Saha dışında belki de tarihinin en zor ve karmaşık günlerini geçiren Trabzonspor, uzatma dakikalarında bulduğu gol ile haftalar sonra kazanmayı hatırladı. Constant'ın sözleşmesi fesh edilmiş, Medjani zoraki izinli (!). Birçok oyuncunun ödemesi diğer oyuncularının katkıları ile yapılabiliyor.
Saha içerisine baktığımız zaman, aslında dışarıdan yok bir farkı...
Basın mensupları ve diğer görevliler haricinde sadece beş Gençlerbirliği taraftarının tribünde yerini aldığı maçın tempo kazanmasını beklemek hayalcilik olurdu.
Sadi Hoca da biliyor ki, camia Aralık'ın ilk haftasına odaklanmış. Kadroya baktığımız zaman kaybetmemeye yönelik tercihler ön planda.
Aylar sonra onbirde şans bulan Sefa Yılmaz, Douglas'ın kart cezası nedeniyle forma şansı bulan Mustafa Yumlu, eldeki orijinal sol beklerden Alper, sakatlıktan kurtulan ama eski gücünden uzak Marin ve fiziki olarak benzemese de bordo mavili kariyeri Thomas Jun ile bire bir örtüşen N'doye...
Yeğen destekli olduğu her halinden anlaşılan kadro ile, hem de bu psikoloji altında kazanmak gerçekten önemli.
Bu gece üç puan kazandı Trabzonspor ama yarınlar için endişe vermeye devam ediyor. Bırakalım geride kalan doksan dakikayı, Mehmet mi, oynamalı, Marin mi, Cardozo mu, N'doye mi konusunu...
İbrahim Hacıosmanoğlu, Celil Hekimoğlu yada Muharrem Usta yanlısı olmanız fark ekmiyor. Bugün Trabzonspor için kalbi çarpan, kafa yoran her futbolseverin kafasında bir belirsizlik var. Trabzonspor nasıl düzlüğe çıkar? Bu kadar mali yük, her gün birbirinin boğazına sarılan oyuncular, takım içerisindeki gruplaşmalar, başta teknik heyet ve oyuncu tercihi olmak üzere her alandaki istikrarsızlık...
Kulüpteki her kesimin birbirini hain ve düşman gördüğü bir ortamda, Trabzonspor Gençlerbirliği'ni yense ne olur, yenmese ne olur? Bordo mavili renklere Trabzon dışından göl vermiş bir kongre üyesi olarak belirtmeliyim ki, bu bölünme faciayla sonuçlanır. Trabzonspor'un değerleri gün geçtikçe erezyona uğrarken bence kimin başkan olacağının da çok da önemi yok...
