Trabzonspor üst üste kazandığı maçlarla 6 hafta önce “Kümeye mi oynar üst sıralara mı?” sorusuna net bir cevap verdi. Ayrıca Trabzonspor camiası olarak geriye bakıldığında Ersun Yanal’la boşa geçirilmiş ve çöpe atılmış milyon avrolar ile doları da görmek mümkün… Ve elbette futbol takımından başka her şeye çevirdiği ekibi de hatırlamalı… Kasımpaşa’yı yendi diye mi yazıyoruz bunları? Asla… Bunlar sadece gerçek tespitlerdi. Kimselere anlatamadık. Yazıp söylediğimiz zaman ise çirkince “Trabzonspor düşmanlığı ya da Trabzonspor muhalifliği” ile suçlandık. Geldiğimiz nokta yeterli değil ama gelecek için artık umutlu olunabilir. Çünkü ışık göründü.
Peki Trabzonspor daha 6 - 7 hafta önce küme hattının hemen üstünde dalgalı denizde serseri mayın gemisi gibi yalpalarken, camianın umutsuzluğu tavan yapmışken nasıl oldu da böyle silkindi? Şekilde göründüğü gibi… Yani doğru teknik adam ve doğru seçimlerle… Bunu yapmak çok mu zordu? Değil ama olan oldu… Geçmişle yüzleşebiliriz ama onunla yaşayamayız. Artık geleceğe bakmak gerek… Elbette saha sonuçları Trabzonspor’un derin ve sürdürebilir olmaktan uzak olan ekonomik yapısını düzeltmez. Ancak, kazanarak en azından çarkı döndürebilir…
Bu uzun girizgahtan sonra gelelim maça… Rıza Çalımbay sayısal olarak değil ama nitelik açısından eksikleri fazla olan bir takım çıkardı sahaya… Hiçbiri kanat oyuncusu olmamasına rağmen gerek Burak, gerek N’Doye gerekse Abdülkadir zaman zaman bu görevlere soyundular. Ama haklarını yemeyelim, maçın başından oyunda kaldıkları sürü boyunca belki de sezonun en iştahlı oyununu ortaya koydular. Orta alandan istenen toplar çıkmamasına rağmen hücum presle kazandıkları toplarla etkili oldular. Nitekim ilk gol N’Doye’un baskısı ile kazanılan topu Kucka’nın Burak’a uzatışı ile geldi. Ve iddia ediyorum bu golü Türkiye’de Burak’tan başka hiçbir oyuncu atamazdı! Burak maç boyunca bu sezonki en canlı, en hareketli oyununu sergiledi diyebilirim. Kilidi açan isim de oldu.
İkinci yarıda biraz daha risk alan Kasımpaşa karşısında Trabzonspor, savunmanın arkasına atılacak topları kovaladı ama bundan son anlara kadar yararlanamadı. Nedeni basitti. Orta alanda top atacak tek Onazi kalmıştı. Çünkü Mustafa Akbaş sakatlanınca Kucka geriye gelmek zorunda kaldı. Onazi de oyunun savunma bölümüne haklı olarak ağırlık verdi.
Kasımpaşa tüm riskleri alınca ve etkili olacak ataklarını da kaleci Onur önleyince geride büyük boşluklar bıraktı. Öyle ki uzatmaların sonunda Trabzonspor’un sağ beki Pereira hücumdaki en uç adam olarak gol pası yaptı! Son iki golün asitleri Olcay ve Pererira’dan geldi ama kilit pasları atan oyuncu Abdülkadir’di. son iki gole imza atan Rodellega ile Bero’nun oyuna sonradan girdiğini de hatırlatalım.
Sonuç olarak Trabzonspor maçın başlarında biraz baskı yese de çok net bir skorla gelip geldi. Saha içinde takım yardımlaşması bu sezonki en üst düzey seviye idi. Savunmanın forvete, hücum oyuncularının defansa yardımları takdire şayandı. Sonradan girenler de dahil birkaç oyuncuyu öne çıkarmak doğru değil… Çünkü takım olmak böyle bir şey… Trabzonspor takım olma yolunda büyük adımlar atıyor. Bunun için Rıza Çalımbay’ı da oyuncuları da kutlamak gerek.
Trabzonspor için tek sıkıntı sakatların çokluğu olacak. sakatlıkların sezon başı yüklemelerinden mi yoksa başka bir nedenden mi olduğu tespit edilip ona göre tedbir alınmalı…
