Karadeniz,e has bu deyim aslında son iki yılı en iyi özetleyen deyim.Başbakanın artık arkasına sığınacağı bir “velev ki” bahanesi kalmadı.Ancak ülkenin de ne morali ne de direnci kaldı.Yüksek petrol fiyatlarıyla beslenen rant ekonomisinin  yarattığı büyük uçuruma sonunda bu vurgundan yararlananlar da düştü.

Ardı ardına dev ekonomiler büyük sarsıntılar yaşadılar halen tam anlamıyla toparlanmış olduklarını söylemek mümkün değil. ABD ve ardında tüm Avrupa da etkili olan yüzyılın finansal krizi son birkaç aydır Türkiye yi de kuşatmaya başladı.Tüm ülkeler bağıra bağıra gelen krize karşı son derece özen ve dikkatle tedbirler alırken bizim ülkemiz “velev ki” geçiştirmeleri, türban takılsın mı takılmasın mı ? ile  oyalanıyordu. Şimdi gerçekle yüz yüze geldik. Ekonominin kötü yönetimi tüm sektörleri olağanüstü bir darboğazla karşı karşıya bıraktı. Halk yerleşik inancıyla “dövizi aşırı yükselmesi krizdir o halde şu an kriz yoktur” anlayışının büyük bir aldatmaca olduğunu anladı.

Ardı ardına işyerleri kepenk indiriyor. Her binada; “satılık”, veya “kiralık” ilanları boy boy yer almakta.Ekonomi neresinden tutsanız tel tel dökülüyor.

Ülke iktidarın gündem yaratma sevdasıyla çatır çatır ayrışıyor. Atılan ayrışma temelleri kökleşince de; “efendim ben herkesin başbakanıyım” gibi inandırıcılıktan uzak boş laflarla sorumluluktan kaçmanın yolları aranıyor.

Belediye başkanları ise daha bıçkın, Ankara nın Keçiören semtinde yaşanan çok sıradan bir mahalle baskısı, bunun bin katı ağırları yurdun ört bir yanında yaşanıyor.Kayseri, Erzurum,Sivas,Konya gibi kentlerde bu baskı artık vaka-yı adiye.

Dış politikada ise durum daha da vahim. Kosova kriziyle başlayan gerginlik dünyayı yeni bir sürecin eşiğine getirdi.Rusya; Kosova konusunda ardı ardına uyarılarda bulunuyordu, ancak kimsenin Rusya yı dinlediği yoktu.Meydanın boş olduğunu sanan Gürcistan tarihin yeniden yazılmasına sebep olacak hatayı yaptı.Burnunun dibindeki Osetya yı işgal etti.Tıpkı Saddamın Kuveyt i işgali gibi.Rusya bu fırsatı kaçırmadı, bir anda Kosova nın hesabını sorarken kafkasların Ringo veya dingo nun hanı olmadığını üstelik Türkiye nin yakın akrabalarını tanıyarak gösterdi.

Bağıra bağıra gelen bu gerginlikte talihsizliğe bakın ki.Cumhuriyet tarihinin en başarısız Dışişleri bakanı iş başında.Yıllardır bitmeyen palavralarıyla oyalayan AB ile mi hareket etse, yoksa Türki Cumhuriyetlerin Bağımsızlığına karşı çıkan ABD ile mi ?

Ya da bir kez daha dehası önünde saygıyla eğildiğimiz, Büyük önder Atatürk ün yolunda; “yurtta barış cihanda barış” ilkesine sarılarak mı hareket etse.

Anlaşılan o ki;”tandır geçmiştir”.