Galatasaray"ın UEFA ve Süper Kupa başarılarından sonra yakın zamanda yeni bir futbol zaferi beklemiyorduk. Derken, Şenol Güneş yönetimindeki Milli Takım, dünya üçüncüsü oldu. Kurayla Dünya Kupası"na gidilen dönemlerden, dünya üçüncülüğüne
Biz, yani taraftarlara kala kala bu işin sevinci ve gururu kalır. Prim, araba, tatil beklentimiz de yok, böyle bir imkan da.. Sadece sevinmek yeterdi bize
Avazımız çıktığı kadar sevinemedik maalesef
Dünya üçüncülüğünü sağ-sol kavgasına dönüştürenler yüzünden. Garip günlerdi o günler
Avrupalı takımlarla oynamamışız, dünya üçüncüsü olsak da dünyanın en iyi üçüncü takımı olduğumuz anlamına gelmezmiş, falanlar, filanlar
Aradan geçti, 5 sene
Beş sene önce dünya üçüncülüğünü sırf saçlarını yana tarayan adamdan dolayı es geçenler, Norveç ve Bosna Hersek maçlarından sonraki halimizi, "büyük başarı, Titre Avrupa Türkler geliyor" manşetleriyle önümüze koymaya çalışıyorlar. Ama yemezler
Biz bunu hak etmiyoruz işte
Bize başarı diye yutturulanlardan bıktık artık. Böyle bir gruptan son anda son maçta çıkmayı, başarı olarak kabul etmiyoruz. Başarı, 2000"deki UEFA Kupasıdır.Başarı, 2002"deki Dünya üçüncülüğüdür.
Eğer böylesi bir gruptan finallere kalmak başarı ise ve kırk gün kırk gece kutlanacaksa, sekiz sene önce en büyük futbol zaferlerinden birini, altı sene önce de bir başkasını yaşatanları hala omuzlarda taşıyor olmamız lazım.
Çok yakın geçmişte yaşadıklarımızı unutmuşuz gibi, Euro 2008 finallerine kalmayı başarı sayan bu temcit pilavı artık fazla gelmeye başladı. Böyle alalede sonuçları milletin önüne başarı diye koyarsanız, bu millet ilelebet o aşağılık psikolojisinden kurtulmaz. Norveç"i, Bosna Hersek"i yenmeyi marifet diye anlatırsanız, bu ülke futbolu ancak bu ülkelerdeki futbol kadar ilerler
Başarı mı? Yunanistan"ın Avrupa Şampiyonu olması
Başarı mı, Hırvatistan"ın İngiltere"de İngiltere"yi yenmesi ve EURO 2008"in dışına itmesi.
Yani dört büyüklerden birinin küme düşmesi nasıl bir halse, öyle bir hal
Var mı ötesi.? Ders budur. Futbol dersi budur
Farkında mısınız değil misiniz bilmiyorum ama değilseniz ben bir hatırlatmada daha bulunayım: Türk futbolu, 2000"lerden önce sevindiği şeylere sevinmeye başladı. Sanki bazı şeyleri ilk kez yaşıyormuşuz gibi.
Sanki Norveç yenilmez armada
Sanki Bosna-Hersek, futbolda ekol
Allah, fakire eşeğini kaybettirir sonra da buldurur. Sevinsin garip diye
Tam bu hal üzereyiz.
Bunu hak etmiyoruz?
Dünya Kupası"nda üçüncülük derecesi olan bir Türkiye Avrupa Futbol Şampiyonası"nda nasıl bir hedef koyacak merak ediyoruz
Gruptan çıkmayı başarı, İtalya"ya, Fransa"yı mağlup etmeyi olay haline getirmeyiz diye umuyorum
Başarının anlamının kişilere göre değişmediği, biraz İtalyanca bilmeyle, saçlarını arkaya taramayla ve ders vermeyle, Dünya üçüncüsü olmak arasındaki o derin farkı görürüz diye bekliyorum
Haa unutmadan Yunanistan son Avrupa şampiyonudur. Daha ne diyeyim?
