Trabzon’a kış geldi mi? Geçti mi? Bitti mi? Haberimiz yok vallahi!

Trabzon’da kısa kollu yaz havası, Trabzonspor’da kasketli horon havası devam ederken, başladı bu maç.

Yeni yılın ara transferinde 11 oyuncusunu kiralık, 6 oyuncusunu da bonservisiyle ya da fesih yaparak gönderen Trabzonspor, 3 yeni ismi de kadrosuna kattıktan sonra sahasındaki ilk maça çıktı bu gece...

Cezalısı olmayan kupa beyinde! Trodsen, Serkan ve Abdülkadir’ler sakattı, bu 90 dakika öncesinde. Bu yüzden, Serkan formasını Kamil Ahmet’e, her nedense son haftaların iyisi Flavio’da kulübede başlayınca, Bakasetas ilk kez ilk 11’de başlama fırsatı buldu. Evindeki ilk siftahında da golle buluştu. Üstelik komşi, dakikayı da biliyormuş 61!

Bundesliga’dan gelen Şiranlı delikanlı Yunus Mallı’da, ilk kez 21 kişilik kadroda yerini almıştı.

Konuk ekipte ise iki sakat oyuncu ve cezalı olan Fabiano, Medıcal Park’a gelmeyenlerdi.

Lig çelişkili ve şüpheli bir yolculukta ilerlerken, futbol bazen bu tür maçlarda kısa devre yapar! Bakmayın İstanbul’da ki son iki deplasman galibiyeti seanslarına, Denizli’nin horozları 1 değil, 3 puana gelmişler Doğu Karadeniz’in kıyısına!

İlk 45 dakika da gördüklerimizi ifade edersek, misafir takımın teknik adamı Hakan Kutlu çilingir görevini Sagal Tapia’ya vermiş! Sagal, ev sahibinin savunma kilidini zaman zaman maymuncukla yokladı!
Yokluğu bazı kontrataklarda hissedilen adam A.Ömür, bu gece takımının sihirli küresi olabilirdi belki de!
Bu maç başladığında ‘’Rehavet insanın ve ekip halinde çalışanların en büyük düşmanıdır’’ ifadesi geldi aklıma. Dakikalar ilerledikçe işin şakası olmadığını anlayan bordo mavili ekip, konuk ekibin yarı alanını izinsiz gasp etmeye başladı!

Ekuban, Djaniny, Hugo’nun kaçırdıkları kaldı aklımda. Oyunun üçte birlik bölümü biterken Ekuban’ın vurduğu kafa da üst direkte patlayınca, 1996 yılındaki 0-1’lik Vanspor maçı gelmeye başladı aklıma.

İlk yarı bitimine yakın, yeşil siyahlıların altı pası içinde meşin yuvarlağa son anda vurmak isteyen Ekuban’a, Mustafa Yumlu uzun bacağıyla müsaade etmeyince, bu pozisyon orta hakem Tugay Kaan Numanoğlu’nu VAR’a getirdi ama sonuç çıkmadı.

*****

Bu maçın ilk yarısı golsüz kapandığında, devre arasında bordo mavililerin soyunma odasında gözleriyle, mimikleriyle yada sözleriyle konuşan fotoğrafı, merak ettim aslında!

Cezalı oyuncusu olmayan Trabzon takımı, geçen haftayı 3 puanla kapatıp, moral yükselten Denizli önünde, sıkıntılı yazılmış bir senaryolu diziyi izleyeceği beklendi aslında!

Genelde kaybedilen puanların sebeplerinde sürekli hakem aranır ama futbolda pirince giderken, evde ki bulgurdan da olmak vardır.
Mesela; Hakan Kutlu, Trabzon’a 3 puan için mi, yoksa 1 puan için mi gelmiş anlayamadım. Trabzonspor senin rakibin değil ki, bu tür deplasmanlarda 1 puana oynayacaksın hocam, 3 puana değil! Gerçi gole Lopes ile en yakın olduğun anda, Berat’ın gol çizgisinden çıkardığı topu da, Rodellega’nın uzatmalarda vurduğu kafa şutunu da şansızlığınıza saymak lazım. Trabzon cephesinin Covid testinde negatif çıktığı gibi, derin bir nefes aldığı anlardı.

Sevgili Horozlar, artık bundan sonraki haftalarda şapkalarından ‘güneş’ çıkaracak bir baharı bekleyecekler, yeşil siyahlı taraftarları ile hayatın ve bu sezonda kümede kalmanın tadını çıkarmak umuduyla!.

Haftanın volesi ise, kasketin altından çıkan oyuncuların bu karanlık geceyi, 61.dakika da stadyumun üzerinde ışıldayan yıldızlara bırakmaları oldu.