Adana'da 5 yaşındayken annesinin hayvanların üzerindeki haşereleri öldürmek için hazırladığı ilacı ayran sanarak içtikten sonra felç olan Emine Önal, 52 yıl sonra doktorun verdiği ilaçlar ile yeniden yürümeye başladı. 

 

  Gülbeyaz (85) ve Mehmet Önal'ın (60) 9 çocuğundan 3'cüsü olarak dünyaya gelen Emine Önal (60) 5 yaşındayken annesinin hayvanların üzerindeki haşereleri öldürmek için hazırladığı ilacı ayran sanıp içtikten sonra beyin felci geçirerek bir daha yürüyemedi. 

 

  Sulandırılmış böcek ilacının etkisiyle yakalandığı ateşli hastalıkla el ve ayaklarını kullanamaz hale gelen ve felç olan Önal, Malatya, Sivas ve Adana'da tedavi görmesine rağmen bir sonuç alamadı. İyileşmek bir yana hastalığı daha da artarak yatağa mahkum olan Önal'a annesi ve kardeşleri baktı. Yaklaşık 35 yıl önce Adana'ya taşınan Önal ailesi, beyin felci teşhisi konulan kadını götürdükleri bütün doktorlardan 'Damarları tıkanmış, boşuna çaba sarf etmeyin, iyi olmaz' cevabını aldı. Temel ihtiyaçları annesi ve kardeşleri tarafından karşılanan Önal, 3 yıl önce tekerlekli sandalye almak için Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nden rapor talebinde bulundu. Başından geçenleri anlatan Emine Önal'dan raporu yazan nöroloji uzmanı Dr. Turgay Özcüler beyin filmlerini istedi. Kendisi yürüyemediği için annesi aracılığıyla filmlere bakan dokor Önal'a ilaç yazdı. kendisine gösteriyor. Filmleri inceleyen Özcüler, 'Bu hastanın yürüme şansı olabilir.' deyince aile büyük bir mutluluk yaşadı. 

  Doktorun verdiği ilaçları kullandıktan kısa bir süre sonra farkında olmadan hareket etmeye başlayan Önal, bir süre sonra ayağa kalktı. Daha önce sürekli ailesinin yardımıyla dışarı çıkan ve tekerlekli sandalye kullanan Önal bunları bir tarafa bırakarak kendi başına yürümeye ev işlerini yapmaya başladı. 

 

  52 yıl sonra yeniden doğmuş gibi olduğunu anlatan Önal, "5 yaşından buyana gitmediğim doktor kalmadı. En son tekerlekli sandalye almak için gittiğim doktorun verdiği ilaçlardan dolayı ayağa kalktım. Çok mutluyum şimdi 52 yıldır yapamadıklarımı yapıyorum. En büyük hayalim okula gitmekti hastalık nedeniyle gidememiştim şimdi Seyhan Belediyesi Meslek Edindirme Merkezleri'ne (SEYMER) gidip okuma-yazma öğreniyorum. Doktordan Allah razı olsun daha önce yürümeyi bir tarafa bırak ellerimi bile oynatamıyordum. Doktor bana ilaç verdikten sonra bir çocuk gibi önce emeklemeye daha sonra yürümeye başladım. Yürüyemediğime kendim bile inanamıyorum" dedi. 

 

  Anne Gülbeyaz Önal ise 52 yıl hiç bıkmadan usanmadan kızına baktığını ancak kızı ayağa kaltıktan sonra açık kalp ve safra kesesi ameliyatı olduğundan iş yapmakta güçlük çektiğini belirterek, "İki üç komşunun yardımıyla bir bez parçasında taşıyarak kızımın banyosunu yaptırıyorduk. İkimiz birlikte ağlardık. Doktor 'iyileşecek' dediğinde de inanmadım. Şimdi kapıdan çıktığımız zaman herkes kızımı alkışlıyor. Evde yedi kişinin yemeğini yapıyor. Çamaşırlarımızı yıkıyor. 52 yıl boyunca ben ona baktım şimdi de o bana bakıyor" diye konuştu.