Ligdeki  son maçında, kendi evinde iki penaltı kaçırıp Krasnodar’a 2-0 yenilen Rostov, Trabzon önüne o günkü 11’in den Fatullaev, Doumbia, Bukharov’u kulübeye çekerek, yerlerine Kalachev, Grigoriyev ve Kanga üçlüsüyle çıktı.

Liginde henüz 4 resmi maç oynayan Rostov’un, hiç resmi karşılaşma oynamayan Trabzonspor önünde sıkıntı yaratabileceğini tahmin ediyordum, biraz da öyle oldu.

12 bine dayanan Passolig kartı satışlarında başvuru yapan, Passolig kartına henüz ulaşamayan, ulaşıp ta gişe kuyruğunda maç başlayana kadar biletini alamayanlarda, stadyum dışından ayrılıp TV ekranını tercih edenler olmuştur mutlak, haklı olarak. Maraton tribünün de bir kapsını yönetim açtırdı da, problem bu karşılaşma için şimdilik giderildi.

Belli ki bu Passolig kart sistemi henüz oturmadı. Daha önceleri de yazmıştım. Bu işin gidiş hatı nasıl olacak bende merak ediyorum.

Bu arada kale arkasındaki taraftar gruplarının bir gün önceden basın toplantısı yaparak, Passolig sistemini protesto ettiklerini ve Rostov maçına gelemeyeceklerini açıklamaları ve tribünlerini boş bırakmaları da, böyle zor bir döneme rastlayan bu maç için hiç de hoş olmadı.

Bu sisteme, bu ülkede, bu kent de, net ve kolay acil bir çözüm bulunmalı dersem yeridir herhalde.

90 dakikaya gelince, 100 kadar Sarı-Mavili Rostovlu taraftar takımlarını yalnız bırakmadılar.

Henüz uyum sürecinde olan Bordo- Mavililer de, beklediğimiz kötü ve güvensiz futbolun yanında, duran toptan gelebilecek bir golle ilk yarıyı 1-0 önde kapatmak, ilk 45 dakikanın iyi olan tarafıydı. Bu takımda her zaman oynaması gereken Mustafa Yumlu’nun indirdiği kafa pasını tamamlayan Medjani 37.dakikada korku dolu yüreklere su serpti.

Kaptan Onur’un kaldede arkadaşlarına büyük güven vermesi, defans bloğunda Bosingwa, Belkalem, Musa ve Mustafa’nın tecrübelerine ayak uyduramayan Milanlı Constant, benim bu geceki hayal kırıklığım oldu. Dilerim bu geceyle kalır.

Bu Gineli adam, Kırmızı –Siyahlı Milan’dan mı? Yoksa Ankara Gençlerbirliği’nden mi geldi? Colman gibi kaçak oynuyor.

Sakat ayağından yeni ameliyat olan kiralık Özer, ilk yarı sezonunu kapatırsa şaşırmam, üzülürüm. Romen Alex’in olmaması, Malouda‘nın haklı olarak kadro dışı bırakılması, ev sahibinin bugünkü negatif taraflarıydı.

İlk devrenin sonuna doğru başlayan sağnak yağmur ise işin tuzu, biberi oldu.

Medjani, Sefa ve az kalsın gönderilecek olan Soner, orta sahada hiç sırıtmadı ama çok da üst düzeye çıkamadı.

Yusuf, her zaman bu takıma lazımım derken, gerçek Cardozo’yu seyretmek için en az bir ay daha bekleyeceğiz gibi…

Karşılaşmanın 2. yarısında daha derli toplu başlayan ev sahibi ekip, 1-0’ın kendisine yeterli olmayacağını bildiğinden olsa gerek, oyunu rakip yarı alana yıktı.

Baskı sonucu gelen, rakip defanstan  Angolalı Bastos’un  hatalı bir geri pasını 74. dakikada sol ayağıyla aşırtma bir vuruşla filelere gönderen Cardozo, yağmurla beraber geceyi berekete dönüştürdü. Birde Fatih Atik son dakikalarda kaçırmasaydı şık olurdu.

Litvanyalı hakem triyosunun, gözlemciden eksik puan alacağını söyleyebilirim.

Konuk ekibin Grigoriev ve Poloz ‘un yerine oyuna Bukharov ile Malili Doumbia’ yı 2. yarıda oyuna sokması bir taktikti ama tutmadı.

Yususf, Constant ve Cardozo’ nun yerlerine ilerleyen sürelerde  forma giyen Fatih Atik, Salih ve Deniz, sadece mücadeleye ortak oldu.

Bu Rostov takımı kendi sahasında çok penaltıya ve hakemi yanıltmaya oynayan bir ekip bunda da başarılı oluyorlar. Özellikle 8 numaralı Doumbia’nın rövanştaki bu becerilerine dikkat diyorum.

Haliyle bu sezon ilk resmi karşılaşmasında hazır bir görüntü vermeyen Trabzonspor, böyle bir UEFA gecesini 2-0’lık bir skorla atlattıysa, herkes öpsün de alnına koysun.

Trabzon, Lösemili çocuklar için hastaneyi, toplu taşımacılık için hafif raylı sistemi acilen bekliyor.