Trabzonspor, isminin koyulmasında gündem oluşturduğum ‘’Cemil Usta Futbol Sezonu’’nda, sahasındaki ilk karşılaşmada Yeni Malatyaspor’u konuk etti.
Protokol tribününde, bordo mavililerin başkanı Ağaoğlu’nun yanında, Dozer Cemil’in eşi ve çocukları baş misafirdi. Kaptan Cemil’in toplam 7 torunu da bordo mavi formalarıyla seremoni de, Trabzonsporlu futbolcuların önünde sahaydı.
Siyah uzun bir pankartla sahaya çıkan her iki takım, ülkemizde son aylarda artış gösteren kadın cinayetlerini protesto ederken, kale arkası tribünlerine asılan sloganlarda başlık ise "Anne Lütfen Ölme’’ idi.
*
Bordo mavililer, AEK Atina galibiyetinin moraliyle çıktıkları bu rakip önünde, sakat oyuncuları Kamil Ahmet ve Onazi ikilisiydi. Kaldığı her yılda 3,5 milyon euro, bonuslarla toplam 4 milyon lira kazanacak olan yeni İngiliz transfer Sturridge‘de sevgilisiyle tribündeydi.
Ev sahibinin 21 kişilik maç kadrosunda olmayan diğer son oyuncuda, takımın 3. kalecisi genç Arda idi.
Konuk ekip Trabzon deplasmanına yedek kulübesi dahil, toplam 18 oyuncu ile gelmişti.
Karşılaşma başlayınca gördük ki; bir dönem Trabzonspor forması giyen Sergen Yalçın, takımına dersini iyi çalıştırmış.
Trabzonspor’un sahasına sızabileceği tüm tünel ağızlarını ve dar yoları kesmişti.
21. dakikada ki pozisyona ise bir şey yapamadılar. Ekuban fizik gücü ve sprinti ile rakip ceza alnına girdi. Kaptanları Mina, Ekuban’ı sert bir omuz darbesiyle indirmesi bana göre yüzde yüz değil, yüzde iki yüz penaltı iken, bu pozisyonu orta hakem Koray Gençerler VAR’a sordu.
VAR’da ki iki masa hakemi Halis Özkahya ve Murat Erdoğan, penaltıya ‘okey’ vermedi.
İddia ediyorum aynı pozisyon İstanbul’da Fenerbahçe’ye olsaydı, tartışmasız penaltı noktasını gösterirdi.
Ama ev sahibi yılmadı iyi kapanan sarı siyahlı ekibi, zaman zaman kanatlardan açmaya çalıştı.
İlk 45 dakikanın son dakikalarında kurabildiği baskı sonuç getirdi. Sosa’nın şık ortasına kaleci Farnolle’nin uçarak yaptığı vücut müdahalesine rağmen, düşerken son anda kafayı vuran Abdülkadir Ömür, ilk yarının tek golünü attı.
*
Tribünlerin de 35 bin civarında taraftarını arkasına alarak, ikinci 45 dakikaya giren Trabzon takımında, yorgunluk belirtileri de yer yer kendini göstermeye başladı.
Malatya ekibinde Fofana’nın şutu üst direkte patladı.
Bu yarıda konuk ekip de, Guilherme ve Hadebe yerlerini Chalali ve Gökhan’a bırakırken, oyunda dahil olduktan 5 dakika sonra sakatlanan Gökhan Töre ile Eren değişikliği yaşandı.
Ev sahibinde ise gol pozisyonun da, başına darbe alan Abdülkadir Ömür’in yanı sıra Abdülkadir Parmak ve Sorloth ilerleyen dakikalarda kenara geldi ve onlarda yerlerini Yusuf Sarı, Nijeryalı Obi Mikel ve Kosovalı Doris Advijaj’a bıraktı.
Bu yarıda yorgunluk belirtilerine rağmen daha derli toplu gözüken ve ayağa oynayan yine Doğu Karadeniz ekibiydi.
Obi Mikel’in 2-0 dan sonra net gol pozisyonunda, boş kale yerine topu auta göndermesi ona yakışmadı.
Bu pozisyondan sonra Malatya son dakikaya girilirken, Eren ile tek golünü buldu ama beraberlik için süre yetmedi. Bu ekip de Bifouma, Mina ve Fofana’nın gayretleri de sonucu değiştirmedi.
Bordo mavili oyuncuların ve özellikle, Pereira, Nwakaeme, Abdülkadir Ömür ve Hüseyin’in bu 90 dakikadaki üstün gayretlerini ‘es’ geçemeyeceğim.
Orta hakem Koray Gençerler’in kararlarından aklımda kalan, Trabzonspor’un net penaltısını, Malatyaspor’un da net iki faul hakkını vermemesiydi.
Bu Malatyaspor bu ligde çok can yakar.
Her şeye rağmen bu zorlu haftayı 3 puanla kapatmanın tadı, bordo mavili camia için, bu fındık mevsiminde kuzina sobanın üzerinde kavrulmuş fındık gibi geldi.
Önümüzdeki Perşembe akşamı, yine bu tribünler dolu olacak.
UEFA Avrupa Ligi niyetine, komşu AEK Atina’yı ağırlayacak.
