Son şampiyon 103 gün sonra evine döndüğünde, şampiyonluk ve süper kupayı artık anılarında ve müzede bırakıp gelmesi gerekirdi diye düşündüm. Rehaveti sırtında kambur gibi taşımak veya taşımamak, işte bu pozisyondaki bir takımın kaygan yoldaki sürecidir.
Doyuma ulaşmak, yeni heyecanı yeniden canlandırmak, bıkkınlık ve yorgunluk süzgecinden geçmekte hem beyinsel, hem fiziksel beceri ve sabır gerektirir.
Sahasındaki bu ilk maçtan hemen önce, Berat’ı Arabistan topraklarına yollayan, İspanya’dan Kuzey Makedonyalı Enis Bardhi’yi getiren bordo mavililer, bu gecenin aşırı neminde, çay ve fındık mevsimi hasadında, stadyumunun yüzde 90’nını taraftarlarıyla doldurması, bana göre yarışa iyi başlamanın inancına imza atmaktı. Üç otobüs Hatayspor taraftarı da, takımlarını desteklemek için misafir tribününde idi.
Oyunun ilk yarısında Trezege ve Cornelius’un kaçırdıklarının ardından, 31.dakikada şık hazırlanışı ve en son Cornelius’un kafa golünün ofsayta yakalanması, iki kiloluk lüferi deniz kıyısından heyecanla kenara çekerken, titreyen misinada son anda kancanın ucundan çıkması gibiydi.
Özbalta’nın ekibi Atakaş Hatayspor’un; bu sezonun ilk maçında dersine iyi hazırlanmasını bir kenara atamayız, görmezden gelemeyiz. Tek eksikleri Bertuğ yoktu. Bordo mavililerde Marek, Peres, Hüseyin ve Serkan olmayanlardı.
*
İlk yarının bitimine yakın, Visca’nın rakibiyle girdiği bir ikili pozisyonda; soluna doğru düşerken, sol elini önce zemine koyup düşüşünü yumuşatmak istemesinin talihsiz boyutu, sol elinin sol sırtının arkasında kalması ve üzerine sertçe düşmesiydi. Yerini Kouassi’ye bırakıp sahayı ambülansla terk eden Visca için, tahminime göre çok ciddi bir sakatlık. Dilerim kırılmamıştır. Bir Bursaspor maçında Hami’nin kolunun kırılması geldi o an aklıma! neredeyse benzer pozisyon.
İkinci yarıda; Yeni transfer Doğucan Haspolat’ın yerini Abdülkadir’e bırakması, gecenin renginin değişmesine sanki öncü bir işaretti! Oyunun üçte birlik son bölümüne girildiğinde Abdülakadir’in yayın oralardan ampül vuruşu, köşeye rakip kale filelerine gidince, eski Trabzonsporlu kaleci Erce’nin yapacak bir şeyi yoktu.
Bu golle stresi üzerinden atan Avcı’nın talebeleri ve takımın taraftarları, oyunu sahaya tam yaymaya başladı. Kouassi ve Djaniny’nin kaçırdıklarına şapka çıkarmayacağım! Ama takıma ‘cuk’ diye oturan, gecenin gülen fotoğrafı sol bek ‘ Eren Elmalı’ ya müsaadenizle çıkaracağım.
*
Bu 90 dakika da; Dorukan Toköz oyuna başlayacaktı ama gıda zehirlenmesi nedeniyle riske edilmedi, kulübede tutuldu.
Şampiyon bir takımın ligde sahasındaki ilk maçında galip gelmesi, her bakımdan önemliydi. Bunun önemini iyi anlamışlar ki, geceyi tek gol ama üç puanla kapattılar. Buna buradaki balıkçılar:‘’Dalgalı zor gecenin bereketiydi, buna da şükür’’derler.
Karşılaşmadan önce haber61.TV ekranlarında, stadyum önünden yapılan canlı yayında Tuncay Lakot’un en son sorduğu ‘Bu gece nasıl bir maç olacak?’ sorusuna, şu cevabı vermiştim: ‘’Trabzon maçı alacak ama çok zor olacak.’’
Katılırsınız bilmem ama sanırım öyle oldu.
