Keşke Galatasaray şampiyon olmasaydı.

Keşke Fenerbahçe şampiyonlar ligi ön elemeye katılamasaydı.

Keşke Fenerbahçe dün, Galatasaray'ı yenmeseydi.

Keşke Trabzonspor, Bursaspor ve Beşiktaş UEFA kupasına katılamasaydı…

Fenerbahçeli taraftar, 21 yaşındaki Burak Yıldırım’ın, gencecik o canın sizin gibi bir anne, babasının evladı olduğunu nasıl unuttunuz ?

Kendini sözde Galatasaraylı bir taraftar zanneden, şerefsiz bir it in, maç sonrası evine giderken yolda bıçaklayarak öldürdüğü Burak Yıldırım’ın, kaybettiği hayatı böyle basit, böyle boş, böyle aşağılık ve böyle kahpece oldu. Yazık, çok yazık ...

Bunun sorumlusu, ortamı hep geren ve gergin tutan Fenerbahçe Kulübü Başkanı Aziz Yıldırım ve Bir kısım Galatasaraylı yöneticilerdir. Sadece amacı stadyumda maç seyredip evine gitmek isteyen bir genci daha yediler. Yaygın, ulusal medyada yazan ve görsel de ekrana çıkan ve onları meslekleri olmamasına rağmen TV ekranına çıkaran Genel Müdürler ve kendini yorumcu zanneden bazı angutlardır...

Türkiye Spor Yazarları Derneği (TSYD) ve Dünya Spor Yazarları Birliği (AIPS) ve de Trabzon Gazeteciler Cemiyetinin (TGC) bir yönetim kurulu üyesi olarak, onlar adına utanıyorum.

                                                       *

Trabzonspor, bu sezon özellikle şike işleriyle uğraşmaktan ve yanlış transferlerden kendini lige veremeyince sıkıntı yaşadı. Küme hattında bir dönem öldü öldü dirildi. Sonunda diplerden uzaklaştı, şimdi Türkiye kupasında final oynayacak.

Kendi evinde oynadığı rakibi, şikenin bir başka ayağı olan İstanbulspor’u yakışacağı yere bir alt kümeye göndermek için, onu Avni Aker’in çimlerine gömdü.

Şikeciler, kimler olursa olsun tarih tekerrür ettikçe layık oldukları yeri mutlaka bulacaklardır.

Bu takımın uğruna ve yollarda can vermiş 31 taraftarın hakkı ve elleri onların her zaman gırtlaklarında olacaktır.

Maç satan tüm takımların , şerefini ve haysiyetini bile tezgaha koyabileceğini düşündüğümüz bu ortamda, herkes yakışacak olduğu yeri eninde sonunda bulacaktır.

                                                       *

Trabzonspor’un kendi evinde oynayacağı bu maça gelelim diyecek olursanız, üç puan almak bir üst sıraya tırmanmak, federasyondan 950 bin lira hak ederek, içerdeki borcundan sildirmek ve İstanbul  Büyük Şehir Belediye takımını mağlup etmek  için, galibiyetin önemli olduğu bir karşılaşmaydı.

Bir önceki Sivas maçındaki performansını sürdüren bordo mavililerde, bu maçın ilk yarısında  Olcan, Volkan ve Halil’in bir birinden şık golleri, aynı yarıda Ömer Can’ın yerine oyuna giren Doka’nın, ev sahibinin konsantre eksikliği anında attığı tek gol ve direkten dönen tek şutları bile konuk ekip adına yetmedi.

İlk yarıyı 3-1 önde kapatan kupanın favori beyi, Reyhanlı’da ki patlayan bomba da sayıları bile belli olmayan can verenlerin yasını, maç öncesi tribünleriyle yaşarken, bir selamda Bursaspor’un Başkanı rahmetli  İbrahim Yazıcıya göndererek, onu saygıyla andılar.

İkinci yarıda konuk ekip de kornerden gelen topu kafa ile filelere yollayan Zayatte, takımının 2.golünü kaydederken, yine bir şutlarının da direkten geri gelmesi, ev sahibi takıma işin ciddiyetini hatırlattı.

Bu yarıda, Adrian-Sapara, Volkan-Yasin ve Soner-Zokora değişiklerinin ardından Yasin’in 84.dakikadaki golü ile Zenke’nin son saniyedeki golleri, aynı zamanda skoru

belirledi : 4-3…

Orta hakem Kuddusi Müftüoğlu’nun skoru fazla etkiyecek net, ters bir düdüğü olmadı.

                                                       *

Stoperlerinden  Giray’ın sarı kart cezalısı, Mustafa‘nın sakat ve kendine kulüp bulmak için kent den ayrılan Sol Bamba’nın yerlerine, stoperde Celustka  ve alt yapıdan gelen Abdullah Karmil forma giydi.

İzinli olan Colman ve kendilerini kulüp arayan Emerson ve Janko’nun olmadığı kadroda, ayrıca sakat olan Emre, kaleci Zeki, Uğur Dündar ve Her nedense sebebini henüz anlayamadığım Alanzinho’da 18 kişilik kadroda yoktular.

Yeni gurbetçi transfer Alim, ilk kez yedek kulübesinde bile olsa kadroda yerini aldı.

Anlayacağınız dostlar, Avni Aker bu gece kepenk indirdi.

Trabzonspor taraftarı lige ara verdi. Başkent’in yolları için hazırlıklara başladı bile, üstelik Ankara’nın marşını da söyleyerek “ Ankara’nın taşına bak, gözlerimin yaşına bak, uyan uyan Gazi Kemal, şu feleğin işine bak, işine bak… ”