Çeyrek asır sonra da olsa, şampiyonluğun yolunun içten sevgi çemberinden geçtiğine inananlardanım.

    Bordo-mavi camiayı tüm yönetenler ve yönetilenler sevgisini dışa vurmazsa,sevgisizlik yumağı içerisinde bu sefer de hep beraber, yelkenleri suya indirebilirler !...

    Avni Aker tribünlerindeki sevgi bile her türlü çatışmanın,anlaşmazlığın bulunduğu yere hoşgörüyü,anlayışı ve barışı getirir ve de getirmelidir.

    Deplasmanda Bursaspor galibiyetinden sonra da, bu işin ne kadar daha ciddi bir hal aldığı sanırım görülmüştür.

    Galip gelindikçe alçak gönüllü olmayı,galip gelindikçe şımarmamayı,galip gelindikçe büyümeyi değil küçülmeyi öğrenmelisiniz.

    Deplasmanda istenmeden de olsa yapılan ve tahrik kabul edilebilen sevgi gösterisi size dost değil düşman çoğaltır.Siz sevincinizi Avni Aker’de silahsız askerlerinizle paylaşın yeter.

    Şampiyonluğun yine ileri bir tarihe ertelendiğini duymak, söylemek ve yaşamak istemiyorsanız, artık bugünden itibaren tüm maçlar finaldir ve zincirin halkaları için geçerli olanlar, takımını asla yalnız bırakmamalıdır …

                                                   *

     Her ne kadar saha kenarında oyuna girmek için, sözde ısınan ama aslında ısınmayan futbolcuları,yalnız bırakan yardımcı antrenörler gibi olma !...

    Tribünde çekirdek yemeyi bırak, gelen rakip misafir seyirci ile didişme, itişme atışma,çatışma,mağlup olmuş, aciz,üzgün ve buruk durumdaki rakip taraftarlara küfür etme.

    Bırak o ne bağırırsa, bağırsın mağlup olmuş bir topluluk,gerilmiş bir topluluk,üzgün bir topluluk,birazdan susacak ve zaten tribünden son bayrağını da alıp çekip gidecektir.                                       

    Sen o topluluğa cevap verir de, tuzağına düşersen onlar kadar küçülürsün,sen lider takımın ve sahada galip gelen takımın taraftarısın ,öyle düşün.

    Bırak karşındaki sana küfür etsin, sen sadece seyret ve tebessüm et…

    Ne olur ? Ne kaybedersin ?

   Çünkü ; Bundan sonra sana ceza vermeye ve sahanı kapatmaya kalkanlar olacak.Seni yolundan döndürmeye ve yıldırmaya çalışanlar olacak.

    Ligde erken kopma olmasın diye,şampiyonluğu hep babasının malı zanneden rakiplerinin leyine  enteresan düdükler çalınacak.Ben yazıyorum buraya,sizde not edin yanınızdaki bir kayaya.

                                                   *

    Trilyonları kaybettikleri için, sevgilerini ve güvenlerini de kaybetmiş olacaklarından,

artık masa başında oynamaya başlıyor olabilirler.Unutmayın ki ; Su uyur, düşman uyumaz.

    Önemli olan, onları baba malı zannettikleri baba ocağına hasret bırakmaktır.

    Artık dedikoduları ve iç çekişmeleri bitirmenin zamanı resmen gelmiştir “ Amannn sendeciliği ” bitirmenin ve artık sevgi topu haline gelmenin zaman vaktidir.

    Sevgi bir maskesizliktir.Maske takmayıp şekilciliğimizi ret edersek,iki ayrı personel, iki ayrı taraftar grubu,iki ayrı yönetici profili veya iki ayrı futbolcu yada iki ayrı basın mensubu arasındaki aykırılıkları, sarf edecekleri küçük bir çaba ile bir müşterek duyguya,coşkuya ve anlayışa dönüştürebilme üstünlüğüdür sevgi.

    Bir birim,bir çalışma binası ve bir futbol takımı düşünün.Eğer arada bir sevgi ve saygı bağı yoksa,şampiyonluk rüyalarınızı 26 yıldan beri olduğu gibi,yine süslemeye devam eder.

    Niye bilmiyorum ama Trabzon da ki bazı resmi ve özel kurumlarda, baştaki müdürler değiştiği zaman çalışanlarının ilk dediği gibi,huzurla nefes alıyor,şevkle çalışıyor,istekle işe gidiyor ve  sevgiyle gülüyoruz.

    Darısı Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinin de başına…     

                                                    *

    Bir spor kulübü  içerisinde, özellikle anlaşmanızın dışına çıkıp,zamansız bir şekilde muhasebeden gerekli olmayanları isteme ısrarında olmazsanız,gerekli olanlar kendiliğinden zaten sizi bankamatik de bulacaktır. İşte aynı çatı altında sevgiye ve şampiyonluğa gidecek gerçek yol budur.

    Birinin yan gelip yatıp 8-9 bin TL maaş aldığı bir yerde, bir diğeri gecesini gündüze katıp 800-900 TL maaş alıyorsa, orada bir arıza var demektir. İyi günde değil,kötü günde,tok değil aç iken dost olmak adına kenetlenmektir sevgi.

    Şampiyonluğu 26 yıl sonra tekrar yakalamanız için önce minnettarlığı,

nankörlüğü,egoistliği,çocuksu tavırları ve megalomanlığı da,düşünmekten vazgeçmeniz gerekecektir, sahada koşanlar.

    Her şeyi ben bilirim edası ,egosal bir saplantıdır.Gözlerinizi kapatmanız,gerçek düşünceleri asla beyninizden yok etmez.

                                                     *

   Sizin Anlayacağınız,Trabzon kentinde ve Trabzonspor da,bundan böyle şekilcilik mi veya günü birlik mutlu olmak mı önemli? Önce buna karar vermek lazım, yoksa şampiyonluğa giden gerçek bir bordo-mavi sevgi mi olacak ?

   Şampiyonluğu tatmak ve şampiyonlar ligine ilk kez “Merhaba” demek istiyorsanız,

bugünden tezi yok,art niyetlerinizi artık kalbinize gömün.