İmdat Sütlüoğlu..
Daha iki hafta önce
Baş tacımızdı.
Bir genel müdür olarak gerçekleri söyledi.
Onu görevden alacak patronuna..
Yani Tarım Bakanına kafa tuttu.
* Kimyasal gübre toprağı yok ediyor.
* Çayı yok ediyor.
* Birşeyler yapılmalı
* Yakın gelecekte çayın filizi ölecek
* Yaprak veremeyecek
…. diyerek çıkıştı.
Ben dahil herkes;
“Helal be.. Yıllardır söylenemeyenleri nihayet icra makamındaki biri çıkıp ‘haldır huldur’ öyle güzel söyledi ki” dedik..
“Şakşakçılık, yağdancılık yapmıyor, koltuğunun hakkını veriyor” dedik.
*
İşte bu sırada..
Tam ellerimiz kanayıncaya kadar alkış tutarken;
O da ne..
Bir kadın spor takımının destek de değil ‘can havliyle kurtarın bizi’ çağrısına, hemde kendi bölgesinden bir kadın takımına, cinsiyet ayrımı yaparak, bu isteğini ince bir fetva ile süsleyip geri çevirdiğini öğrendik!
“Kadın sporculara yardım yapmaz, çünkü günahmış!”
*
Şimdi ne diyelim!
Neresinden tutalım.
Aklım almıyor.
İzanım zayıf kalıyor.
*
Ah be müdür.
Toprakla aran iyi lakin
insanlarla çok zor be müdür!..

Ben olsam şimdi çıkıp;
* Yanlış anlaşıldım derim.
* Kadını erkeği mi olur, bizim için sporcu sporcudur her zaman yanlarındayız derim.
* Ey ahali yaptım bir densizlik affeyleyin derim.
* ÇAYKUR’u dünya markası yaparken kendimiz olduğumuz yerde saymayacağız tabiki derim.
* Sevgili sporcu kızlarımız ‘didi’den daha önemli derim.
Derimde..
Derim..
Samimi bulunur mu orasını bilmem!