Şehir insanı yalnızdır;
Kan Oluklu Sürmene Sivrisinin sol böğrün altına saplanması kadar acı verir bu yalnızlık…
Şehir yaşamının hızlı ritmi ve koşuşturması, daha da derinleştirir bu acıyı.
Bazen tiz bir sese dönüşür,
Bazen de çığlığa…
Acının resmi
Canan Onur’u yedi yıl önce katıldığı karma resim sergisinde, bir “heveskar” olarak algılamıştık.
Yedi yıldır üretkenliğine hiç ara vermedi. Her sergide resimlerinde, resim sanatından damıtılmış izleri gördük…
Yedi yıl sonra aynı malzemelerin harmanlandığı tuvallerde, Canan Onur’un fırçasından “acının çiçekleri” sergisinde deve ve katır dikenleri, resme dönüşmüş olarak çıktı karşımıza.
Acı Çiçekleri sergisi ile Canan Onur; biçim ve renk seçiminde ki arayışı ve çözümlemeleri ile resim serüveninde kendine özgülüğü ( yaratıcılığını) fark edilir kılmış.
Konu bütünlüğü, kullanılan tekniğin bütün tablolarda yansıması, Canan Onur’un olgunlaşmasında yeni bir eşiğin geçildiğinin göstergesi olarak algılanıyor.
Adları Trabzonlu “Resim Sanatçı” olarak kabul gören Yusuf Katiboğlu’nun lifleyerek anlattığı dünya,
Haydar Malkoç’un lekeciliği, Ceyhan Murathanoğlu’nun renkçi yaklaşımı ve asla vazgeçemediği ganitası;
Rasim Çubukçu’nun tuvallerinde kalabalık figürlü yaşanmışlık hikayelerinin kimi neşeli, kimi hüzünlü anlatımı,
Saldıran Özman’in resimleri kütle etkisi yapar; konusu insana, aşka, sevgiye ve hasrete dairdir;
Canan Hanıma da Hocalık yapan Kadir Şişkinoğlu’nun paçalı güvercinleri,
Mustafa Ata’nın tuvallerinde kalın valörler ile hızlı şehir ritminin resimlerini izleriz.…
Her birinin tablosu altın gibi kıymetli hale gelmiştir.
Söyleyecek sözü ve bunu uygun formda anlatmalı sanatçı Yaşama sevincimize katkı veren, görmediğimizi görmemizi sağlayan sanatçılar yaşamımızı da zenginleştirirler.
Canan Onur resim serüvenine bu sergisinde bir kilometre taşı daha koymuş.
Üretimini, renkçi, ince valorlerin ifadeye katkısı ve lekelerin özenli yerleşimi; anlatımda bundan böyle önemli bir karar aşamasının habercisi gibi duruyor.
Hani Trabzon’da resim satılmazdı… Bu serginin bir özelliği de bütün eserlerin Trabzonlu sanatseverler tarafından satın alınmış olmasıdır.
İyi bir katolog çalışması; Davetiye özeni; Katalog üzerinden satış gibi pek çok özenli çalışma bu sonucu doğurdu.
Sergi kreatörü de işini iyi yapmış. Tüm Gelir TEV’e Serginin bir özelliği de eserlerden elde edilen gelirin Türk Eğitim Vakfına bağışlanmasıdır.
Canan Onur üretimini sürdürmesi halinde adının kalıcı hale gelmemesi için önünde çok ciddi bir engel kalmadığına inanıyorum. .
