Liyakat; layık olma, uygunluk, yeterlilik, yaraşırlık, yetenek anlamlarına gelmektedir. Fakat günlük hayatta pek de anlamına uygun kullanılmadığını görüyoruz.

Siyaset, yalakalık, adam kayırma ne yazık ki iliklerimize kadar işlemiş. Liyakatın yerini bugünlerde yalakalık almış.

Aslında pek de bugünlerde olan bir şey değil fakat büyüklerimize sorduğumuzda bu dönemde daha rövaşta olduğunu söylüyorlar.

İşi yapanın adı sanı yok ne yazık ki. Fakat emek çalanın ve yalakalık yapanın namı yürümüş gidiyor.

Hep böyle mi olacak peki?

İnsanlar yalakalık yapıldığını gördüğü halde neden buna izin veriyorlar ? Yalakalık yapanı neden ön planda tutuyorlar?

Kendilerine güvenleri mi yok?

Sahte cümleler duymak hoşlarına mı gidiyor ?

Ben bu yaşıma geldim anlayamadım, anlayanlar ya da bunları tecrübe edenler illaki vardır.

İş hayatımızda, sosyal hayatımızda, siyasette hemen hemen her yerde bu durum ile karşılaşıyoruz.

Liyakat gözetilmeksizin görev verdiğimiz her memur, her işçi, her başkan, her müdür, her milletvekili içi boş bir gelecek sunacak gençlerimize. Bu nedenle gelecek nesiller adına endişeliyim.

Çünkü bahsettiğimiz bu insanlar bu yerlere nasıl geldiyse ilerleyen zamanda da bu yerleri bu şekilde insanlara teslim edecekler.

Bilgiye, tecrübeye, insani ilişkilere ve kişiliğe bakmadan olması gerekene değil olmaması gerekene bayrağı teslim edecekler.

Çok mu zor sahi bu durumdan kurtulmak ?

Neden işe göre adam değil de adama göre iş veriyoruz ?

Bulunduğu yere yalakalık yaparak gelenlerin yanlışın karşısında dik duruş sergileyemeyeceğini, doğruyu savunamayacağını hepimiz biliyoruz.

Herkes öyle yapıyor biz de öyle yapalım deme arkadaş !

Bir iken beş olursun, beş iken bin olursun ve bir bakarsın ki layık olanlarla dolmuş her yer.

Türkiye’nin hedeflerine daha erken ulaşması için bence liyakatı ön planda tutması gerekiyor. Her ne kadar gelecek adına endişeli olsam da benim hala umudum var.