Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından yapılan bir araştırma, geçen yıl 96 ülkede yarısından fazlası 2 ila 7 yaşlarında olan toplam 1 milyar çocuğun duygusal, fiziksel veya cinsel şiddete maruz kaldığını ortaya çıkardı. Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF) ve WHO hükümetlere çocuğa yönelik şiddete son verilmesi için çağrı yaptı.
Raporda, şiddete maruz kalan çocuk sayısının "bu kadar yüksek olmasına" karşın, genelde çocuğa şiddetin belgelendirilmediği ve sıklıkla gizlendiği belirtiliyor. Küresel verilere göre çocuğa karşı cinsel tacizlerin raporlanandan 30 kat daha fazla ve fiziksel şiddet olaylarının ise 75 kat daha fazla olduğu tahmin ediliyor. Özellikle kız çocuklarının cinsel şiddete daha fazla maruz kaldığı belirtilen rapor çocukluğunda cinsel tacize uğrayan kız çocuklarının oranının yüzde 18 olduğunu, bu oranın erkeklerde ise yüzde 4.0 olduğunu aktarıyor.
UNICEF, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) ve Çocuklara Yönelik Şiddete Son Verilmesi Küresel İttifakı, ortak belirlenen stratejilerin olduğu INSPIRE programı rehberliğinde çocuklara yönelik şiddetin sona erdirilmesi için hükümetleri harekete geçmeye çağırdı. Bunun için belirlenen adımlar şöyle sıralandı:
-Çocuklara yönelik şiddetin azaltılmasını hedefleyen eğitim, sosyal refah, adalet ve sağlık sistemlerinin yanısıra topluluklar ve çocuklarla da işbirliği yapılarak oluşturulan ulusal planların hazırlanması.
-Yetişkinlerin davranışlarının değiştirilmesi; ekonomik ve toplumsal eşitsizlikler, şiddeti mazur gören toplumsal ve kültürel normlar, yetersiz politikalar ve yasal düzenlemeler, mağdurlara yönelik hizmetlerin yetersizliği, şiddeti önleyen ve bu olguya tepki veren etkili sistemlere yapılan yatırımların sınırlılığı gibi çocuklara yönelik şiddete katkıda bulunan faktörlerin ele alınması.
-Ulusal politikaların; şiddet içeren davranışların asgariye indirilmesi, eşitsizliklerin azaltılması, ateşli ve diğer silahlara erişimin sınırlandırılması gibi konulara odaklanması.
-Sosyal hizmet sistemlerinin kurulması ve şiddet deneyimi yaşamış çocuklara ilişkin yönlendirme, danışma ve tedavi hizmetlerini verecek sosyal hizmet uzmanlarının eğitilmesi.
-Çocukların, ebeveynlerin, öğretmenlerin ve halkın farklı biçimlerdeki şiddeti tespit edecek şekilde eğitilmesi, şiddet olaylarını rahatça dile getirip bildirebilecekleri şekilde güçlendirilmesi.
-Çocuklara yönelik şiddet konusunda daha detaylı analiz edilmiş veriler toplanması ve sağlanan ilerlemenin sağlam izleme ve değerlendirme sistemleriyle takip edilmesi.
Raporda, şiddete maruz kalan çocuk sayısının "bu kadar yüksek olmasına" karşın, genelde çocuğa şiddetin belgelendirilmediği ve sıklıkla gizlendiği belirtiliyor. Küresel verilere göre çocuğa karşı cinsel tacizlerin raporlanandan 30 kat daha fazla ve fiziksel şiddet olaylarının ise 75 kat daha fazla olduğu tahmin ediliyor. Özellikle kız çocuklarının cinsel şiddete daha fazla maruz kaldığı belirtilen rapor çocukluğunda cinsel tacize uğrayan kız çocuklarının oranının yüzde 18 olduğunu, bu oranın erkeklerde ise yüzde 4.0 olduğunu aktarıyor.
UNICEF, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) ve Çocuklara Yönelik Şiddete Son Verilmesi Küresel İttifakı, ortak belirlenen stratejilerin olduğu INSPIRE programı rehberliğinde çocuklara yönelik şiddetin sona erdirilmesi için hükümetleri harekete geçmeye çağırdı. Bunun için belirlenen adımlar şöyle sıralandı:
-Çocuklara yönelik şiddetin azaltılmasını hedefleyen eğitim, sosyal refah, adalet ve sağlık sistemlerinin yanısıra topluluklar ve çocuklarla da işbirliği yapılarak oluşturulan ulusal planların hazırlanması.
-Yetişkinlerin davranışlarının değiştirilmesi; ekonomik ve toplumsal eşitsizlikler, şiddeti mazur gören toplumsal ve kültürel normlar, yetersiz politikalar ve yasal düzenlemeler, mağdurlara yönelik hizmetlerin yetersizliği, şiddeti önleyen ve bu olguya tepki veren etkili sistemlere yapılan yatırımların sınırlılığı gibi çocuklara yönelik şiddete katkıda bulunan faktörlerin ele alınması.
-Ulusal politikaların; şiddet içeren davranışların asgariye indirilmesi, eşitsizliklerin azaltılması, ateşli ve diğer silahlara erişimin sınırlandırılması gibi konulara odaklanması.
-Sosyal hizmet sistemlerinin kurulması ve şiddet deneyimi yaşamış çocuklara ilişkin yönlendirme, danışma ve tedavi hizmetlerini verecek sosyal hizmet uzmanlarının eğitilmesi.
-Çocukların, ebeveynlerin, öğretmenlerin ve halkın farklı biçimlerdeki şiddeti tespit edecek şekilde eğitilmesi, şiddet olaylarını rahatça dile getirip bildirebilecekleri şekilde güçlendirilmesi.
-Çocuklara yönelik şiddet konusunda daha detaylı analiz edilmiş veriler toplanması ve sağlanan ilerlemenin sağlam izleme ve değerlendirme sistemleriyle takip edilmesi.
