Haftanın sonucu en çok merak edilen karşılaşmasıydı.
Evet, futbol takım oyunudur ama her şey bu maçta bireysel hatalarla başladı. Bu hataları kimin nasıl yaptığı çok önemli değil, işte kimdi o hatayı yapıp deyip, o futbolcuya yönelirsek, 90 dakika takım oyunu olmaktan çıkar. Çünkü; bireysel hatayı bugün o yapıyorsa, yarın sen yapacaksın, mantığı her zaman ön plandadır soyunma odasında!
Edgar Le, Ömür, İsmail vsb… Diye yazıp suçlu ararsak yanlışı baştan yapmış oluruz. Ev sahibinin oyunun ilk 30 dakikalık bölümünde, bireysel top kayıplarını peş peşe yaşaması kendine ve tribünlere sıkıntı yaşattı ve de bundan faydalanan haliyle konuk ekip oldu.
Devre arasında sakatlığı nedeniyle üstünü giyen Emre Kılıç’ın, attığı iki golle dolgu alanındaki zeminde maden bulan Galatasaray, ilk yarıyı böyle kapatmanın hesaplarını yaptıysa da, bunda muvaffak olamadı ve Cornelius’un ayağından yediği golle, ikinci 45 dakikanın hesabını devre arasında iyi yapmak zorunda kaldı.
*****
Doğrudur, Bordo mavililer özellikle ilk yarıda oyun kurmakta zorlandılar. İkinci yarıda da oyunu zaman zaman domine etiler. Galatasaray ise bu haftalarda bir geçiş süreci yaşıyor. Bir geçiş takımı ve bana göre geçiş golleri attılar.
Trabzonspor’un beklemediği anda yediği ikinci golden sonra, güney kale arkası alt tribününden sahaya atlayan bir taraftar! Marek’in, bir türlü atmadığı ya da atamadığı deparı, 60 metre atan üstten çıplak bakımsız Tarzan! A.Ömür’ün yanına varınca fren yaptı. Ona kendine göre bir şeyler söyledi. Sonra güvenlikle karga tulumba dışarı. Sanırım bu bakımsız Tarzan, sezonu kapattı. Kesin sezon sonuna kadar maçlara bir daha giremez, maç saatleri karakollara buradayım diye ikide bir imza vermeye gidecek olması, yiyeceği para cezası da tuzu biberi olacak!
Bu sahaya atlamaları ve prim yapmak isteyenleri, televizyonlar örnek olmasın diye haklı olarak artık yayınlamıyor, yayınlamayacak da. Tavsiyem; gazetelerinde bu tip Tarzanların fotoğraflarını yayınlamamalarıdır.
*****
Abdullah Avcı’nın bana göre ilk yarıda ve ikinci yarıda yaptığı değişikler zamanında ve yerinde oldu. Ömür ve İsmail’in yerlerini Trodsen ve Yusuf’a bırakması, ardından sakatlanan Trodsen’in yerine ilk kez yeni takımında sol bekte forma giyen Denswill sürprizi, merak giderdi. Oyunun son üçte birlik bölümündeki Bakasetas ve Cornelius ‘un yerine koita ve Siopis’in oyuna dahil olmaları skorun renginin de, denginin de, değişmesine ve korunmasına neden olan etkenlerden oldu.
Bu arada İsmail ve Denswil’i gördükten sonra, bordo mavililerde sol bek mevkiinin artık Trodsen olduğuna ya da olacağına eminim. Bence mekanın sahibi o!
Pandemi kuralları nedeniyle Medıcal Park Stadyumu’nun yarısı olan 20 bin kişinin koltuklarını tamamlayan, ev sahibinin taraftarlarının bazıları, ağır bir sakatlıktan çıkmış genç oyuncuları Ömür’ü, oyundan alınırken ıslıklamaları hiç yakışmadı.
Avcı’nın talebeleri birinci ve ikinci bölgeden, üçüncü bölgeye hızla çıkmayıp, ağır kalırsa başları ağrır. Bunu bir an önce düzeltmeleri lazım. Defans ve orta saha bloğunun mecbur kalmadıkça yan ve geri pastan bir an önce kurtulmaları bence onları da, sevenlerini de mutlu edecektir.
*****
Bu arada konuk ekipte, Morutan, Emre Kılıç, Cicaldau ve Halil’in formalarını değişik dakikalarda, Aytaç, Babel, Taylan ve Oğulcan’a teslim etmeleri, sarı kırmızılıların da skoru korumaya etkisi oldu, olmadı değil.
Trabzon ekibinin sakatları, Djaniny ve Gervinho idi. Cim Bom’un ise cezalısı Marcao, sakatları Feghouli, Boey, Barış ve Arda dörtlüsüydü. Karşılaşmanın kırılma noktalarından en önemlisi ise bir konuk ekip atağında, orada nereden bittiyse birden, Yusuf Sarı’nın ağlara doğru giden topu kale çizgisinden gol olmadan uzaklaştırmasıydı.
Yunanlı oyuncu Siopis’e de değinmeden geçemeyeceğim. Her oynadığı ve oyunda kaldığı sürede rakipten topu çalıp, kendi takımına kazandırması, devamlı üstüne koyması, bir kenara hep ‘pozitif katkı sağlayıcı’ olarak not ediliyor.
Hep deriz ya: Lig uzun bir maraton! Yeter ki yönetenler, atamayı yapanlar, düdük çalanlar, yorum yapanlar, yazanlar, dürüst olsun.
İşte o zaman, gerisi kendiliğinden gelecektir!
