Kitabında karanlık bir dünyanın kapılarını aralıyor. Aşk, seks ve ayrımcılık... Hepsini sansürsüzce anlatıyor. Onu Pucca’nın kardeşi olarak tanıyan da var, sosyal medya paylaşımlarından bilen de... Zodi ile buluşup ilk kitabı ‘Siyah Kelebek’i konuştuk... “Ben de farkındayım, ruhumda bir sorun var” diyen kızı yakından tanıdık.

 

Vallahi Star Wars izliyor, Murakami okumayı seviyorum. Bu yazdıklarım nasıl çıktı ben de bilmiyorum. Klişe olacak ama klavyenin başına geçtiğinde sen sen olmuyorsun. Altbenliğinde sakladığın kimlikler ortaya çıkıyor ve yazmaya başlıyorsun. Biraz şizofrence ama öyle...

 

Normalde hikâye 1960’ların Türkiye’sinde geçecekti. Ana karakterimin adı Elif’ti. Sonra ona bu kadar büyük tecavüz sahneleri yazamayacağımı anladım. Bu sefer ‘Jessica’ diye bir karakter üzerinden olayları anlatmaya çalıştım. O zaman da 1990’ların aşk ve romantizm hikâyelerine benzemeye başladı. Bir dünya ortaya çıkarmalıyım diye düşündüm. Orada istediğim her şeyi yaparım ve kimse karışamazdı. Böylece sınırlar ortadan kalktı.

Bence daha karanlık, daha iğrenç ve daha çirkin... Benim evrenimde amaç uğruna bir şeyler yaşanıyor. Ama yaşadığımız dünyada kadın tecavüzleri ya da diğer şeyler o kadar gerçek ki bu gerçekle yaşamak çok daha acı.

 

Anlattığım altüst sınıf farkı Türkiye’de de yaşadığımız bir şey. Onun dışında herkesin kendini yüce zannettiği ülkeyi Amerika ve İsrail’den feyz alarak yazdım. Tabii etiketlenme durumu günümüzde var. Hepimiz yapıyoruz. Mesela ben kılık kıyafetine baktığım zaman küçük aklımla kendime yakın görmediğim birini etiketleyip uzaklaştırıyorum. Bunu yapmadığını söyleyen de Pollyanna’dır.

 

Belki sadistimdir. O yüzden mazoşist hikâyeler yazıyorumdur. Bilmem belki de acı çektirmekten keyif alıyorumdur. Ama acı çekmekten keyif almıyorum. Ya aslında mazoşist değilim Hakan ya... Tatlı bir köpeğim, güzel bir yaşamım var... 

 

Ben de farkındayım, ruhumda bir sorun var. Yazdığım bütün hikâyeler bir yerde patlak verip birine acı çektirmek üzerine dönüşüyor.

 

Yazarken değil ama sen söylerken şimdi neler yapmışım diyorum. Bunlar görmezden geldiğimiz ama dünya üzerinde yaşanan şeyler. Babama gelince, o okuduğunda “Kızım sen ne yapmışsın” diye okuyamamış. Herhalde küçük kızından bu kadar sert şeyler beklemiyordu. Çevremdekiler de “Sen nasıl bir manyaksın” diyor ama bu durum gerçekten hoşuma gidiyor.

 

Hepimiz acıyla mutlu oluyoruz. Doğduğumuz anda bile şaplak yemiyor muyuz? Hayata ağlayarak geliyoruz.

 

Belki üzücü bir şey ama ben sistemi kabul ettim. Milyonlarca yıldır dünya böyle ve artık böyle de devam eder. Yakında muhtemelen gezegen bizden nefret edip bizi kendi üzerinden atarak insanlığı yok edecek. Bu yüzden sistemi değil varoluşu sorguluyorum, evrendeki noktayı arıyorum. Bulabilirsem de o noktaya “Sen neymişsin be abi” diyeceğim.

 

 

Merve.

 

Uzayı çok seviyorum. Zodiyak da uzayın çöplüğü. Bir blog açtım ve orada Zodiyaklı diye yazılar yazmaya başladım. Ablamın (Pucca) blog’u da almış yürümüştü. O da yazılarında benim adımı Zodiyaklı diye geçirince öyle kaldı.

 

Eğri oturup doğru konuşalım. Tabii kız kardeşimin rüzgârından faydalandım. Hikâyemin arkasındayım ama eğer kız kardeşim ünlü olmasaydı bugün benimle röportaj yapmazdın.

 

Dokuz Eylül Üniversitesi’nde hukuk okuyordum ama Roma Hukuku’na kadar dayandım ve bıraktım. Zaten çalışkan değildim. Yani tamamen kendi gerizekâlılığımdan beceremedim. Sonra başka bir bölümde de okumadım. Pek de ihtiyacım olmadı.

 

İzmirliyim. Üç kardeşiz. Bir de erkek kardeşimiz var. Babam memurdu. Beş yaşımda annemle babam ayrıldı. Yaşadıkları güzel bir ayrılık değildi. Geri dönüp arkadaşlık kuramadılar. Biz babayla büyüdük. Çok eğlenceliydi. Çünkü kız çocuğu olarak babayı çok rahat kandırabiliyorsun. Mesela ergenliğim boyunca ‘kızsal ihtiyaçlarım var’ diyerek adamın maaşının yarısını aldım.

 

Ayrıldıktan sonra uzun süre görüşmedik. Sonra affettim, artık görüşüyoruz.

 

Ben çocukken Tuğçe Kazaz gibi çok din değiştirdim. Evrendeki noktayı arıyordum. Bu yüzden bütün inançları sorguladım. Babam da neye inanırsam inanayım bana kaynaklar getirdi ve doğrusunu anlattı. Dolayısıyla yine yaptıklarımın arkasında duran bir baba var.