Son elli altı yıl içerisinde; 2.Lig de iki kez, eski 1.Lig yeni Süper Lig de dört kez şampiyonluğu karanlığa gömülen Trabzonspor! en yakın rakibini iki gol ve üç puanla zorda olsa geçerek, zorlu hedefe bir adım daha yaklaştı.

Peki her şey lider için bitti mi? Tabi ki hayır. Daha koskoca 13 hafta var ve havada asılı duran, sahibini bekleyen 39 puan!

Ligin zirvesinde ki mekanın sahibi! hafta içinde 90 dakika kupa oynarken, 120 dakika oynayan lig ikincisi Konyaspor önünde rahat götürdüğü maçı, son dakikalarda skoru koruma stresiyle de zora soktu. 41 bin bordo mavili taraftar; son dakikalarda ‘acaba yine mi bir sıkıntı çıkacak?’ endişesini taşıdı, taşımadı değil.

Oyuna iyi başlayan ev sahibi, Visca’nın ilk golüyle öne geçtikten sonra; Cornelius’un kafa şutu ile Bakasetas’ın rakip kale direğinde patlayan frikikleri, son dakikalarda çıkacak skoru koruma stresinin belki de ön habercisiydi.

Sakat ve cezalısı olmayan Konya’nın, cezalı Peres ile sakatlıktan yeni çıkan Koita’nın, ve sezonu kapatan Gervinho’nun olmadığı Doğu Karadeniz ekibinde, sarı kart sınırındaki oyuncular; Siopis, Bakasetas, Djaniny ve Uğurcan geceyi ‘es’ geçerek atlatan dörtlü oldu.

*****

Konuk ekip yeşil beyazlılarda; takımın tek golünü ikinci 45 dakikada oyuna girdikten sonra çok şık bir vuruşla atan Cikalleshi’nin yanı sıra, Zymer ve Hadziahmetoviç sarı kartın sınırında tel örgünün kenarında olanlardı!

Kupada uzun bir mücadele veren Konyaspor’un, son dakikalarda yorgunluktan sahada yürümesini beklerken, müthiş direnç göstermelerini saygıyla karşılamayan, kendini inkar eder. İlhan Palut dersine iyi çalışmış. Keşke Abdullah Avcı’da, Nwakaeme için aynı şeyi düşünseydi. Oyunun son bölümünde; rakip defansta dört kişiyi elekten geçiren Nwakaeme, ikinci golü de Visca’ya attırınca, vücudu saha kenarına ‘benden bu kadar aga, al beni dışarı!’ der gibiydi! Çünkü; çok yorulmuştu ama Avcı Kouassi’yi, Nwakaeme’nin yerine oyuna sokmakta geç kaldı. Uzatmalarda yenilecek bir gol maçı kardeş kardeş puanları bitirmeye neden olabilirdi ama olmadı.

Bundan sonra kalan on üç karşılaşmanın hemen hemen hepsi böyle kora kor geçecek. Trabzonspor için bütün maçlar artık kafes dövüşçüleri gibi olacak. Yüzü, gözü darmadağın olsa da ayakta durabilen kazanacak.

Oyunun başında istekli ve arzulu olan ev sahibi, gerekli mücadeleyi yapan misafir takım her topu ayağına aldığında, ses ve ıslıkla saha içine baskı kuran taraftarına da, koca bir teşekkür etmeden geçmez sanırım.

*****

Cornelius, Visca, Bakasetas, Abdülkadir ve Nwakaeme, ikinci yarıda ilerleyen sürede formalarını Djaniny, Marek, Yusuf, Berat ve Kouassi’ye teslim ederken, Marek’in yeni sakatlıktan çıkması, ürkekliği üzerinden henüz atamamasını gösterdi.

Bu tip maçlarda oyunu sağlıklı oynamak, hücumda iyi aksiyonlar yapmak, defansta panik yapmamak önemliydi. Gece için taç organizasyonu bile çalışan Konyaspor’un teknik direktörü İlhan Palut’un, saha içinde orta hakem Mete Kalkavan’a bir pozisyon için ısrarla itiraz etmesi, gecenin tek kırmızı kartına neden oldu.

Ayrıca; Cornelius, Dorukhan ve son üç maçta takımının galibiyetlerine ıslak imza atan Edin Visca’ya, bi şapka çıkarmak lazım.

Bu arada, önemli gecenin stresini, ilk yarı oynanırken maraton tribününün kuzey tarafındaki koltuğunda kaldıramayan, Araklılı üç çocuk babası 45 yaşında ki Eyüp Yusuf’un geçirdiği kalp krizi, sevinçli geceyi duygusala bağladı. Yıllardır şampiyonluk uğrunda intihar eden iki taraftarını, deplasman yollarında trafik kazalarında hayatını kaybeden otuz taraftarını ve bu geceki gibi kalp krizi nedeni ile sayısını bile hatırlayamadığım, tribünde, ekran karşısında ve maç bitiminde hayatını kaybeden taraftarlara rahmet olsun.

Şampiyonluğun taşlı, dikenli, tozlu ve bu zorlu yolunda, nefes aldırtan bu galibiyet, onlara ve ailelerine soğuk gecenin, sıcak armağanı olsun.