Bizi rahmetli anamız daha kundakladığın da, İzmir’in Selçuk Bölgesi civarında, bir T6 savaş uçağı, Ege kıyılarını kapsayan bir devriye uçuşu dönüşün de, havada kendi filosuna ait bir başka savaş uçağıyla çarpışıp, tepeye  çakıldı.

Ateşi Trabzon’un Sotka (Hızırbey) Mahallesinde ki, idolleri basketbol potası olan kayalık sokağına düştü.

Takvimlerdeki ay, yıl ise Mayıs 1963’ü gösteriyordu.

1962-28 sicil numarasıyla Hava Harp Okulu, Uçuş Eğitim Komutanlığı’nda görevliydi.

O zamanlar söylendiği gibi, arkadaşı olan diğer pilotun hatasından uçağı terk edemeyen, arkadaşı ise  fırlatma koltuğuyla kurtulan ama uçağı kurtarmak için, koltuğunu fırlatmayıp son ana kadar kendisini feda eden Mete Esat, genelde sporcuların çıktığı kayalık sokağında yetişmiş, asırlık Trabzon Lisesi’nin arka bahçesindeki basket potalarında parmak izlerini bırakmıştı.

Anadolu’dan Basketbol Ordu Milli Takımına giden ilk ve son Trabzonlu oyuncu olmuştu. Hatta salon sporlarında, Trabzon’dan milli formayı giyen ilk oyuncuydu. Subay olması nedeniyle, o dönem prosedürlere göre, A Milli takım formasını giymesini engellemişti.

*

1960 yılında girdiği Hava Harp Okulu’nu 1962 yılında As Teğmen olarak birincilikle bitirmişti. Ardından bir yıl sonra Teğmenliğe geçmiş, brövesini takdim almıştı.

Mezun olan okul birincilerinin yer aldığı yaş kütüğüne, kendi adını taşıyan yıldız ve altın plaketi elleriyle çakmıştı. Ne bilsin ki o plaketi çakarken, belki de kaderini kütüğe çaktığını.

3 kez Ordu milli olmuştu. ‘En büyük asker bizim asker’ diyemeden kaza haberi geldi.

Trabzonlu başarılı milli sporcu 23 yaşındaki Pilot Teğmen Halis Mete Esat şehit düşmüştü. Evlenmesi nasip olmayan Esat’ın cenazesini, bir çinko tabut içerisinde kışlada ki subay arkadaşları getirmişlerdi.

Trabzon’da ki ailesi, babası rahmetli Abdullah, annesi rahmetli Emine Nigar yıkılmıştı. Sanki o savaş uçağı kurak toprağa değil, onların üzerine düşmüştü. Arkadaşları cenazeyi havalimanından aldılar, önce Numune Hastanesine, ardından ters istikamet de Trabzon Lisesi’nin arka duvarının dibinden, şimdiki Maraş Caddesi’nden yürüyerek, eller üzerinde yakındaki mahallesine, evine, ardından da Asri Sülüklü Mezarlığı’na…

Ağıtlar, gözyaşları derken, adı önce şimdiki Kunduracılar Caddesi’ne verildi. Ömer Mete Halis Esat caddesi… 

O zaman ki Trabzonlu ressamlardan Saldıran Özmen tarafından yapılan büstünün de, bu caddeye dikilmesi istendi. Onu bile çok gördüler.

Peşinden mezunu olduğu Trabzon Lisesi’nin arka bahçesinde ki, benim de aynı lise yıllarında zaman zaman pota altlarından ribaunt aldığım! açık basketbol sahasına adı verildi.

Okulun basket sahasının orada ki kapısından girişin üstündeki saçağa, küçük bir levha asılmıştı. Mete Esat Basketbol Sahası. 

Ardından büstü yapıldı bu genç Şehit Teğmen pilotun… Büst, o tarihlerde şimdi dümdüz edilen, Trabzon’un 19 Mayıs Kapalı Spor Salonu’nun önüne dikildi.

O yıllarda Trabzon’un salon sporlarında ki ilk milli basketbolcusunun adının bir spor salonuna verilip, verilmemesi tartışılırken, Trabzon Lisesi’nin arka bahçesinde ki açık basketbol sahasına verilmiş bir levhaya asılı ismi bile, zamanla rafa kaldırıldı. 

Bu arada adı verilmiş Mete Esat Caddesi’nin de ismi değiştirildi. Yine eski adını şimdiki Kunduracılar Caddesi oldu. Esnaf o dönem çok karşı çıktı. Verilmiş bir hak nasıl geri alınabilir diye, hem de böyle bir değerin ismi. Ama nafile, yıllar sonra başkasının bu hatasının telafi etmek için, zamanın Trabzon Belediye Başkanı Orhan Karakullukçu, sağ olsun Mete Esat’ın büstünü yaptırdı ve o zaman ki adıyla, geçtiğimiz aylarda park olması için yıkılan! 19 Mayıs Kapalı Spor Salonu’nun (19 Mayıs Spor Salonu) önüne diktirdi. Yaklaşık 10 yıl orada kalan büst, bir gün büst birden ortadan kayboldu. Büstün yerinde yeller esiyordu.

*

Peki, sen ne diyorsun ? Şimdi ne yapmak mı  lazım? diyorsanız.

Altta yazıyorum. Dostum Yüksel Daştan, bir dönem yazı yazdığı gazetesindeki köşesinde, konuyu kısaca gündeme getirdi. Ben de açılımını yapıyorum.

Daştan, Mete Esat şehit düştüğünde aynı mahallenin çocuğu olarak 9 yaşındaymış, o günleri  hatırlıyor. Bu konuyu yine aynı mahalleden yetişmiş değerli isimlerden, Bayındırlık ve İskan eski ve ayrıca Spor Eski Bakanı ve de Trabzonspor Kulübü Eski Başkanlarından Faruk Nafiz Özak’da bilir. 

Bu gönülleri kıran hata, yeni yapılmış ‘Hayri Gür’ spor salonda, en azından bir tribününe adı verilerek telafi edilmelidir veya salon sporlarının Trabzon’da yetişen ilk milli Trabzonlu oyuncusu olarak, bu şehrin o dönemde gururu olan ve Trabzon basketbolunun da yine önemli bir ismi, kardeşi Abdülkadir Esat ile birlikte büyük hizmetler veren, tam ismiyle Şehit Pilot Teğmen, Ömer Mete Halis Esat’ın adı müzede de yaşatılabilir.

Geçtiğimiz gün 19 Mayıs Spor Salonu’nun enkazında ki hafriyat içinde, haliyle  biraz zarar görmüş şekilde  bulunan ve Trabzonlu heykeltıraş Mehmet Hacı Fettağoğlu’nun gayretiyle sağı solu bir elden geçen büst,  yeni yapılan Şenol Güneş Stadyumu’nda oluşturulacak olan müzede veya mevcut Trabzonspor müzesin de bir köşeye, fotoğrafları ve biyografisi de eklenerek koyulup, sergilenebilir.

Şehit Pilot Teğmen Ö.Halis Mete Esat, Trabzon’dan Basketbol Ordu Milli Takımının formasını da olsa, milli formayı giyen Trabzonlu ilk ve tek oyuncudur.

Hak etmiyor mu yoksa?