi önümüzdeki mayıs ayında yeniden devlet başkanlığı koltuğuna oturacak Vladimir Putin'den başkası değil. Zengin petrol yataklarına sahip Çeçenistan'ı Rusya Federasyonu'nun bir parçası olarak tutmak isteyen Putin, bu konuda çok ince bir siyaset uyguluyor.

PUTİN'İN 'BÖL-YÖNET' STRATEJİSİ 

Halkının neredeyse tamamı Müslüman olan Çeçenistan'da bağımsızlık yanlıları ve İslamcılarla tek başına mücadele edemeyeceğini anlayan Putin, böl ve yönet politikası izledi. Rusya'nın tam göbeğinde bağımsız Müslüman bir ülke istemeyen Vladimir Putin, bağımsızlık yanlılarını bertaraf etmek için Kadirov ailesiyle ittifak yaptı. Putin'in Kafkasya bölgesini elinde tutmak amacıyla oynadığı satrancı iyi anlamak için 2004 yılında bombalı bir saldırıda öldürülen Ahmed Kadirov ve oğlu Ramazan Kadirov'un hayat hikayesine bakmak gerekiyor.

'BİR ÇEÇEN 150 RUS ÖLDÜRSÜN' FETVASI 

Çeçenistan'ın 1994-1996 yıllarında Rusya'ya karşı mücadele verdiği Birinci Çeçen Savaşı'nda başmüftü görevini yürüten Ahmed Kadirov, aynı zamanda Moskova'ya karşı gerilla mücadelesi veren bir liderdi. Oğluyla birlikte Rusya'ya karşı savaşan Kadirov, her bir Çeçen'in 150 Rus'u öldürmesi yönünde bir fetva vermişti. Boris Yeltsin yönetimindeki Rusya, 1994–96 yılları arasında Çeçenistan’a yönelik yaptığı başarısız operasyonun ardından 31 Ağustos 1996 tarihinde Çeçenistan'la masaya oturmak zorunda kaldı. Çeçenistan adına Aslan Maşadov ile Rusya adına Aleksandr Lebed arasında Çeçenistan’ın siyasi statüsünün 5 yıl içinde kararlaştırılacağına dair anlaşma imzalandı. Rus birliklerine ait savaş uçakları Çeçenistan’dan çekilme sürecinde başkent Grozni'yi ağır bombardımana tuttu ve bunun sonucunda binlerce sivil hayatını kaybetti.

BABA VE OĞUL HALKINA İHANET ETTİ 

Rusya'daki siyasi istikrarsızlık ve ekonomik dar boğaza, Devlet Başkanı Boris Yeltsin'in hastalığı da eklenince ülke yönetilemez hale gelmişti. Söz konusu şartlar sıradan bir bürokrat olan Vladimir Putin'in yolunu açtı. Çeçenistan'ın Rusya'nın bir parçası olduğunu savunan Putin, 1999'de önce başbakan yardımcısı, kısa bir süre sonrada başbakan oldu. Dağıstan'da 1999 Ekim ayındaki direnişi Çeçen kökenlilerin başlattığını iddia eden Rusya, yeniden Çeçenistan'a girdi. Birinci Çeçen Savaşı'nda Rusya'ya karşı gerila mücadelesi veren Ahmed Kadirov ve oğlu Ramazan Kadirov, Çeçen davasına ihanet ederek Moskova'nın tarafına geçti.