Trabzonspor Başkanı Muharrem Usta’nın ‘Trabzon pidesi’ toplantısında kulübün röntgeni çekildi.

Samimi ve gerçekçi ortaya kondu.

En tepeye ve en tabana aynı reçete sunuldu.

Bakan Süleyman Soylu bunu gördü ve ilk mesajını verdi;

“Trabzonspor basit bir spor kulübü değildir. Misyonu ile ülkenin vazgeçilmezidir”

***

Bakan Berat Albayrak aynı şekilde devam etti.

O da tespitini şöyle sundu;

“Trabzon tarihinde ne zaman birlik olduysa o vakit kazanmıştı. Lütfen bu şehir birlikte hareket etsin. Trabzonspor’un bu birlikteliğe ihtiyacı var.”

Bu cümleyi söylediği an salona baktım.

Detaylıca inceledim.

***

Yapılması gereken camianın kenetlenmesi.

Trabzonspor Kulübü Başkanı Muharrem Usta ve yönetiminin yapması gereken bu kenetlenmeden doğacak enerjiyi sportif başarıya çevirmek.

Diyelimki o noktaya kulüp getirildi;

Hoş..

Çok zor gözüküyor ama; umut ışığı var.

Bu ışığı görmeye son iki ayda yapılanlar yeter diye düşünüyorum.

İşte ondan sonra bu başarıya bir de sahip çıkmak önemli.

Muhafaza etmek, korumak önemli!

Öyle ya!

Geçmişte 82 puan vakası yaşayan bir camia bu!

Top kaleciyi geçse bile çizgiyi geçmedikçe artık ‘gol diye havaya fırlamayan’ bir camia!

Ligin bitimine 8-9 hafta kala 20 puan önde olsa dahi sevinmemeyi öğrenen, öğretilen bir camia…

***

İşte bu noktada bu mesajları alan ve tespitlerini söyleyen iki Trabzonsporlu bakana büyük sorumluluk düşüyor.

Türkiye’de futbol ‘futbol’ değildir!

Sahada kazanılanı masada kaybedenlerin çöplüğüdür.

Şikecilerin ’gladyo’sudur!

Trabzonsporlular sizden emeğe saygı istiyor.

Yapılan ayak oyunlarına kayıtsız kalmamanızı istiyor.

Birileri gibi açık açık bordo mavi renklere kulak verin demiyor.

Birileri gibi kulis köşelerinde taraf tutun demiyor.

Adalet istiyor!

Lütfen.

Gerçek Trabzonsporluysanız..

Adalet için gerçek Trabzonsporlu olduğunuzu gösterin.

Boğazdaki ‘Futbol Simonları’nın Trabzonspor’un önünü kesmesine müsade etmeyin.

SADRİ ŞENER’İN AKLIMA GELDİĞİ O AN!

Bakan Süleyman Soylu ve Bakan Berat Albayrak’ın dinlerken kupası çalınan Trabzonspor eski başkanı Sadri Şener’in şu sözü aklıma geldi; “Ne yapabilirim. Tek başına kaldım. Ne yapabilirim ki?”