Ordu'nun Fatsa İlçe Devlet Hastanesi'nde santral görevlisi olarak çalışan görme engelli Osman Bayır, bin 500 ile 2 bin numarayı ezbere bildiğini söyledi. 

40 yaşındaki Osman Bayır isimli görme engelli vatandaş 12 yaşında glokom göz tansiyonundan görme yetisini kaybettiğini belirtti. Göz tansiyonu nedeniyle iki gözünü de kaybeden görme engelli Osman Bayır 10 yıl önce evlendiği doğuştan kollarından engelli olan eşi Hacile Bayır ile yaşam mücadelesi görenlerden takdir topluyor.

Onların en büyük tesellisi hiçbir engeli olmayan evlatları 9 yaşındaki oğlu Umut ve 5 yaşındaki Hayrunnisa. Fatsa Devlet Hastanesi’nde sözleşmeli olarak çalışan görme engelli Osman Bayır’ı 2 kilometre uzaklıktaki işyerine yaya olarak eşi Hacile Bayır götürüyor. Osman Bayır ekonomik anlamda zorlandıkları için çalıştığı Fatsa Devlet Hastanesi’ne yaya olarak gitmeyi tercih ettiğini söylüyor. Eşinin maaşının kesilmesi nedeniyle buruk bir yaşantı sürdürdüklerini söyleyen görme engelli Osman Bayır sosyal devletçiliğin bir gereği olarak eşinin maaşının kesilmesine çok üzüldüğünü söylüyor.



“HAFIZAMDAKİ TELEFON SAYISI BİN 500 İLE 2 BİN ARASINDA”

3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nü bu zor hayat şartlarında buruk olarak yaşadıklarını ifade eden görme engelli Osman Bayır, “Hafızamdaki telefon sayısı bin 500 ile 2 bin arasında yer alıyor. Tahmini rakamı söylüyorum. Hastanemize günlük gelen telefon sayısı 500 ile bin 500 arasında değişiyor. Hafızamdaki telefonlar kurumlar da var, kişilerin özel cep telefonları da var. Fatsa ve Fatsa ilçe dışında birçok telefon görüşmesi yaptığımız için telefonları hepsini hafızamda tutuyorum. Santralde çalışıyorum ve bunun öncesinde rehabilitasyonda eğitimini aldım. Mesleğimde hiçbir engel olmuyor görme engelli olmam. Buradaki santralde bulunan arkadaşlarım eğer yeni numara olursa bana yardımcı oluyorlar” dedi.

Göz tansiyonu nedeniyle iki gözünü kaybettiği belirten görme engelli Bayır, “Dünyayı gözümle gördüm. Güzelliklerini gördüm. Öğrencilik yıllarımda okulumuzun etkinliklerine katılıyordum. Göz tansiyonu yüzünden maalesef iki gözümü de kaybettim. Çok sıkıntılar yaşadım. Zorluklar gördük. Görmemek gerçekten ayrı başına bir sıkıntı. Allah’ım dünyada kimseyi görme engelli veya diğer engelli etmesin” diye konuştu. 

Görme engelli eşini devamlı dışarıdayken merak ettiğini ve eve geldiğinde içinin rahat ettiğini belirten kolundan engelli Hacile Bayır yaptığı açıklamada, “Devamlı yanında olmadığım zaman eşimi düşünüyorum. Yolda mı kaldı, bir yere mi düştü diye. Hep merak ediyorum. Bazen dışarıda düşüyor. Eşimle komşum aracılığı ile tanıştım. Evlilik düşünmüyordum ama nasip oldu evlendik. Görme engelli olması eşimin beni etkilemedi ve birlikte mutlu şekilde yaşıyoruz. Ben de doğuştan engeliyim. İki kolumda sıkıntı var. Ev işlerini yaparken zorlanıyorum ama yine üstesinden geliyoruz” açıklamasını yaptı. 

Hastanede çalışan görme engelli Osman Bayır’ın mesai arkadaşı Hatice Yanar ise yaptığı açıklamada, “Osman bey santralcilik işini öğrenip gelmişti. Hafızası çok kuvvetli. Becerikli bir arkadaşımız kendisi. Gün içinde birbirimize yardımcı oluyoruz” şeklinde konuştu.